“อะไรวะมึง” ฉันรีบกระชากของตัวเองออกมาดูทันที
“มึงท้อง ณีเวียมึงท้อง!” และก็เป็นแบบนั้นจริง ฉันท้องจริง ๆ พอเห็นหุ้น สองร้อยล้านของปะป๊า ก็รีบมาเลยเหรอลูก
“ของกูล่ะ?” แตงโมรีบดึงของตัวเองออกจากมืออีกข้างของน้ำหวาน
“เอากลับมาก่อนยังไม่ดู” น้ำหวานแย่งเอาแท่งตรวจครรภ์ของแตงโมกลับมาดู ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ อยากรู้ผลด้วย แตงโมวิ่งไปนั่งอยู่มุมห้องเอามือปิดหูไว้สองข้าง กลัวคำตอบ
“สองขีดว่ะ” น้ำหวานหันมาพูดเบา ๆ กับฉัน
“เวรละ! บอกมันมั้ย”น้ำหวานพยักหน้า ว่ายังไงก็ต้องบอก ฉันเลยรีบไปหยิบ อีกสองอันที่เหลือในห้องน้ำ ของฉันสองขีดหมดเลย ของแตงโมก็ด้วย!
“แตงมึงท้อง” แตงโมลุกขึ้นยืนตัวสั่นระริก
“แตงมึงบอกพี่เอสเถอะ” แตงโมสะอื้นร้องไห้ ส่ายหัว ว่ายังไงก็ไม่บอกเด็ดขาด ฉันเห็นท่าไม่ดีรีบเดินเข้าไปกอดแตงโมไว้
“เดี๋ยวกูช่วยเลี้ยง สบายมากมาอยู่เป็นเพื่อนลูกกูนะ” แตงโมพยักหน้าให้ฉันทั้งน้ำตา น้ำหวาน
