นายหญิงแสนงอน

2015 Words

ดินอุ้มร่างเปลือยที่หมดเรี่ยวแรงกลับมาจากน้ำตก เขาวางเรือนร่างงามลงบนเตียงนุ่มด้วยความทะนุถนอม ช่างแตกต่างจากยามมีเซ็กซ์อันร้อนแรงโดยสิ้นเชิง จากนั้นร่างสูงกำยำจึงทิ้งตัวนั่งลง "เมื่อกี้ไม่ได้เอาเสื้อผ้าหนูมาใช่ไหม?" "เดี๋ยวออกไปเอาให้ ถึงยังไงคืนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องใส่อะไรนอนอยู่แล้ว" เขาพูดเสียงเรียบตามแบบฉบับนายดินคนเดิม ทว่าแววตากลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกมากมายที่กำลังจ้องมองผิวขาวละมุน ศสาลินคลี่ยิ้มเอียงอาย และดึงผ้าห่มขึ้นมาปกปิดหน้าอกอวบอิ่มของตนไว้ "อื้อ! ทำอะไร?" เสียงเล็กโวยวาย เมื่อมือหนาดึงผ้าห่มออกจากร่างเล็ก เขาโน้มใบหน้าลงเพื่อแนบปลายจมูกโด่งคลอเคลียเต้านมขาว ก่อนจะขยับขึ้นมาครอบดูดยอดบัวตูม ศสาลินเคลิบเคลิ้ม ทว่าความรู้สึกเหนื่อยล้ายังคงไม่หายไป "พอแล้ว ไม่เอาแล้วค่ะ ไปเอาเสื้อผ้ามาให้หนูสาเดี๋ยวนี้เลยนะ" เธอดันแผงอกกว้างให้ออกห่าง ดินจึงจำใจยอมทำตาม เพราะรู้ดีอยู่แก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD