วิชิตเลิกงานแล้ว กลับถึงห้อง
ความรู้สึกนี่สิ ยังค้างอยู่ อาบน้ำถูสบู่ แท่งลำผงาด น้ำเยิ้ม เกือบจะขยับมือชักรูดเพื่อปลดปล่อยออกมาเสียเดี๋ยวนั้น แต่สุดท้ายกลับนึกเสียดาย
เขาปล่อยน้ำกับเจี๊ยบไปแล้วรอบหนึ่ง น้ำข้นคลั่กน่าดู ไม่อยากจะสูญเสียไปเพียงลำพัง ได้แค่นึกถึงเมื่อไหร่แล้วสามารถปลุกเร้าให้ผงาดขึ้นมาได้ตลอดเวลา ก็ถือเป็นความภาคภูมิใจ
ที่นี่เป็นเพียงห้องเช่าเล็ก ๆ แค่ซุกหัวนอนเท่านั้น ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ประดับห้องใด ๆ นอกจากพัดลมกับหม้อหุงข้าว
วิชิตยังเป็นหนุ่มโสด หน้าตาของเขาอาจจะไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจของสาว ๆ จึงทำให้ไม่สามารถจีบสาวติด ครองตัวเป็นหนุ่มใหญ่จนเท่าปัจจุบัน
แต่ก็แปลก เขาเริ่มเชื่อมั่นว่า เพราะบุคลิกแบบนี้ กลับสามารถปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวบางประเภทได้อย่างเหลือเชื่อ
ทดสอบมาแล้วจากกรณีของวิภาและล่าสุดสาวเจี๊ยบ ไม่นึกไม่ฝันเหมือนกัน ตั้งแต่เมื่อครั้งได้ลิ้มลองกับวิภา เกือ
