หญิงสาวหลับใหลอยู่ในคอนโดหรู โดยมีภาคินัยนอนเอาแขนเท้าศีรษะมองหน้าสวยนั้นอยู่ เขาได้แต่มองอยู่นั้นอย่างคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงกับหญิงสาวบนเตียงดี หรือเขาควรจะไปจากที่นี่โดยไม่สนใจ แต่แล้วเขาก็ไม่ทำทั้งที่แต่งตัวเสร็จตั้งนานแล้ว
“พี่ภาค” มือเรียวขยี้ตาเบา ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างที่เห็นตรงหน้าคือความจริง
ภาพเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้ทำร่วมกับชายที่ตนหลงรักก็ฉายขึ้นมาราวกับภาพยนตร์ หน้าสวยเริ่มแดงด้วยความขัดเขิน แม้อยากได้เขามาเป็นสามีมากเท่าใดแต่ความเป็นผู้หญิงก็ยังพอมีในตัวอยู่บ้าง
“คุณตื่นแล้ว งั้นผมขอตัวกลับก่อน”
ขาแกร่งก้าวลงจากเตียงเพื่อออกไปจากสถานการณ์ที่ชวนอึดอัด นี่ถ้าออกไปตั้งแต่แต่งตัวเสร็จก็คงจะดี แต่ถ้าทำแบบนั้นเขาก็ดูเป็นผู้ชายสารเลวคนหนึ่ง อย่างน้อย ๆ รอเอ่ยคำลาก็ยังดี ความเป็นสุภาพบุรุษที่มีอยู่แค่น้อยนิดถูกผลักออกมาในห้วงความคิด
“อย่าเพิ่งไปสิคะ ว้ายย!” มือสวยเอื้อมไปคว้าแขนชายหนุ่มอย่างรีบร้อน ด้วยความไม่ทันระวังความเจ็บปวดที่กลางกายสาวแล่นแปล๊บเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“เป็นอะไรมั้ย” เสียงอ่อนโยนเผลอถามออกมาด้วยความเป็นห่วงหญิงสาว แม้จะปฏิเสธยังไงก็ยังรู้สึกแอบรู้สึกห่วงหล่อนอยู่ดี
“นิดหน่อยค่ะ แต่ไม่เป็นไรแล้ว พี่ภาคทำไมรีบกลับล่ะคะ แล้วเรื่องของเราละ”
คำถามที่หล่อนคิดออกมาได้ถูกเค้นออกมาถามชายหนุ่มที่หล่อนได้เสียความสาวที่หวงแหนมานานให้ เขาทำราวกับว่าเรื่องเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แค่นอนหลับด้วยกันเฉย ๆ ตื่นมาก็จะขอกลับเลยแบบนี้หรือ หล่อนไม่มีทางยอมหรอกยังไงผู้ชายคนนี้ก็ต้องเป็นของหล่อน
“ผมขอโทษที่ล่วงเกินคุณ อาจจะดูเห็นแก่ตัว ผมอยากให้คุณช่วยลืมมันได้มั้ย”
เสียงเครื่องปรับอากาศดังขึ้นท่ามกลางความเงียบที่ปกคลุมไปทั่วห้องจนชายหนุ่มเริ่มอึดอัด ตรงกันข้ามกับชนิษาที่ได้แต่นิ่งอึ้งไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของชายหนุ่มที่รังแกหล่อนมาทั้งคืน
“ไม่ง่ายไปเหรอคะ พี่ภาคได้สิ่งที่มีค่าที่สุดของเดซี่ไป แต่ตอนนี้พี่ภาคกลับมาบอกให้เดซี่ลืมเหรอ ตลกไปมั้ย”
พอตั้งสติได้ชนิษาก็ตัดพ้อภาคินัยกับสิ่งที่ชายหนุ่มได้กล่าวออกมา
“ผมขอโทษ จะให้ผมทำยังไง ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะมีใครเข้ามาในชีวิตตอนนี้ ผมไม่รู้จะบอกคุณยังไงให้คุณไม่โกรธผม”
เจ้าของหน้าหล่อคมยกมือขึ้นลูบหน้าตัวอย่างเครียด ๆ เพราะแบบนี้เขาถึงไม่อยากยุ่งกับพวกผู้หญิงแบบหล่อนเพราะคนแบบนี้แหละที่มักจะสร้างปัญหาให้แก่เขาได้อย่างมหาศาล
“พูดง่ายดีนี่คะ ไม่อยากมีใครแล้วพี่ภาคมาทำแบบนี้กับเดซี่ทำไม ทั้งที่พี่ภาคก็รู้ว่าเดซี่เมา ไม่รู้ล่ะยังไงพี่ภาก็ต้องรับผิดชอบเดซี่”
หญิงสาวพูดเองเออเอง พร้อมกับตัดบทไม่ยอมให้ชายหนุ่มนั้นได้เถียงสักคำ
“รับผิดชอบยังไง ถ้าให้แต่งงานละก็ไม่มีทางนะผมบอกเลย ผมว่าเราโตพอจะรู้ว่าเรื่องเมื่อคืนมันแค่เซ็ก”
ยังไม่ทันได้เรียกร้องภาคินัยก็ดักทางชนิษาเอาไว้เสียก่อนส่งผลให้หน้าสวยงอง้ำด้วยความขัดใจ ที่คนตัวโตรู้ทันแผนการของหล่อน
“รีบพูดดักไว้เลยนะคะ เดซี่ไม่เรียกร้องถึงขนาดนั้นหรอก แค่พี่ภาคลองให้โอกาสเดซี่บ้าง เดซี่ชอบพี่ภาคตั้งแต่ครั้งแรกเลยนะ บางทีเราอาจจะรักกันก็ได้”
หญิงสาวพูดราวกับว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่าย ๆ ทว่าหญิงสาวก็ขอให้ได้ลองสักตั้ง คนเราอยู่ใกล้กันก็รักกันเองนั่นแหละ
“สำหรับผมไม่ ผมไม่ได้ชอบคุณและก็ไม่มีทางรักด้วย คุณอย่าพยายามดีกว่าเดซี่”
คนไม่คิดจะรักใครพูดออกมาอย่างไม่ลังเล คนแบบเขาไม่มีทางรักผู้หญิงแบบชนิษาหรอก หล่อนไม่ใช่สเปคของเขา เขามันชอบพวกคนหัวอ่อนพูดง่าย ๆ มากกว่า
ชนิษาไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอนเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์
“ไม่เชื่อ ให้เดซี่ได้ลองก่อนนะคะพี่ภาค นะคะ เดซี่ขอโอกาส”
เสียงหญิงสาวถูกดัดให้ดูอ่อนหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมกับส่งสายตาหวานปริบ ๆ มาให้ ทำเอาคนที่บอกใจแข็งนักหนาถึงกับสั่นไหวกับท่าทางออดอ้อน ๆ นั้น
“อยากทำอะไรก็ทำแต่อย่าวุ่นวายกับผมมากแล้วกัน ผมไม่ชอบคนงี่เง่า”
หญิงสาวดวงตาเป็นประกายเมื่อได้รับคำตอบที่แสนถูกอกถูกใจ
เมื่อหมดหนทางต่อต้านจึงตอบตกลงไปแบบส่ง ๆ ด้วยความไม่ใส่ใจเพราะคิดว่าหญิงสาวจะทนตามตื๊อเขาได้สักเท่าไหร่กันเชียว ถ้าตัวเขาเองไม่ไปสนใจไยดีหญิงสาวก็คงจะล่าถอยออกไปเองนั่นแหละ
“น่ารักที่สุด พี่ภาคของเดซี่ ขอโทรศัพท์ด้วยค่ะพี่ภาค”
ชนิษายกมือขึ้นหยิกแก้มชายหนุ่มเบา ๆ ก่อนจะแบมือขอโทรศัพท์ของชายหนุ่ม
“อะ” ภาคินัยล้วงเอาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมาให้หญิงสาวที่มีแค่ผ้าพันรอบตัวเปลือยเอาไว้อย่างว่าง่าย แม้จะงง ๆ แต่ก็ยอมยื่นให้แต่โดยดี
“นี่ค่ะ เดซี่เมมเบอร์โทร พร้อมทั้งแอดไลน์ ไอจี ของพี่ภาคเรียบร้อยแล้ว แล้วก็เอาเครื่องของพี่ภาคมาเมมเบอร์ รับแอดแล้วก็ตามไอจีเดซี่เรียบร้อย”
มือบางกดโทรศัพท์ไม่นานก็ยื่นมันคืนให้กับชายหนุ่ม ภาคินัย รีบกดเข้ามาดูเบอร์และไลน์ คิ้วชายหนุ่มเริ่มขมวดกับชื่อที่ตั้งไว้ พร้อมกับยกขึ้นให้หญิงสาวดูเป็นเชิงคำถามพร้อมกับรูปชนิษานั่งบนเก้าอี้ในชุดสีแดง มันจะไม่มีอะไรถ้ารูปนี้ไม่เผยอกอวบที่ล้นออกมาจากชุดสวย
‘ว่าที่เมียคนสวย’ ชื่อสายเรียกเข้า
“ก็ถูกแล้วนี่คะ พี่ภาคยอมให้เดซี่ตามจีบแล้วนี่ ไม่นานเดซี่ก็ได้เป็นเมีย เอ๊ย ภรรยาพี่อยู่ดี แล้วอย่าคิดจะลบนะคะพี่ภาค”
สาวสวยพูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ
“หมดเรื่องแล้วใช่มั้ย งั้นผมขอตัวก่อน”
ร่างสูงลุกขึ้นลาหญิงสาวเพราะไม่อยากจะเถียงหล่อนนาน เหมือนยิ่งคุยยิ่งทำให้ตัวเองควบคุมทั้งความคิดและคำพูดตัวเองไม่ได้ ทั้งที่ตั้งใจจะไม่สานสัมพันธ์ต่อไม่ว่ารูปแบบใดทั้งนั้น แต่ดูตอนนี้สิดันตกปากรับคำยอมให้สาวสวยคนนี้มาจีบ ชีวิตหนุ่มโสดสุดฮอตแบบเขาคงจะต้องมีเรื่องวุ่นวายเข้ามาแน่ ๆ
“ค่ะ อย่าอ่านเฉย ๆ นะคะ แล้วก็ตอบไลน์เดซี่หน่อยนะคะพี่ภาค จุ๊บ จุ๊บค่ะ”
สาวสวยสั่งกำชับว่าที่สามีในอนาคตพร้อมกับรวบผ้าห่มพันรอบกายลุกขึ้นมาจุ๊บแก้มสากและริมฝีปากของภาคินัยเบา ๆ ชายหนุ่มได้แต่นิ่งแล้วเดินออกไปจากห้องแบบคนที่โดนสะกด ผู้หญิงคนนี้อันตรายจริงเขาต้องรีบออกห่างจากหล่อนเสียแล้ว ไม่งั้นชีวิตโสดของเขาต้องจบลงแน่ ๆ