บทที่ 7 ได้เวลานัดเย

1024 Words
กว่าจะปลอบเด็กสองคนให้หยุดได้ผมของจันทร์เจ้าก็แห้งโดยไม่ได้เป่า เธอมองนาฬิกาแล้วบอกป้าสาย "หนูต้องไปแล้วค่ะ ใกล้เวลานัดแล้ว" ป้าสายตกใจ คนแก่ยังเข้าใจว่าเป็นการสัมภาษณ์งานแม้จะงงว่าทำไมเป็นตอนเย็น แต่กว่าจะเดินทางไปถึงก็คงจะสายแล้ว "ทำยังไงดีคะ วันแรกก็สายแล้ว" จันทร์เจ้าส่ายหน้า "ไม่เป็นไรค่ะ มีเหตุผลเจ้านายคงไม่ว่า" จันทร์เจ้าก็แค่ปลอบใจตัวเองและป้าสาย เธอรีบร้อนแต่งตัวกระทั่งแต่งหน้าเธอยังอาศัยไปแต่งในรถแทกซี่ จันทร์เจ้าฉีดน้ำหอมกลิ่นเซ็กซี่เย้ายวนใส่กระโปรงสั้นแค่คืบและเสื้อเกาะอกที่มีเพียงแค่บราปีกนกแปะที่เต้านมเอาไว้ เธอไม่ลืมคว้าเสื้อคลุมมาคลุมตัวให้มิดชิด เธอแต่งกายยั่วขนาดนี้แน่นอนว่าย่อมไม่อยากให้แท็กซี่พาเธอไปข่มขืนเสียก่อน "หนูจันทร์คุณมาช้า" เตชินมองนาฬิกาข้อมือพร้อมกับทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่บนเตียง น้ำเสียงของเขาคล้ายจะปกติแต่ว่าจันทร์เจ้าจับได้ว่าเหมือนเขากำลังเมา "ขอโทษค่ะ" "ผมไม่รับคำขอโทษ ผมไม่ชอบคนไม่ตรงเวลากลับไปเถอะเรื่องของเราจบลงตั้งแต่วันนี้" เขาพูดจบก็รินบรั่นดีแล้วยกแก้วขึ้นดื่มช้า ๆ ในขณะที่จันทร์เจ้าเข่าอ่อนแทบจะเป็นลมลงตรงนี้ ใจของเธอตอนนี้กำลังสับสนใจหนึ่งบอกให้หันหลังกลับเธอก็มีศักดิ์ศรีแม้ว่าจะตกอับก็ไม่ปล่อยให้เขาไล่ครั้งแล้วครั้งเล่า ในขณะที่อีกใจก็คิดถึงหน้าของน้องแฝดทั้งสองที่ร้องไห้จ้าและเงินในบัญชีที่เหลือไม่ถึงหมื่นของตัวเอง หญิงสาวเม้มปากทำใจดีสู้เสือ ใบหน้าของเตชินดูจะเฉยชา เขาไม่มองเธอและกำลังกดโทรศัพท์บอกใครบางคน "หานางแบบให้ผมสักคนสองคน แล้วส่งขึ้นมาด่วน" เขานัดเธอที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง จันทร์เจ้าคุ้นเคยกับโรงแรมนี้ดีก่อนขึ้นมาเธอยังรู้สึกอายพนักงานจึงต้องหยิบแว่นดำมาสวมและยังคลุมร่างของตัวเองด้วยเสื้อคลุมตัวใหญ่อย่างมิดชิด แต่เมื่อได้ยินเขาสั่งนางแบบกับใครบางคน จันทร์เจ้าไม่สามารถอดทนได้อีกเธอถลาไปที่เตียงใหญ่ดึงโทรศัพท์ออกจากมือของเขาและกรอกเสียงลงไป "ไม่ต้องส่งมาแล้ว เจ้านายของคุณได้คู่นอนแล้ว" และเธอก็กดวางทันใด เตชินเลิกคิ้วสูง ใบหน้าหล่อเหลาของเขาแดงเล็กน้อยสันกรามคมคล้ายจะขยับก่อนที่เขาจะยิ้มกวน ๆ "ทำไม ยังไม่ไปอีกผมไล่คุณแล้วนี่" "แต่เจ้านายยังไม่ได้ลองกับฉันเลยนะคะ ดูสิฉันตั้งใจแค่ไหน" เธอยั่วเขาโน้มตัวลงมาช้า ๆ แม้ว่าฝีมือจะยังอ่อนหัดแต่กลับทำให้ใครบางคนถึงกับสำลักน้ำลายกับความหอมหวานของร่างกายสาวขบเผาะ กลิ่นเซ็กซี่จากน้ำหอมราคาแพงกระตุ้นเร้าอารมณ์ของเขา เนื้อนุ่ม ๆ ที่กำลังแนบชิดร่างของเขาอยู่แบบนี้ทำให้เตชินถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ กระทั่งหญิงสาวถอดเสื้อคลุมออก เธอแต่งหน้าบาง ๆ จนแทบจะดูไม่ออกว่าเธอแต่งหน้ามา ความเยาว์วัยของจันทร์เจ้าทำให้เขาไม่กล้าขยับ เขาสำรวจเต้านมคู่ใหญ่ที่เขาได้ชิมมาแล้วและทำเอาน้ำลายสออยุ่ทั้งวันเมื่อคิดว่าตอนไหนที่เธอจะมาและเขาจะได้ดูดเลียมันอีก เขามองไปที่ขาขาวเนียนในกระโปรงสั้นแทบจะปิดบังอะไรไม่มิด กระทั่งเธอบอกเขาเบา ๆ "เจ้านายคะ ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในค่ะ" เธอตั้งใจจะบอกว่าเธอเตรียมพร้อมแค่ไหน เมื่อมาถึงโรงแรมเธอแวะห้องน้ำก่อนถอดกางเกงในออกแล้วยัดไว้ในกระเป๋าเดินขึ้นลิฟต์มาชั้นสิบห้าด้วยความรู้สึกเย็นวาบอยากที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "เธอว่ายังไงนะ" เตชินแทบน้ำลายพุ่งออกมาเมื่อคิดถึงเนื้อโหนกนูนที่ท้าดินท้าลมมาจนถึงที่นี่ เอ็นของเขาพลันปูดโปนแข็งชัน "ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในค่ะ ฉันพร้อมเพื่อคุณแล้วอย่าไล่ฉันกลับเลยนะคะ" เธอเว้าวอนในขณะที่คล่อมร่างของเขาเอาไว้ เธอดึงเสื้อของเขากระทั่งเห็นกล้ามเป็นมัด ๆ นั่งลงแล้วถูไถเนื้อนูนที่เปิดเปลือยลงบนซิกแพกของเขา "เธอมันยังตัวแสบ เด็กแก่แดด" จันทร์เจ้าหัวเราะเสียงหวานใส "ฉันอายุสิบแปดแล้วค่ะ เป็นเมียใครสักคนได้แล้ว" พูดจบเธอก็เสียดสีเนื้อสีหวานกับกล้ามของเขาอีก ให้ตายเถอะเธอใจกล้าหน้าด้านได้ขนาดนี้เพราะสปายสามขวดนั้นที่อยู่ในตู้เย็นแท้ ๆ เอาล่ะจันทร์เจ้าถือว่าตัวเองเมาและพร้อมจะยั่วเขาอย่างเต็มที่ "เย็ดฉันสิคะ ฉันพร้อมแล้ว" จันทร์เจ้าก้มลงแล้วเลียใบหูของเตชิน แน่นอนว่าเธอต้องแอบดูหนังโป๊มาแล้วและเรียนรู้อย่างว่องไว แต่คิดไม่ถึงว่าในภาคปฏิบัติของเธอจริง ๆ จะให้ความรู้สึกที่ดีพิลึก คงเพราะพระเอกเอ็มวีอย่างเตชิน ถึงแม้ว่าจะปากหมาไปบ้างแต่ก็หล่อกระชากใจเหลือเกิน จันทร์เจ้าดึงเสื้อเกาะอกของเธอลงแล้วแกะบราปีกนกออกพร้อมกับโยนทิ้งอย่างไม่แยแส เตชินหัวเราะเสียงหื่น เขาไม่สามารถอดทนได้อีกแล้วในตอนแรกเขาโมโหเธอมากเพราะโทรไปยังไงเธอก็ไม่รับสาย นั่นเป็นเพราะจันทร์เจ้าเผลอปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้ ยิ่งเธอมาสายเตชินยิ่งรู้สึกหงุดหงิดอีกใจก็กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD