ตอนที่ 7
“เนเน่จะบอกอะไรให้นะคะ เนเน่เคยเห็นพินัยกรรมที่คุณพ่อเขียนเอาไว้แล้ว ท่านเขียนยกทรัพย์สินให้คุณอาครึ่งหนึ่ง หากอาเอกแต่งงานกับเนเน่”
“เนเน่..นี่รู้ได้ยังไงกัน” เอกดนัยถามขึ้นด้วยความตกใจ เพราะอุตส่าห์บอกทนายเอาไว้แล้วว่าไม่ให้บอกเธอ
“อาเอกไม่ต้องรู้หรอกค่ะ ว่าเนเน่จะรู้มาจากไหน แต่ตอนนี้เอาเป็นว่าคุณอาต้องพิสูจน์ความเป็นชายแท้ให้เนเน่เห็นเสียก่อน”
“นี่!!!..เนเน่ตั้งใจจะอ่อยอางั้นเหรอ”
“เนเน่ไม่ได้ตั้งใจอ่อยค่ะ แต่เมื่อกี้เนเน่กลัวแมลงสาบจริง ๆ”
“เอาล่ะ เนเน่เช็ดตัวซะ เดี๋ยวอาจะออกไปคอยข้างนอก” พูดจบผู้เป็นอาก็เดินออกจากห้องน้ำไป
“เดี๋ยวสิคะ..อาเอก!!! ถ้าอาเอกไม่คิดจะแต่งงานกับเนเน่ เนเน่จะไปอยู่กับคุณแม่จริง ๆ ด้วย” เด็กสาวรีบหยิบผ้าเช็ดตัวคลุมร่างแล้วเดินตามออกมาทันที
“ขู่อาอีกแล้ว กว่าจะเปิดพินัยกรรมมันก็อีกตั้งหนึ่งปี เน่เนอยากให้อาพรากผู้เยาว์หรือยังไง”
“เนเน่ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะคะ อายุเนเน่ครบสิบแปดแล้ว คุณอาไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ”
“อารักเนเน..อาอยากทะนุถนอนเนเน่..จนถึงวันแต่งงานของเรา” เขาสารภาพความจริงบ้าง เด็กสาวจึงยอมหยุดยัดเยียดความสาวให้กับเขาและก็ยิ้มออกมาได้ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังไม่ยอมแพ้และรีบดึงร่างหนาเข้ามากอดเอาไว้
“แต่ถ้าไหน ๆ คุณอาก็จะต้องแต่งงานกับเนเน่แล้ว ทำไมเราถึงไม่ลองคบหาดูใจกันก่อนละคะ” เด็กสาวไม่ยอมปล่อย เธอกอดเขาเอาไว้แน่น
“ก็ได้ครับเนเน่ อายอมแล้ว เอาเป็นว่าวันหยุดพรุ่งนี้ เราไปเดทกันนะ โอเคมั้ย” เอกดนัยใช้วิธีแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน เพราะกลัวจะถลำลึกไปมากกว่านี้ ก่อนที่หลานสาวจะเขย่งสองเท้าขึ้นแล้วยกสองแขนโอบรอบลำคอแกร่ง เต้านมอวบเต่งตึงบดเบียดไปกับหน้าอกกว้าง เธอรีบจูบปากกับผู้เป็นอาทันที
“เนเน่รักอาเอกที่สุดเลยค่ะ” สิ้นเสียงเด็กสาวเธอก็หอมแก้มของเขาอีกครั้ง เอกดนัยไม่ปฏิเสธว่ามันช่างรู้สึกดีเหลือเกิน ดีจนเขาอยากจะสานต่อให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่ในเมื่อนันท์นภัสเป็นหลานแท้ ๆ เขาจะทำอย่างนั้นได้ยังไง เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพี่ชายของตนเองถึงได้ทำพินัยกรรมบ้า ๆ เช่นนั้น เอกดนัยรีบขอตัวกลับห้อง แต่ยังไม่ทันจะเปิดประตู หลานสาวก็ตามมาติด ๆ
“คืนนี้ให้เนเน่นอนกับอาเอกนะคะ..เราเป็นแฟนกันแล้วเนเน่ไม่ยอมนอนคนเดียวเด็ดขาด” เด็กสาวรีบอ้าง ก่อนจะเดินตามผู้เป็นอาออกห้องของตัวเองมา
“เนเน่ ยังไม่ได้แต่งตัวเลยนี่ เดี๋ยวอาเข้าไปรอที่ห้องก่อน ถ้าแต่งตัวเสร็จแล้วเนเน่ก็มาหาอาได้เลย” เด็กสาวลืมตัว ก่อนจะรู้ว่าเธอนั้นนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอยู่ จึงรีบวิ่งมาหยิบชุดนอนที่ห้องแล้ววิ่งกลับไปหาคุณอาทันที เพราะกลัวว่าเขาจะล็อกห้องเสียก่อน