“มึงจำทางกลับบ้านได้ด้วยเหรอกานต์” กล้วยหอมเอ่ยทักเมื่อเห็นสามีเดินเข้ามาในบ้าน การินไม่กลับบ้านเป็นเวลาสี่เดือน เธอก็ไม่คิดจะตาม ไม่มีเหตุผลให้ตามเพราะความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถือว่าเลิกกันแล้ว ที่ยังไม่หย่าเพราะกล้วยหอมคิดว่าเดี๋ยวก็คืนดีกัน เธอกับการินทะเลาะกันบ่อย โกรธกันเป็นปีก็เคยมาแล้ว จะหย่าทำไม “จะมาถามเรื่องหย่า” เรื่องนี้เขาพูดกับกล้วยหอมหลายรอบแล้ว ทว่ากล้วยหอมทำหูทวนลมมาตลอด “หย่าอะไรของมึง” ทำไมเธอต้องหย่าให้ หย่าแป๊บ ๆ เดี๋ยวก็มาง้อขอคืนดีชวนเธอไปจดทะเบียนสมรสอีก พูดตามตรงเธออายเจ้าหน้าที่ “เลิกกันแล้วก็หย่ากันสิกล้วย โต ๆ กันแล้วต้องให้กูพูดบ่อย ๆ ไปเพื่ออะไร ครั้งนี้กูหย่าจริงเลิกจริง กูพอกับคนอย่างมึงแล้ว” “มึงพอกับกูหรือมึงมีคนใหม่ กูได้ข่าวมาว่ามีเด็กร้านนวดมาติดมึงไม่ใช่เหรอ ทำไม มึงจะรีบไปแต่งกับมันหรือไงถึงได้มาเร่งขอหย่ากับกู” “เผื่อมึงลืมนะกล้วย เรื่องที่เกิดขึ