(Chris POV)
Halos mag-apoy ang tingin ko sa taong nasa harapan ko. Matapos naming kupkupin ang pamilya nila. Tapos ganito lang ang igaganti niya sa amin.
" Wala kang utang na loob! Naging mabait ang pamilya ko sa inyo!" hinawakan ko ng mahigpit ang baril ko at itinutok sa kanya.
"Utang na loob?! Pinagsilbihan namin ang pamilya niyo! Buong buhay ko nilaan ko dito sa hasyenda. Kaya bayad na ang sinasabi mong utang na loob! Hindi ko lang kasi matanggap pinaglaruan mo ang damdamin ng anak ko. Wala kang alam sa nangyari sa kanya! Hindi mo alam kung paano tumangis ang anak ko ng iniwan mo na lamang basta na parang basura!" kumuyom ang kamao ni Mang Berto ang ama ni Selia.
" Wala akong dapat ipaliwanag sa inyo! Ako at si Selia ay wala naman relasyon para sabihin niyong iniwan ko siyang parang
