เวลาล่วงเลยไปได้สี่วันกองฟางอาการดีขึ้นมากเกือบหายสนิท มาตินอัสได้มาขออนุญาตคุณตากับคุณยายเพื่อพาหลานสาวของท่านไปเที่ยวทะเล กองฟางอยากให้ตากับยายไปด้วยแต่เพราะท่านบอกแก่แล้วนั่งรถไม่ไหวก็เลยของอยู่บ้านดีกว่า กองฟางนั่งเงียบมาตลอดทางเพราะเธอมีความรู้สึกว่า ตากับยายมีเรื่องไม่สบายใจแต่ตาไม่ได้บอกเธอเลย เธอก็ไม่กล้าถามเช่นกันมาตินอัสหันสังเกตเห็นคนตัวเล็กตลอดทางเช่นกันและสงสัยแต่เขายังไม่ถามออกให้เธอพูดออกมา แต่เธอก็ไม่ยอมพูดออกมาเขาจ้องมองหน้าคนตัวเล็กที่นั่งบนเตียงอยู่อย่างใช้ความคิด
"ฟางหวานเป็นอะไรหรือเปล่าครับ เงียบๆตั้งแต่แยกกันกับคุณตาคุณยายแล้วบอกเฮียได้นะครับ" มาตินอัสยื่นสูบบุหรี่ที่หน้าระเบียงห้องพักที่ยื่นออกไปสระว่ายน้ำ กองฟางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขาเล็กน้อยพลางถอนหายใจเบาๆ
" ฟางหวานคิดว่าตากับยายมีเรื่องกลุ้มใจค่ะ " กองฟางบอกกับเขาที่ยืนพ่นควันบุหรี่ออกจากปากบาง เขาจ้องมองหน้า
