Love is you รักนี้ขอมีแค่เธอ

น้ำหวาน ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก เธอปวดหัวเหมือนจะระเบิด นี่มันแย่มาก มากๆจริงๆ มือบางค่อยๆควานหาโทรศัพท์มือถือมาดูเวลา กี่โมงแล้วเนี่ย ก่อนจะด่าตัวเองในใจ ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ดื่มอีกแล้ว ค็อกเทลสีหวาน แต่เมาแล้วปวดหัวมาก ถึงมากที่สุด มือสะเปะสะปะ ไปโดนอวัยวะบางอย่างข้างตัว ตาที่ยังไม่เปิดสนิท กลับสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง ก่อนจะรีบเอามืออุดปากก่อนที่เสียงกรี้ดจะหลุดออกจากปาก ที่นี่ที่ไหน น้ำหวานกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง ห้องนอนขนาดใหญ่ติดวอลเปเปอร์สีครีม ดูหรูหรา แต่อบอุ่น ปลายเตียงมีโซฟาขนาดใหญ่วางอยู่ ผนังห้องแขวนจอทีวีขนาดใหญ่ไว้ เธอหันไปมองคนข้างๆที่กำลังหลับสนิท เค้าขาวมาก เสี้ยวหน้าดูคล้ายคนจีน หรือ ฮ่องกง มากกว่าคนไทย น้ำหวานละสายตาจากเค้า กลั้นน้ำตาที่กำลังไหลออกมาเงียบๆ เมื่อคืนเธอไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงาน บนผับที่อยู่บนตึกสูง เธอได้บัตรกำนัลมาจากลูกค้าที่ร้าน เธอทำงานเป็นพนักงานขาย ของร้าน แบรนด์เนมชื่อดังในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ เธอทำงานที่นี่มานานกว่า3ปีแล้ว เริ่มจากพนักงานฝึกหัดที่คอยเสริฟน้ำ ดูแลลูกค้า จนได้มาเป็นเซลล์เบอร์ต้นๆของช้อป ด้วยหน้าตา กิริยามารยาท และ น้ำเสียงที่สุภาพ นุ่มนวล ทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ มักจะเรียกหาแต่เธอทั้งนั้น ทำให้เธอมีเพื่อนร่วมงานที่ชอบและไม่ชอบอยู่ด้วย เมื่อคืนเธอไปเที่ยว The sky กับ เพื่อนๆ4คน ทุกคนดูสนุกสนานกันดี เธอจำได้ว่า เธอดื่มแค่ค็อกเทลเท่านั้น เพียง3แก้ว ก่อนจะกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆ หลังจากนั้น เธอก็จำอะไรไม่ได้อีกแล้ว น้ำหวานค่อยๆ กระเถิบตัวลุกขึ้นจากเตียง ดึงผ้าห่มสีน้ำตาลติดมือมาเพื่อปกปิดร่างกายอันเปล่าเปลือยของเธอ เสียงร้องไห้เบาๆ ดังขึ้น เธอมานอนกับผู้ชายแปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ จุดกึ่งกลางความเป็นสาวเจ็บแปลบ ครั้งแรกของเธอ แต่เธอเมาจำอะไรไม่ได้ และ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใคร เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เธอเสียตัวให้เค้าไปแล้วจริงๆ ณัฐฎ์ รู้สึกถึงความเย็นที่ไม่มีผ้าห่มคลุมตัว มือหน้าสะเปะสะปะ หาผ้าห่ม แต่ไม่เจอ หูได้ยินเสียงสะอื้นอยู่ใก้ลๆใครมาเปิดละครทิ้งไว้ ถึงมีเสียงร้องไห้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนตื่นมาแล้วร้องไห้แน่ๆ หลังจากได้เมกเลิฟกับเค้า ณัฐฏ์ ดิเรกกุล ไฮโซหนุ่ม แห่งอาณาจักรสิงห์โตทอง ผู้นำเข้ารถยนต์หรูกว่า 3แบรนด์หลักในเครือ ยอดขายรถกว่า พันคันต่อปี ทำให้เค้าและครอบครัว เป็นผู้มีชื่อเสียงในสังคม ความหล่อ รวย และ เจ้าชู้ สามสิ่งนี้คือ คำนิยามของผู้ชาย ชื่อณัฐฎ์ ดิเรกกุล ว่ากันว่าพริตตี้ตัวท้อป นางเอก นางร้าย เกือบค่อนวงการ เคยมาทานข้าวกับคุณ ณัฐฏ์ทั้งนั้น เค้าสปอร์ตกับคู่ควงเค้าเสมอ เพียงเเต่เธอคนนั้นต้องทำตัวให้เค้าพอใจด้วย สงสัยคราวนี้ต้องปลอบใจด้วยกระเป๋าสักใบ สงสัยเมื่อคืนเค้าจะหนักกับเธอไปหน่อย ก็เธอหวานเหลือเกิน เซ็กซี่เหลือเกิน แล้วที่สำคัญ เธอซิงด้วย เค้าตั้งใจไว้แล้วว่าจะเซ็นต์เช็คให้สักใบ สงสัยจะต้องใส่ตัวเลขสัก หกหลัก เพราะเธอคงเจ็บน่าดู เสียงกุกกักปนสะอื้นแสดงให้รู้ว่าเธออยู่ในห้องน้ำ น้ำหวานมองตัวเองในกระจก ผู้หญิงคนนี้เป็นใครใช่เธอหรอ ผมยุ่งกระเซิงกว่าปกติ ปากบวมแดงคล้ายจะเจ่อ ลำคอมีรอยขบเม้มสีแดงเต็มไปทั่ว ทรวงอกมีรอยดูดสีชมพู เธอโดนให้หื่นที่ไหนข่มขืนทำไมสภาพถึงดูแย่ขนาดนี้ ก่อนจะรีบหยิบเสื้อผ้ามาใส่ เมื่อคืนเธอสวมเดรสสั้นสีดำ กระโปรงบานพริ้ว บัดนี้ยับยู่เลยทีเดียว เธอตั้งสติอย่างใจเย็นก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำออกมา บนโซฟามีชายหนุ่มนั่งอยู่ ก่อนจะหันหน้ามาหาเธอ ตาสบตากันก่อนที่เธอจะหลบสายตาเค้า ห้วใจเต้นดังโครมคราม เธอมาอยู่ที่นี่กับเค้าได้ยังไง ผู้หญิงทั้งประเทศสนใจเค้า เค้าหล่อ รวย และ เจ้าชู้สุดๆ ผู้หญิงคนล่าสุดของเค้าเป็นนางแบบสาวอายุเพียง20ปีเท่านั้น โดยมีภาพหลุดที่ทั้งคู่นั่งตักจูบปากกัน ริมสระน้ำ หลุดออกมา นางแบบคนนั้นเป็นที่พูดถึงจนขณะนี้ แต่ไม่มีข่าวว่าเค้าบอกว่าคบกับเธอ ทำให้ใครๆต่างยังมีความหวัง และโจมตีนางแบบสาวว่าเป็นคนปล่อยภาพเพื่อจับเค้านั่นเอง น้ำหวานเดินเข้ามาเก็บกระเป๋าถือที่ตกอยู่ข้างเตียงอย่างหวาดหวั่น เธอกลัว เธอระแวง เธอสับสนไปหมด ขาสั่นๆก้าวอย่างไม่มั่นใจ ณัฐฎ์มองคนตรงหน้าอย่างชอบใจ หุ่นแบบนี้ หน้าแบบนี้ไม่ใช่แนวพริตตี้แน่ๆ หรืออาจจะเป็นเพื่อนของเพื่อนก็ได้ เธอดูสวยหวานน่ามองขนาดไม่แต่งหน้า คอยังมีรอยดูดจากฝีมือเค้าทั่วไปหมด เมื่อคืนมันดีจริงๆ ณัฐฎ์เอ่ยปาก "คุณชื่ออะไรนะครับ เมื่อคืนผมลืม " เสียงทุ้มถามออกไป เธอไม่ตอบ กลับเก็บกระเป๋า และเดินออกไป ณัฐฎ์ลุกขึ้นเดินตามในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ แล้วรียกเธอ "ผมขอโทษที่รุนแรงกับคุณทั้งที่คุณยังไม่เคย เอาเป็นว่าผมจะตอบแทนคุณให้ถึงที่สุด " ก่อนจะเขียนเช็คใส่ตัวเลขยาวเหยียด มากกว่าปกติกว่าสามเท่า แล้วยื่นให้เธอ ก่อนจะบอกอีกว่า "ผมติดใจจะติดต่อได้ที่ไหน " สิ้นเสียงเธอเดินไปใก้ลเค้าก่อนจะทุบลงที่หน้าอกเค้าดัง ปึก แล้วคว้าเช้ก ฉีกออกเป็นสองส่วน แล้วเอ่ยเสียงสั่นๆ น้ำตาไหลพรากว่า "ไปตายซะ คุณณัฐฎ์ ชาตินี้อย่าได้พบกันอีก " ก่อนจะวิ่งออกมาจากห้อง เปิดลิฟท์ที่รออยู่ออก แล้วกดลงไปชั้นที่1ตามอง ชั้นที่ไล่ลงเรื่อยๆ เธอมาจากชั้น 18 ใช่สิคนรวยอย่างนั้นจะอยู่ห้องธรรมดาได้หรอ เมื่อลงมาข้างล่าง เธอเดินออกมาอย่างสภาพดูแย่ที่สุด ฟร้อนชำเลืองมองอย่างสนใจ เธอเดินออกไป รอแท้กซี่ข้างนอก ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของเธอ น้ำหวานกลั้นน้ำตาไว้ อย่างยากลำบาก 24ปีที่เธอไม่เคยมีแฟน ไม่เคยคบใคร ระมัดระวังตัวเองมาดีโดยตลอด กลับต้องมาเจอแบบนี้หรอ เธอเสียใจเหลือเกิน