เมื่อเห็นว่าร่างเลขาสาวออกจากห้องไปเดซี่จึงหันมามองข้าวในจานที่มีกุ้งตัวใหญ่สีน่าทานวางอยู่ มันคงจะน่ายินดีกว่านี้ถ้าหล่อนไม่แพ้กุ้ง กินเข้าไปทีไรถึงกับหายใจหายคอไม่ออกจนต้องหามเข้าโรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง ใช่หลายครั้ง หล่อนเคยพยายามจะลองกินเพราะใครก็บอกว่ามันอร่อยแต่โทษหลังเอามันเข้าท้องก็สาหัสจนหล่อนขยาด ครั้นจะบอกเลขาของภาคินัยก็เกรงใจเพราะแค่นี้ก็กวนเวลางานมากแล้ว
“กินสิหรือว่ากินของธรรมดาแบบนี้ไม่ได้”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาแต่ยืนจ้องจานอาหารอยู่เงียบ ๆชายหนุ่มก็พลันคิดไปว่าหล่อนนั้นคงจะไม่อยากกินของพื้น ๆ แบบนี้
นี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เขาไม่ชอบคือความเรื่องมากของผู้หญิงที่เจ้ายศเจ้าอย่าง เวลาจะกินอะไรทีก็เลือกนั่นเลือกนี่จนน่ารำคาญ พวกติดหรูมากเขาก็ขอบาย
“เปล่าค่ะ พี่ภาคกินเถอะ เดซี่ไม่หิวแล้ว”
ด้วยไม่อยากจะแก้ตัวอะไรมากจึงปัด ๆ เพื่อตัดปัญหาไป ความจริงหล่อนก็กินได้หมดนั่นแหละไม่ว่า
