หนิงเซียนกำลังเก็บสัมภาระ เหยียนหยงเล่อจะพานางและลูกชายกลับไปเยี่ยมบ้านเดิมที่ฉางซา เผื่อนางจะจำอะไรได้มากขึ้น เหยียนหยงเล่อบอกว่า ภาพประหลาดเหล่านั้นอาจเป็นความทรงจำของนาง นางจึงเออออตามเขาไป
เหยียนอันน้อยยังไม่เคยไปบ้านท่านตาท่านยายเลยสักครั้ง เด็กน้อยจึงย่อมตื่นเต้นเป็นธรรมดา เอาแต่คอยถามแม่ของเขาว่าฉางซาเป็นอย่างไร หนิงเซียนเองก็ไม่รู้จะตอบเขาอย่างไรดี
พวกเขาเดินทางด้วยรถม้าจนย่ำค่ำ พักค้างแรมที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในหมู่บ้านทางผ่าน สามพ่อแม่ลูกพักห้องเดียวกัน
หนิงเซียนชำระกายเสร็จแล้ว นางสวมชุดสีขาวบางเบาเดินออกมาจากหลังฉากกั้น ออกมาก็เห็นสองพ่อลูกกำลังนั่งประชันหมากที่ข้างหน้าต่าง ภายใต้แสงเทียนสีส้มสีหน้าของเจ้าลูกหมูดูเคร่งเครียดมาก คิ้วเขาขมวดแทบชนกันจนนางต้องยื่นมือไปนวดให้คลายลง
“ท่านแม่” เจ้าลูกหมูร้องเรียกแม่ของเขาเสียงใส
“ทำอะไรกันอยู่ ทำไมลูกถึงดูเคร่งเครียดนักเล่า” หนิง
