Chapter 4. Magnanakaw
2016 Words
Hindi ko alam kung maniniwala ba ako kay Uncle Vulcan o hindi. Pagkatapos niyang umamin na gusto niya ako. Tsaka naman niya sasabihin na papatayin niya ang ano mang nadarama sa akin?
Seryoso ba siya?
Kakalimutan niya talaga?
Baka naman hindi? Baka kumukuha lang siya ng tamang timing tapos bigla siyang susugod at mananalakay.
Baka hihintayin lang niya akong tumapak sa tamang edad bago niya gawin ang binabalak niya sa akin.
Kung ano man iyon ay huwag na niyang subukan. Masisira ang mabuting samahan nila ng Papa ko lalo na at sila lang ang close sa kanilang magkakapatid.
"Come on, uwi na tayo," ani niya nang hindi ako tuminag. Hinawakan niya ako sa aking baywang na labis na nagpakislot sa aking katawan.
"N-no. Please…don't touch me," natatakot kong sabi sabay piksi at layo sa kanyang katawan. I am not comfortable being held by him. Nagulat ako sa ginawa niya at buti ay hindi ko siya nasapak. Pakiramdam ko kasi ay mamanyakin niya ako.
"f**k!" pagmumura naman niya.
Gulat na napamaang naman ako sa pagmumura niya. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit pero kita ko na hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.
I saw that he's very mad. Kung sa sarili ba niya o sa akin ay hindi ko alam.
"I'm sorry, Zia. Promise I won't touch you again," natataranta niyang sabi sabay taas ng kanyang mga kamay sa ere at layo sa akin.
"Talagang hindi na mauulit, Uncle." matigas ko namang sinabi.
Nakita ko siyang marahas na bumuntong-hininga pagkatapos kong masabi ang mga katagang ito. Lumayo pa siya sa akin at saka pinauna ako sa paglalakad.
"Kalimutan mo na ang sinabi ko, Zia. Pangako, iiwasan na kita para kalimutan ko itong nadarama ko sa iyo," diretsahan niyang sabi.
Nanlaki ang mga mata ko nang ulitin niyang sabihin na may nadarama nga siya sa akin.
Ang dali para sa kanya na sabihin ito. Hindi siya mahilig magpaligoy-ligoy pa. Diretsahan niya talaga siyang umamin.
Gusto niya ako at inamin pa niya ito ng harapan.
Maang akong napatanga sa kanyang mukha habang iniisip ko kung seryoso ba siya sa sinabi niya na kakalimutan niya ang anomang nadarama sa akin o hindi.
Napansin siguro niya na umiiwas ako sa kanya at natatakot kaya bigla siyang bawi. Sino ba naman ang hindi matatakot? Ikaw ba naman pagnasaan mo ang sarili mong kadugo. Sino ang hindi kakabahan? It's wrong. It's forbidden. Tingin ko nga sa kanya ay ngayon ay matandang pedo na mahilig tumikim ng bata.
Fourteen lang ako pero pinagnanasaan na niya ako! My God! Mali iyon kahit hindi kami magkamag-anak. Tapos magkadugo kami kaya mas lalong hindi pwede!
Nakakakilabot!
Hindi ba siya kinikilabutan?
Twenty-one years ang agwat namin! Para na niya akong anak! In case nakakalimutan niya, anak ako ng kapatid niya!
Diyan pa lang ay dapat na siyang kilabutan. Pero siguro hindi siya nakakaramdam ng kilabot dahil baka na-cha-challenge pa siya kaya siya sumisige ng lapit sa akin.
Well, huwag ako! Magsusumbong na talaga ako sa mga magulang ko kapag hindi pa niya tinigilan ang kabaliwan niya
"B-bakit ka nagkagusto sa akin, Uncle? Hindi mo ba alam na bawal magkagusto sa kadugo mo?" lakas loob kong tanong sa kanya habang mabagal akong naglalakad. Magkaagapay kami sa paglalakad at sinigurado ko na walang ibang makakarinig ng pag-uusap namin kundi kaming dalawa lang.
"Tinatanong pa ba iyan, Zia? You're so beautiful, sexy, and charming. Kaakit-akit ang taglay mong kagandahan kaya paanong hindi ako maaakit?" ani niya na tila hinahabol pa ang kanyang paghinga habang sinasabi niya ito sa akin. Halatang deads na deads sa akin ang uncle ko.
Iba talaga ang karisma ng mga pinanganak na maganda.
Nakakabaliw…
Kaya itong Uncle ko ay hindi napigilan na magkagusto sa akin.
"Alam mo ba na gabi-gabi kitang—damn!"
Napatingin ako sa mukha niya dahil sa sinabi niya. Ano'ng ibig niyang sabihin? Pinagpapantasyahan niya ako
Naalala ko iyong pamboboso niya sa akin sa kwarto. Nakakainis! Baka lagi niya akong binobosohan!
Shit niya!
Huling-huling ko siya na napalunok ng sarili niyang laway habang titig na titig sa aking katawan. Partikular sa aking dibdib na bakat sa aking suot na blusa. Nag-iwas lang siya ng tingin nang mahuli niya akong nakatitig ng masama sa kanya sabay takip ng libro sa tinititigan niya.
Shuta! Napakamanyak! Ayaw ko ng sumabay sa kanya! Pakiramdam ko ay hindi ako magiging kumportable na kasama siya sa iisang sasakyan!
Paano kung hindi naman pala totoong kakalimutan niya ako? Paano kung mag-take advantage siya sa akin mula sa loob ng kanyang sasakyan?
"At nakakalimutan mo yata na pamangkin mo ang pinagnanasaan mo, Uncle," mariin kong sabi nang makalapit na kami sa sasakyan niya.
"Hindi ko iyan nakakalimutan. Kaya nga sabi ko sa iyo ay papatayin ko ang ano mang nararamdaman ko para sa iyo. Iyong paghanga, pagkagusto, at pagnanasa ko sa iyo ay kakalimutan ko na. Kaya sana, bumalik na tayo sa dati. Iyong hindi ka na naiilang sa akin at umiiwas kapag nakikita mo ako."
Mabuti naman at napapansin niya ang pag-iwas mo sa kanya. Akala ko manhid siya at nakapokus lang siya sa aking katawan.
Halos isang linggo na akong umiiwas sa kanya. Sino naman ang hindi iiwas? Lagi kong iniisip na lagi siyang may masamang balak sa akin.
"Hindi na tayo babalik sa dati, Uncle. Ngayon pa na alam kong may gusto ka sa akin," ani ko.
"Then, pretend that you don't know that I I like you. Ganyan ka-simple."
I shook my head. Binuksan ko ang pintuan ng kotse sa likuran ngunit hindi ko ito mabuksan. Nakita ko naman na pinindot niya ang susi ng kanyang sasakyan kaya paanong hindi ko mabuksan dito sa likuran.
"Bakit ayaw mabuksan, Uncle? Sa likod ko gustong sumakay."
"Nah. You're not allowed to sit at the back. I have my blueprints there. Baka masira kapag nagalaw mo," ani niya na.
Maang na tinaasan ko siya ng kilay. Sumilip ako sa loob at nakita ko ngang nagkalat sa likod ang mga blueprints niya!
Kainis! Sinadya niya ito!
"O-okay," walang ganang sabi ko. Pinakita ko sa kanya na napipilitan lang akong makatabi siya sa front seat sa sobrang haba ng simangot ko.
Binuksan niya ang pinto sa gawi ko at hindi pinansin ang pagsimangot ko. Napipilitang pumasok ako at naupo. I have no choice. Gumagabi na at wala ng masakyan sa daan kung mag-iinarte pa ako.
Sinarado niya ang pinto sa gawi ko. And then umikot siya para sumakay naman sa driver's seat.
Hindi ko siya tiningnan nang makaupo siya sa driver's seat pero ramdam ko na nakatingin siya sa akin. Ilang minuto pa ang lumipas bago niya pinaandar ang sasakyan ngunit hindi pa naman kami gumagalaw para umalis.
Gusto ko siyang lingunin at magtanong king bakit hindi pa kami umaalis ngunit natatakot naman akong lumingon. Iniisip ko kasi talaga na magti-take advantage siya rito sa loob ng sasakyan niya lalo na at madali sa kanya na gawan ako ng masama.
"Malzia…" narinig kong tawag ni Uncle Vulcan sa akin. Kinabahan ako. Hindi ko naman ito pinakita sa kanya. Hindi ko siya nilingon, bahala siya sa buhay niya.
"Titingin ka ba sa akin o hahalikan kita?" Banta niya.
Nahintatakutan ako sa sinabi niya. Kaagad akong lumingon sa kanya at umiling. Tumawa naman siya ng mahina. Inis na inirapan ko naman siya nang makita kong halatang nananakot lang siya.
"Every woman that I met dreamed of kissing me. Pero ikaw, ayaw mo, ang bilis mo tumanggi."
"Eh kasi Uncle kita," pinagdiinan ko talaga ang salitang iyon. Nakakalimutan yata niya palagi kapag kaharap ako na magkadugo kami kaya heto at paulit-ulit kong ipapaalala sa kanya.
"So, ibig sabihin kung hindi mo ako uncle ay papahalik ka sa akin? Magkakagusto ka rin sa akin?" paniniguro niya.
Umiling ako sa sinabi niya.
"Hindi pa rin. Hindi ko tipo ang katulad mo dahil ang layo ng agwat natin. I prefer mature men na mature kumilos hindi katulad mo na ang tanda na pero parang isip bata kung mag-isip."
"Ouch! Grabe ka naman magsalita. Hindi naman ako ganyan," ani niya na tila nasaktan kunwari sa sinabi ko sabay hawak sa puso niya.
Pinaikot ko naman ang mga mata ko at umismid. Hindi raw?
"Ayaw ko rin sa manyakis kaya hindi ka papasa sa standarad ko kung sakali."
"Lahat naman ng lalaki manyakis, depende lang kung alam nilang ilugar ng tama."
"Kasali ka sa mga lalaking hindi nilulugar ang kamanyakan nila. Biruin mo pamangkin mo ako. Pero kung pagnasaan mo ako ay parang hindi tayo magkamag-anak."
Hindi nakaimik si Uncle Vulcan sa sinabi ko. Kitang-kita ko na napahiya siya sa sinabi ko.
Ilang minuto na naging tahimik siya. Ako naman ay inip na tumitingin sa aking relo. Madilim na, wala pa ba siyang balak umuwi.
Akala ko ay aalis na kami dahil ginalaw niya ang manibela ng sasakyan. Subalit nagulat ako nang huminto kami at nilingon niya ang gawi ko.
"W-what?" I asked stammering.
Hindi siya umimik. Dumukwang lang siya sa akin habang titig na titig sa mukha ko.
"U-Uncle, no..." napapalunok kong sabi nang dahan-dahan na bumaba ang mukha niya sa mukha ko. At bago pa man niya magawa ang binabalak niya sa akin ay kaagad ko ng hinarang ang mga palad ko sa kanyang mukha at tinulak ko siya sa kanyang matitipunong dibdib.
"H-hindi pwede iyang gusto mo, Uncle Vulcan. Hindi mo ako pwedeng halikan."
"I am not going to kiss you," sabi naman niya habang natatawa. "Huwag kang assuming, baby. I know my limitations. Ilalagay ko lang iyang seat belt mo dahil nakalimutan mo."
Umawang ang mga labi ko at napatingin sa katawan ko. Wala nga akong suot na seatbelt. Shuta! Nakakahiya ang mga pinagsasabi ko! Hiyang-hiya na nagyuko ako ng aking ulo at nilagay ang seatbelt ko. I thought he will going to kiss me kaya binalaan ko na siya agad. Iyon pala, seatbelt ko lang pala ang tinutukoy niya.
Assumera lang?
"O-okay na. Nasuot ko na," ani ko nang matapos kong ilagay ang seatbelt ko. Pansin ko kasi na hindi pa din siya umaalis sa pagkakatanghod sa akin.
"Me, I am not okay...I need to taste your lips..." nahihirapan niyang sabi habang kita ko na pilit niyang kinokontrol ang kanyang sarili. Pero siguro hindi na niya kinaya.
Bago pa ako makahuma sa sinabi niya ay nagulat na lang ako nang tuluyan na siyang dumukwang sa akin. Tapos ay naramdaman ko na lang na hinawakan niya ako sa aking baba at tinaas ito. At bago ko pa maisip ang susunod niyang gagawin ay naramdaman ko na ang paglapat ng labi niya sa labi ko.
Napamulagat ako sa gulat at hindi nakagalaw.
First kiss ko 'to!
Bakit naman ninakaw ni Uncle?
Akala ko ba iiwasan na niya ako?
Bakit naman ganito?
Child abuse ito!
Baka nakakalimutan niya na pwede siyang makulong sa ginagawa niya?
"Uhmpppl!" protesta ko nang bumalik ako sa aking huwisyo. Pinilit ko siyang itulak ngunit madiin ang pagkakalapat ng katawan niya sa akin.
"Huwaggggggg! Tama na, Uncle!" piping sigaw ko sa aking isip. Gusto kong umiyak ngunit wala naman akong mailuha. Siguro dahil sa sobrang kaba ko kaya hindi ako makaiyak.
Lumalim ang halik niya sa akin. Hindi ko alam kung tama ako sa aking iniisip. Wala pa naman akong karanasan sa pakikipaghalikan kaya hindi ko alam kung tama ba ako sa aking iniisip.
Habang palalim nang palalim ang halik niya at mas lalo akong nagpupumiglas. Lalo nang maramdaman kong pilit niya ibinubuka ang aking bibig at pilit niyang ipinapasok ang kanyang dila.
"Nooooooo!" I screamed inside my brain. Inipon ko rin ang buong pwersa ko sa aking palad at saka siya muling itinulak.
Nagawa ko siyang alisin sa katawan ko at mabilis na dumapo ang palad ko sa mukha niya. Gulat na gulat siya at kaagad na nanlisik ang kanyang mga mata sa ginawa ko.Takot na napaatras ako palayo sa kanya at saka ako pumalahaw ng iyak. Akala ko ay sasaktan niya ako dahil sa ginawa kong pagsampal ngunit hindi pala dahil kaagad na lumambot ang kanyang mukha nang maisip niya siguro na mali ang ginawa niya.
"I-I'm sorry, Malzia...Fuck! Nawala ako sa sarili ko. Dapat hindi kita hinalikan. Patawad...patawarin mo ako..."
Hihingi siya ng tawad pagkatapos niyang nakawin ang first kiss ko?
- Writer
