กลางดึกกองฟางตัวร้อนไข้ขึ้นสูงมาก มาตินอัสเช็ดตัวให้แต่ไม่ทีท่าว่าไข้จะลดลงเลยเขากดเรียกหมอเข้ามาดูอาการของเธออีกรอบ หมอได้บอกกับเขาว่าเธอมีอาการหวาดกลัวและหมอได้ฉีดยาให้เธอเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เธอได้นอนหลับแล้ว มาตินอัสช่วยเช็ดตัวให้เธอ พลางคิดถึงคนที่มันทำลายด้วยความเจ็บใจ กำหมัดแน่น ขบกรามแน่น ' มันน่าจะมีสักเก้าชีวิตเหมือนแมวเขาจะค่อยๆฆ่ามันให้ตายอย่างทรมานที่สุดเท่าที่จะทำได้'
" เราจะไม่ห่างกันอีกเด็ดขาด" มาตินอัสพูดออกมาเบาๆพร้อมล้มตัวลงนอนข้างๆคนตัวเล็กที่หลับไม่ได้สติอยู่ ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดและจูบเบาๆลงผมดกดำพร้อมหลับตาลง
ตอนเช้ามาตินอัสยังนอนกอดคนตัวเล็กแน่นแทบไม่ให้ได้ขยับตัวเลยจนกองฟางใบหน้าเหยเกเพราะรู้สึกหายใจไม่ออก เธอเงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังกอดเธอแน่นๆแล้วอมยิ้มเล็กน้อย พร้อมหันหน้าไปกอดเขาเช่นกันถึงแม้จะรู้สึกเจ็บที่หน้าท้องน้อยก็ตาม ใบหน้าของเธอซบลงที่หน้าอกกว้าง
".
