ADORE YOU ยัยตัวป่วน

ADORE YOU 1

“น้ำขิง! ทางนี้” ดวงตากลมโตบนใบหน้ารูปไข่มองยังคนที่เรียกชื่อของเธอ ปากเรียวบางอมชมพูธรรมชาติคลี่ยิ้มออกมาเมื่อเห็นเพื่อนร่วมคลาสของเธอกำลังโบกมือให้ ไม่รอช้าร่างเล็กในชุดนักศึกษารีบเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ด้านข้าง มีนา ทันที

“ทำไมวันนี้มาสายจังเลย” มีนาขยับใบหน้าเข้ามาถามใกล้ๆ พร้อมกับคิ้วสองข้างขมวดเป็นปมอย่างสงสัย เพราะโดยปกติฉันจะมาถึงเร็ว

“รถเมล์คนเยอะอะ ฉันเลยต้องขึ้นอีกคัน” ปกติจะมากับน้องชายของฉัน แต่วันนี้ขุนเขาไปรับแฟนของมัน ฉันเลยขี้เกียจไปด้วย จึงโหนรถเมล์มาเอง

“อ่อ แต่ก็ยังดีนะที่มาถึงก่อนอาจารย์ คริๆ”

“ใช่ รอดตัวไป” เราสองคนยิ้มให้กันพร้อมกับหัวเราะคิกคัก มีนาเป็นเพื่อนในคลาสเรียนของฉัน เราสองคนไม่ได้สนิทกันมาก ส่วนใหญ่จะพูดคุยในคลาสเรียนเท่านั้น หลังจากเลิกเรียนก็แยกย้าย ฉันไม่มีเพื่อนที่สนิทหรือไปไหนมาไหนด้วยหรอก ส่วนใหญ่จะชอบอยู่คนเดียวมากกว่า สบายใจกว่าเยอะ

เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาเรียนฉันก็หยิบหนังสือออกมาวางไว้ที่โต๊ะและก้มหน้าก้มตาหยิบอุปกรณ์การเรียนออกมาจากกระเป๋า เพราะนี้คือภาคเรียนสุดท้ายของชีวิตนักศึกษาในรั้วมหาลัยแล้ว ดังนั้นฉันจะต้องตั้งใจเรียนให้มากที่สุด 

เมื่อช้อนตาขึ้นหางตาก็เหลือบเห็นกลุ่มนักศึกษาเพื่อนร่วมคลาสที่กำลังเดินเข้ามาในห้องเรียน ความหล่อของผู้ชายกลุ่มนั้นที่ไม่ว่าจะเจอกันกี่ครั้ง ความตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงของฉันก็ไม่เคยจางหายไปเลย

นี่พวกนายจะหล่อกันไปถึงไหนเนี่ย.....

ฉันมองกลุ่มของเดียร์ ผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สุด ไม่ว่าจะได้แฟนที่โคตรหล่ออย่างโซนแล้ว เธอยังมีเพื่อนที่หล่อแบบเหี้ยๆ อีกตั้งสามคน ฉันจ้องมองพวกเขาเดินเข้ามาในห้องเรียนทีละคน กระทั่งถึงคนสุดท้าย.....

เจ้าของร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหมือนรูปปั้นที่มีชีวิต ถึงจะดูนิ่งๆ จนเย็นชาไปหน่อยก็ตาม แต่ความหล่อยังกระแทกตาเหมือนเดิม จมูกโด่งบนใบหน้าคมสันรับกับริมฝีปากสีระเรื่อน่าจูบ

เห็นแล้วต้องร้อง อื้อหือ! ผัวแบบตะโกน....

ฉันไม่อาจละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลาของ เจย์ ได้เลย แต่เหมือนจะเผลอจ้องมองเขานานเกินไป ทำให้คนที่โดนมองหันมาสบตากัน แต่เขามองมาเพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปทางอื่น

ฉันรู้จักกลุ่มนี้ดี ไม่ใช่แค่ฉันสิ แต่ทุกคนในมหาลัยมากกว่า ใครจะไม่รู้จักละ พวกเขาออกจะดังขนาดนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ฐานะและหน้าตา ไหนจะเรื่องความเจ้าชู้เป็นที่หนึ่งอีก (แต่คงไม่ทุกคนหรอกมั้ง) ที่ไม่มั่นใจเพราะไม่เคยเห็นเจย์มีแฟนไง

ร่างสูงเดินล้วงกระเป๋ากางเกงมาหยุดอยู่โต๊ะด้านหน้าฉัน ดวงตาคมหันมาสบกันอีกครั้ง ซึ่งพอได้มองใกล้ๆ ฉันก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องทำหน้าตาและท่าทียังไงให้ดูธรรมชาติ เพราะปกติไม่เคยประหม่าหรือตื่นเต้นแบบนี้กับใครมาก่อน

ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงลุยๆ ออกไปทางแข็งกระด้างนิดๆ แต่สิ่งที่ทำให้ฉันดูไม่เป็นตัวเองมากที่ก็คือเขาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้.....

ฉันปั้นหน้าส่งยิ้มแป้นแล้นให้เจย์ ส่วนเขากลับมองมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง ตาคมเหลือบมองเก้าอี้ที่จะนั่งและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วอ่อนระทวยไปหมด.....

“โทษนะ ช่วยเอาขาออกหน่อยได้ไหม?” มือเรียวยาวราวกับผู้หญิง จับเก้าอี้ด้านหน้าที่ฉันใช้เท้าเหยียบไว้ ทำให้เขาขยับออกไม่ได้

“อ่อ โทษที แหะๆ”

เพล้ง! ที่มองหน้ากันคือไม่ได้หลงความสวยของฉันหรอกเหรอ?

ฉันพยายามหัวเราะกลบเกลื่อนความหน้าแตกเอาไว้ แต่เขากลับมองหน้ากันนิ่งๆ จากนั้นก็หันไปโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

เย็นชาชะมัด....แต่หล่อแหละให้อภัยได้^^

“ไง หวัดดี!” เสียงทุ้มดังขึ้นจากคนที่นั่งด้านข้างเจย์ ฉันจึงเบี่ยงสายตาไปมอง

“หือ?” ดวงตามองใบหน้าหล่อที่มีความกะล่อนขี้เล่นเจ้าชู้ ด้วยสีหน้างุนงง ที่อยู่ๆ เกมส์ก็หันหน้ามาทักกันประหนึ่งว่ารู้จักฉัน เขาส่งยิ้มพร้อมกับยักคิ้วให้ ก่อนจะหันหน้ากลับไป เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

อะไรวะ? รู้จักฉันหรือไง ถึงมาทักกัน....