ตอนบ่ายหลังมาตินอัสเคลียร์งานที่สนามแข่งรถเสร็จแล้วเขาพากองฟางมาที่โรงพยาบาลเพื่อมาเยี่ยมคุณตาเพราะตอนนี้ท่านฟื้นแล้ว พอเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เจอคุณตานั่งอยู่บนเตียงคนไข้ที่จมูกมีเครื่องช่วยหายใจอยู่ คุณตาหันหน้ามามองทางประตูห้องที่เปิดเข้ามา คุณยายนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเตียงคนป่วย หันมามองคนที่เดินเข้ามาใหม่เช่นกัน ทั้งสองคนส่งยิ้มให้หลานสาวและมาตินอัสที่เดินเข้ามาใกล้ทั้งสองคนส่งยิ้มให้ตากับยายมเช่นกัน
" ตาจ๋า ฟางคิดถึงและเป็นห่วงตาจ๋าที่สุดเลยจ้า " กองฟางเดินเข้าใกล้ๆตาแล้วกอดเอวของตาที่นั่งอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียว ปากแห้งกราน ท่านยกมือขึ้นกอดและลูบหลังหลานสาวเช่นกัน พลางยิ้มเบาๆบนปากที่แห้งกราน มาตินอัสจ้องมองแล้วยกยิ้มที่มุมปากเขาเดินไปนั่งที่โซฟาที่กลางห้อง
" ให้ตานอนพักห้องใหญ่ขนาดนี้ไม่แพงแย่เหรอพ่ออัส ตาไม่มีเงินจ่ายน่ะ" คุณหันหน้ามาสบตามาตินอัสที่นั่งบนโซฟา ท่านเป็นห่วงค่าใช
