"พระองค์ทรงเข้าไม่ได้พะยะค่ะ" ทหารรักษาพระองค์ยืนขวางทาง เมื่อเห็นองค์รัชทายาทกำลังมุ่งตรงเข้ามา
"นี่กล้าขวางทางเรารึ?" ทว่าต้องหยุดชะงักเมื่อกำลังตั้งใจจะเดินผ่านประตูตำหนักในของมารดา เกิดการขัดใจจนเอ่ยกับทหารรักษาพระองค์ด้วยน้ำเสียงกร้าว และไม่พอใจที่ถูกขวางไม่ให้เข้าพบมารดา ทั้งที่ตอนนี้หังใจร้อนรนแทบลุกเป็นไฟ
"โปรดอภัยกระหม่อม ด้วยเป็นคำสั่งขององค์ราชินีพะยะค่ะองค์รัชทายาท" ทหารรักษาพระองค์เอ่ยบอกด้วยความยำเกรง ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความเพียรตั้งใจ คำสั่งขององค์ราชินีก็ไม่ต่างไปจากของเจ้าครองนคร
"หลบไป!!" ไม่ได้ดั่งใจจนตวาดเสียงลั่นอย่างฮึกเหิม กระนั้นทหารรักษาพระองค์ก็ยังคงยืนนิ่ง ขวางทางห้ามให้องค์รัชทายาทเข้าตามพระบัญชาขององค์ราชินี
"ขออภัยพะยะค่ะองค์รัชทายาท" ทหารยังคงยืนกราน
"ไม่หลบใช่ไหม?" จาห์มาล์ถอยหลังตั้งหลัก เอ่ยวาจาเสียงเย็น แต่สีหน้านั้นกำลังโมโหที่ไม่เป็นดั่งใจ
("ดูคนเล
