ตอนที่ 27
ขอโทษ
"พี่ เอ่อ แกไหวแน่นะนิม ลาสักวันมั้ย อาจารย์ยังไม่เข้า ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร" ซานเพื่อนสนิทอีกคนในกลุ่มเอ่ยถามคนพี่กว่าที่อยู่ในเงาของเพื่อนสนิท ด้วยว่าตอนนี้ใบหน้าของอีกฝ่ายดูแย่จนน่าเป็นห่วงเหลือเกิน
"ไม่เป็นอะไรหรอก แค่ปวดหัวนิดหน่อยเอง"
"แน่ใจนะ หน้าซีดขนาดนี้แท้ๆ" เรอาเอ่ยออกมาบ้างสีหน้าของเขาทำให้ซานอดแปลกใจขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ ที่เหมือนอาการห่วงใยของเพื่อนจะเกินหน้าเกินตาไปกว่าควรจะเป็น
"ไม่เอาหรอก ขี้เกียจขาด แต่ถ้าได้งีบสักหน่อยก็คงดี เอาเป็นว่าถ้าอาจารย์เข้าแล้ว ช่วยปลุกหน่อยนะ" สองหนุ่มวัยยี่สิบสองพยักหน้ารับ แล้วปล่อยให้คนพี่กว่าฟุ๊บหน้าไปกับโต๊ะปลดปล่อยตัวเองเข้าสู่ห้วงนิทราไป ท่ามกลางเสียงพูดคุยจอแจของนักศึกษาเหมือนทุกวัน
"เฮ้ยอาจารย์จอมโหดมาแล้ว เงียบหน่อยพวกเรา" เพื่อนชายคนหนึ่งในห้องเอ่ยร้องดังขึ้นพร้อมกับเข้านั่งประจำที่ เมื่อเห็นว่าอาจารย์ใหม่หน้านิ่ง
