#ช่วงเย็นของวัน
@ด้านเจย์
หลังจากที่เลิกเรียนก็ให้ขิงนั่งรอหน้าตึกเพราะเธอเลิกเรียนก่อน เมื่อแยกย้ายกับเพื่อนเรียบร้อยก็รีบวิ่งไปหาแฟน ใบหน้ายิ้มออกมาโดยไม่มีเหตุผลเพียงแค่เห็นคนตัวเล็ก
“รอนานไหม?” ทิ้งตัวนั่งลงด้านข้างเท้าคางมองใบหน้าสวยอย่างไม่อาจละสายตาไปไหนได้
“ไม่นานเลย ให้รอทั้งวันยังได้” ดูสิ! ก็ชอบมาทำตัวน่ารักแบบนี้ใครจะไม่ให้หลงได้ไง
“งั้นกลับกัน” ยืนขึ้นยื่นมือไปด้านหน้าเพื่อจับมือขิงเดินไปที่รถ คนตัวเล็กก็ยื่นมือมาจับกันด้วยใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้ม เห็นแล้วอดขยี้หัวเธอเบาๆ ไม่ได้กับท่าทีน่ารักนั้น ทว่า...
ครืด~
หยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าขึ้นมา ทั้งที่มือยังไม่ปล่อยจากมือขิง แต่เหมือนเธอจะดึงมือออกจากการกอบกุม แต่ผมส่ายหน้ากลับไป ก่อนจะจับมือเธอแน่นขึ้น ส่วนมืออีกข้างก็กดรับโทรศัพท์
“ฮัลโหล”
(ไอ้เจย์มึงยังอยู่มหาลัยไหม?)
“เออ”
(มึงไปเอาเลคเชอร์ของไอ้โซนกับฟ้าให้กูหน
