"ลุกช้า ๆ ไม่งั้นกูยิง!" เสียงเหี้ยมออกคำสั่ง ปลายกระบอกปืนก็ยังจี้ลงท้ายทอยดังเดิม สองหญิงสาวชูมือขึ้นเหนือหัว แล้วค่อย ๆ หยัดกายลุกเชื่องช้าตามที่เสียงอันน่ากลัวนั้นสั่งการ
"ฮึก ฮึก" ซัลมาที่สติกระเจิดกระเจิง หล่อนสะอึกสะอื้นตัวสั่นเพราะหวาดกลัว เนื้อตัวสั่นระริกหวาดหวั่น กลัวเหลือเกินว่าปืนจะลั่นใส่
"หันหน้ามา!" เมื่อเห็นว่าสองหญิงสาวลุกยืนเต็มความสูง จึงออกคำสั่งต่อตามมา
"ว้าว~~" ทันทีที่เผยใบหน้าให้เห็น อีกคนที่มาด้วยกันเป็นต้องร้องว้าวอย่างตื่นตา ทว่านั่นยิ่งทำให้ซัลมาและจัสซีเนียรู้สึกกลัวเข้าไปใหญ่ พวกหล่อนมั่นใจแล้วว่านี่ไม่ใช่คนพวกเดียวกันแน่แท้
"ยะ อย่าฆ่าพวกเราเลยนะ พวกเราแค่หลงทางมา" ซัลมารีบออกปาก พูดด้วยน้ำเสียงติดขัด ปลายกระบอกปืนจากที่กดจี้ท้ายทอย ผันเปลี่ยนเป็นจี้กลางหน้าผาก นั่นยิ่งเรียกความกลัวแก่พวกหล่อนทั้งสองคน
"ใครจะใจร้ายใจดำฆ่าสาวงามได้ลงคอกันเล่า" เสียงของโจ
