คืนแสนสุข
875 Words
ตอนที่ 8
คืนนั้นนันท์นภัสก็ได้นอนกับคุณอาของเธอเป็นครั้งแรก เธอลากแขนเขาขึ้นมากอดรัดร่างอวบอิ่มภายใต้ชุดนอนอันแนบเนื้อของเธอเอาไว้ ฝนตกโปรยปรายเป็นดนตรีกล่อม เอกดนัยหอมแก้มหลานสาว ก่อนที่เธอจะเผลอหลับไป เอกดนัยใช้ความพยายามในการหักห้ามใจอย่างหนักหน่วงจนถึงเช้า
รุ่งเช้า
สองเท้าเล็กค่อยๆ ก้าวลงมาจากเตียง ก่อนจะสำรวจเรือนร่าง และพบว่าคุณอาของเธอไม่ได้ทำอะไรเกินเลยกว่าการกอดและจูบเลย ทำไมกัน!..หรือว่าคุณอาของเธอจะเป็นเกย์อย่างที่เพื่อนของเธอบอกกันแน่นะ!
ร่างบางเริ่มเดินไปรอบๆ ห้องก่อนจะเริ่มสำรวจทุกอย่างที่มองเห็นได้ ทั้งเตียง ตู้ โต๊ะรวมถึงเฟอร์นิเจอร์อื่นๆ ทั้งหมดเป็นสีโทนอ่อน ๆ สไตล์เรียบ ๆ ถึงไม่มีลวดลายวิจิตรอลังการแต่ดูก็รู้ว่าทุกอย่างล้วนเป็นของดีราคาแพง
เด็กสาวเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่สีขาว ก่อนที่ปลายนิ้วมือเรียวบางจะค่อยๆ จับเลื่อนเปิดบานประตูออก ดวงตากลมนิ่งงันไปชั่วครู่ บอกไม่ถูกว่ากำลังรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่มองเห็น ภายในนั้นมีแต่เสื้อเชิ้ต กางเกงและสูทของผู้ชายเต็มไปหมด เสื้อเชิ้ตที่แขวนเรียงกันเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบไล่เฉดสีตั้งแต่อ่อนไปถึงเข้มทุกตัว ถูกรีดอย่างเรียบเอาไว้อย่างดี เพื่อให้มันสามารถหยิบมาสวมใส่ได้ทันที..จนนันท์นภัสนึกไปถึงคำของเพื่อนสาวที่บอกมา
“คุณอาของเนเน่ ดูเนี๊ยบ ๆ แบบนี้ ข่าวลือที่ว่าระวังจะกลายเป็นจริงเอานะ”
นี่คือห้องนอนของคุณอาของเธอ ... ทำไมมันดูเรียบร้อยเป็นระเบียบจังเหมือนกับว่าเป็นห้องผู้หญิงเชียว ขนาดเธอเป็นผู้หญิงห้องของเธอยังไม่เป็นระเบียบขนาดนี้เลย
กลิ่นกาแฟหอมตลบอบอวลเข้ามาภายในห้องทำให้เด็กสาวออกจากความคิดนั้น ผู้ชายคนที่นอนกอดเธอเมื่อคืนน่าจะเป็นสาเหตุของกลิ่นหอมนั้น เด็กสาวรีบไปเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัว ก่อนจะเดินออกไปดูยังด้านนอก และก็เห็นร่างสูงของผู้เป็นอาของเธอกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ในห้องครัว
“แกแฟมั้ย..เนเน่ วันนี้อาทำเมนูอาหารเช้า เป็นแซนด์วิชนะ..พอทานได้หรือเปล่า”
“แซนด์วิชเหรอคะ...พอทานได้ค่ะ แต่ขอเปลี่ยนจากกาแฟเป็นโกโก้ร้อนได้มั้ยคะ”
“ได้สิ..แล้วนึกยังไงถึงได้ตื่นเช้าจัง วันหยุดเป็นวันหยุดนะ หรือว่าจะรีบกลับบ้าน”
“ก็เนเน่ไม่อยากนอนคนเดียวนี่คะ แล้วอีกอย่างวันนี้อาเอกก็สัญญากับเนเน่แล้วว่าวันนี้เราจะไปเดทกัน”
“ก็ได้ ๆ ...แต่เอาไว้เป็นเย็นนี้นะ เดี๋ยวเช้านี้..อามีประชุมด่วนต้องรีบไปที่ทำงานก่อน เนเน่จะรออาอยู่ที่นี่หรือกลับบ้านดีครับ”
“ทำไมวันหยุดของคุณอา ยังต้องไปประชุมอีกคะ”
“ก็อาเป็นเจ้าของบริษัทนี่ครับ บางอย่างมันก็ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของอา เนเน่อยากไปด้วยมั้ย”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เนเน่ยังไม่ได้อาบน้ำ”
“โอเคงั้นเดี๋ยวประชุมเสร็จอาจะมารับ...เอ่อ..แล้วปิดเทอมนี้ เนเน่อยากไปเรียนซัมเมอร์ที่ไหนมั้ย” เด็กสาวถึงกับถอนหายใจ ทำไมคุณอาของเธอถึงได้แต่คิดจะไล่ให้เธอเรียนอย่างเดียวเลยนะ
“เนเน่ยังไม่รู้ค่ะ แต่ไม่อยากไปไหนไกล ๆ เนเน่อยากให้อาเอกมีเวลาให้เนเน่บ้าง อย่างน้อยเปลี่ยนจากบังคับให้เรียนซัมเมอร์...มาเป็นพาเนเน่ไปเที่ยวบ้างก็ยังดี” เด็กสาวทำท่างอน จนคุณอาของเธอต้องเข้าไปกอด
“แล้วเน่เนอยากไปที่ไหนล่ะ”
“ญี่ปุ่นค่ะ ..ได้มั้ยคะ”
“ได้สิ เดือนหน้าก็ปิดเทอมแล้วไม่ใช่เหรอ...เนเน่นัดวันมาได้เลยนะ”
“อาเอกน่ารักที่สุด” พูดจบเด็กสาวก็เดินมาเขย่งเท้าจูบแก้มสากของเขา เธอทำเหมือนกับตอนเด็กไม่มีผิด แต่นี่เธอโตแล้วนะ เอกดนัยยังไม่อยากพูดอะไรตอนนี้ เพราะพูดอะไรไปตอนนี้ก็ดูจะผิดไปเสียหมด ตอนนี้เขาเริ่มตามใจหลานสาวไม่ต่างจากพี่ชายของตนเองเสียแล้ว เด็กสาวนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะยกแก้วโกโก้ขึ้นมาดื่ม
“รสชาติอร่อยดีนะคะ โกโก้ฝีมือ..อาเอก” เด็กสาวเอ่ยชม
เอกดนัยอายุมากกว่านันท์นภัสเพียงแค่สิบสองปี ซึ่งจะว่ามากก็มาก แต่เขาก็เป็นคนละรุ่นกับบิดาของหล่อน อันที่จริงเธอน่าจะเรียกเขาว่าพี่เสียด้วยซ้ำ แต่เธอก็เรียกเขาว่าอาจนชินปากมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว
เขาเป็นนักธุรกิจผู้มีประสบการณ์สูง มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นรองประธานในเครือเคพีเอ็นกรุ๊ป ซึ่งตอนนี้ก็เลื่อนขั้นเป็นประธานบริษัทแทนพี่ชายไปแล้ว
- Writer
