วันนั้นทั้งวันเธอทำงานอย่างไม่มีสมาธิ เพราะเค้า เธอกังวัลว่าเค้าจะโทรมาหาหรือเปล่า แต่ทำไมต้องกังวัลละ ในเมื่อปกติแล้ว เธอก็ไม่เคยรอโทรศัพท์จากใครสักนิด แต่สำหรับเค้าแล้ว
เธอยอมรับ ว่าหวังว่าเค้าจะโทรหา แต่เปล่าเลย ไม่มีมิสคอลรอในเครื่องสักเบอร์ เธอถอนใจออกมาก่อนจะบอกตัวเอง น้ำหวานเอ้ย หวังมากไปแล้ว เธอกลับบ้านอย่างหงอยเหงา ห้าทุ่มกว่าแล้ว เธออาบน้ำกำลังจะเข้านอน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เบอร์แปลกๆเข้ามาในเครื่อง เธอกดรับ เสียงสั่นๆ พูดในโทรศัพท์
"ฮัลโหลค่ะ "
เสียงตอบกลับมา
"น้ำหวาน ผมเอง ณัฐฎ์ "
เธอเอามือปิดโทรศัพท์ไว้ก่นจะซุกหน้าลงผ้าห่ม แล้วกรี้ดออกมา เสียงเงียบไป ณัฐฎ์ ถามอีกครั้ง
"น้ำหวานๆ ได้ยินไหม " เธอได้สติก่อนจะลนลานตอบเค้า
"ค่ะๆ ได้ยิน" ใจเต้นตุบๆแทบจะทะลุออกมานอกอก
"ทำอะไรอยู่ นอนหรือยัง "
"ยังค่ะ กำลังจะนอน "
"วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม ลูกค้ากวนใจหรือเปล่า "
ที่ถามว่ากวนใจนี่หมายถึงตัวเองหรือเปล่านะ น้ำหวานคิดในใจ เสียงเธอเงียบไป เค้าจึงคิดว่าเธอไม่อยากคุย
"น้ำหวานผมโทรมากวนหรอ "เค้าอ้อนเธอใช่ไหม
"เปล่าค่ะ ไม่กวน "
" ถ้าอย่างนั้น ผมจีบน้ำหวานได้ไหม"
เค้าพูดตรงๆ เธอเงียบไปเลย เธอตกใจ เธออึ้ง เค้าจริงจังใช่ไหม หรือ อยากแค่จีบเล่นๆเท่านั้น
"น้ำหวานตะกุกตะกัก คุณณัฐฎ์ หมายถึงอะไรคะ "
เค้าพูดเสียงเรียบแต่หนักแน่น
"ผมอยากรู้จัก อยากคุย อยากใช้เวลาด้วย น้ำหวานตกลงไหม "
"แล้วคุณมุกละคะ เธอเป็นอะไร "
พูดแล้วก็อดตำหนิไม่ได้ ไม่น่าจะถามเค้าเลย เรื่องส่วนตัวของเค้า
"มุกเป็นเพื่อน คู่ควงเท่านั้น ไม่ใช่แฟน "
น้ำหวานฟังแล้วก็นิ่งไป
"ผมคิดถึงน้ำหวานมากนะ มากจริงๆ อยากให้น้ำหวานรู้ตัวไว้ด้วย ว่าน้ำหวานสำคัญกับผม "
เสียงของเค้า ทุ้ม อบอุ่น และอ่อนโยน
"น้ำหวานไม่มีคำตอบให้คุณณัฐฎ์นะคะ "
"เรียกพี่ณัฐฎ์ สิจ้ะ คนดีของพี่ "
เธอหน้าแดงขึ้นมาทันที คนดีของพี่ ทำไมช่างหวานขนาดนี้ น้ำหวานรับคำคล้ายจะเพ้อไป
"ค่ะ พี่ณัฐฎ์ "
"เอาเป็นว่าค่อยๆคิดนะ พี่ไม่รีบ รอได้ แต่ไม่อยากรอ คืนนี้ดึกแล้ว นอนได้แล้ว ฝันดีนะ "
เค้าวางโทรศัพท์ ไปแล้ว แต่เธอยังยิ้มอยู่อย่างนั้น เค้าหวานเหลือเกิน พี่ณัฐฎ์ ของเธอ
เช้านี้เธอตื่นเช้าตามปกติ ต้มน้ำในไมโครเวฟ เพื่อชงกาแฟ มีเสียงเตือนไลน์เข้ามา
**ตื่นหรือยัง พี่ยังนอนอยู่ **
พร้อมส่งรูปภาพ เค้าในชุดนอนบนเตียง
**นอนที่บ้าน ไม่ใช่คอนโด**
เธออ่าน แต่ไม่ตอบ เค้าส่งมาอีกว่า
**ต่อไปนี้จะทำตัวดีๆ**
**น้ำหวานจะได้ไว้ใจพี่**
เธอตอบเค้าไปแค่ว่า
**ขอบคุณนะคะ **
คนบ้าใครจะอยากไปรู้ว่านอนที่ไหน ใจนึงก็อดยิ้มไม่ได้ เค้าน่ารักมาก ส่งรูปบนเตียงมาให้ดูด้วย ถ้าพี่โจกับวิว เห็นรูปนี้คงใจละลาย เธอยิ้มอย่างสดใส
ช่วงพัก มือบางเลื่อนโทรศัพท์อ่านข้อความไลน์กว่า 50ข้อความที่เค้าส่งมาให้
**ทำงานอยู่ ยุ่งมาก **
พร้อมรูปถ่าย ขณะอยู่บนโต๊ะทำงาน ก่อนจะส่งข้อความมาอ้อนสารพัด อ่านไปยิ้มไป จนวิวอดถามไม่ได้
"อะไรๆอ่านไปยิ้มไป คือ "
น้ำหวานรีบกดปิดก่อนจะทำท่ากลบเกลื่อน
"ป่าวๆ ไม่มีอะไร อ่านเรื่องตลกในไลน์ แค่นั่นเอง "
แล้วก้มหน้าก้มตาทานข้าวไปยิ้มไปอยู่คนเดียว เกือบอาทิตย์แล้วที่เค้าโทรหาเธอทุกคืน ก่อนนอน ช่วงเวลา 5ทุ่มถึงเที่ยงคืน เป็นเวลา ที่เค้าจะโทรหาเธอ เสียงพูดคุยร่าเริงและเป็นกันเองมากขึ้น เธอตกหลุมรักเค้าแล้วจริงๆ เธอรู้ตัวเอง