#วันถัดมา
ชีวิตยังดำเนินไปปกติ ฉันกับเจย์ก็คุยกันทุกวันวันนี้ฉันนั่งรถเมล์มาเรียนตามปกติ อีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมแล้ว พอคิดแล้วก็ใจหายเหมือนกัน
ขณะที่คิดอะไรเพลินๆ สัมผัสเย็นๆ บนศีรษะก็ทำให้ฉันสะดุ้งได้สติ หันมองคนด้านข้างด้วยท่าทีตกใจเตรียมจะด่า ทว่า…
“นาย!”
“ไง เหม่อลอยแต่เช้าเลย” ดวงตาเบิกกว้างเพราะไม่คิดว่าจะเจอเจย์ที่นี่ในเวลานี้
“ทำไมวันนี้ถึงมาขึ้นรถเมล์ละ” เจย์นั่งลงด้านข้างฉันก็ถามด้วยสีหน้าสงสัย เพราะปกติเขาจะขับรถไปเรียนนี่ แล้วอีกอย่างคอนโดเขามันก็คนละทางด้วย
ถ้าจะขึ้นรถเมล์คันนี้เขาต้องนั่งรถย้อนเพื่อมาขึ้นเลยนะ ความสงสัยมันตีกันจนปวดหัว ใบหน้าหล่อมองมาด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“วันนี้อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศนั่งรถเมล์ไปเรียนกับแฟนดูบ้าง” ปากพูดแต่มือสอดเข้ามาจับมือกันไว้แน่น ฉันเอาแต่จ้องมองมือเขาที่ประสานมาพูดอะไรไม่ออกในใจมันเต้นตึกตักราวกับจะหลุดออกมาข้างนอก
“
