พลาด

ณีเวีย | วันสบาย ๆ ที่ไม่สบาย

ฉันตื่นมาก็ได้รับข่าวดีแต่เช้า อาจารย์ส่งเมล์แจ้ง ว่าหัวข้อโปรเจคฉัน

ผ่านแล้ว! ต่อไปฉันไม่ต้องเข้าเรียนทุกคาบ แค่ไปนำเสนอความคืบหน้าบ้างก็พอ

สบายไปอีก วันนี้เลยเป็นวันฟรี

ฉันรีบทำข้าวต้มหมูสับไว้ให้คุณเซ็น ไม่นานเขาก็ถือสูทออกมาวางบนเก้าอี้ ก่อนก้มลงกินมัน ฉันเลยไปแยกผ้าขาว ผ้าสีเอาไปโยนใส่เครื่องซักผ้า

ตั้งเวลาไว้ ก่อนจะไปดูดฝุ่นในห้องฆ่าเวลา วันนี้ฉันหัวหมุนแต่เช้า อยากจะทำงานให้เสร็จ จะได้ปั่นโปรเจคสักที คุณเซ็นมองตามฉัน ที่วิ่งไปนู่นวิ่งไปนี่ไม่หยุด

“ขยันจัง เป็นอะไรวันนี้” ไม่ทำแล้วใครจะทำ ป้านวลก็ไม่อยู่แล้ว เหอะ

“ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครทำ คุณบอกให้ป้านวลเลิกทำแล้วนิ” ฉันหอบแหก ๆ บ่นกับเขา

“ทำไมไม่บอกนพ ให้ป้านวลกลับมา ป้านวลเป็นแม่ของนพ เจอนพทุกวันทำไมไม่บอก” เออ แค่นี้เองจริง ๆ ทำไมไม่บอกฉันล่ะว่าให้ไปบอกพี่นพ

ฉันเหนื่อยฟรีมาหลายอาทิตย์แล้ว

“คุณไม่เคยบอก ว่าป้านวลเป็นแม่พี่นพนิคะ ฉันจะไปรู้ได้ไง! คิดว่าคุณติดต่อป้านวลได้แค่คนเดียว” ฉันฟึดฟัดอารมณ์เสียใส่เขา จนเขาหัวเราะเบา ๆ

“เป็นอะไร เมนส์ไม่มา?” พอเขาพูดจบ ฉันถึงกับหยุดหัวร้อนทันที

รีบคิดแล้วตั้งสติ รีบวิ่งไปดูปฏิทิน วิ่งไปดูผ้าอนามัยที่ลิ้นชัก มะ เมนส์ฉันมันไม่มาเป็นอาทิตย์แล้ว!

ฉันนั่งนิ่งอยู่บนเตียง คุณเซ็นเดินมาหอมฉันก่อนจะออกไปทำงาน

ฉันเลยรีบเสริชหาในเว็บ ยาคุมฉุกเฉิน ผลข้างเขียง ประจำเดือนมาช้า หาหมดทุกอย่าง บางคนก็บอกว่า ความเครียดก็ทำให้ประจำเดือนเลื่อนได้ ฉันกระวนกระวายบ้าอยู่คนเดียว จนอยู่ ๆ น้ำหวานก็โทรเข้ามา

โทรเข้า | น้ำหวาน

“อะไร”

(เป็นอะไรแก เสียงแข็ง ยังไม่หายโกรธฉันเหรอ)

ฉันถอนหายใจใส่น้ำหวานเฮือกใหญ่ อึดอัดอยากปรึกษาใครสักคน

“แก ถ้าเมนส์มาช้าอาทิตย์นึง มันเกิดจากอะไรได้บ้าง”

(แกเมนส์ไม่มาเหรอ หรือมาแต่มาช้า?)

“ไม่มา...”

(แกตรวจยัง?)

“ตรวจอะไร ฉันอาจจะเครียดและมาช้าก็ได้”

(ตรวจครรภ์) ‘จึก’ ให้ตายเถอะฉันไม่กล้า ฉันไม่อยากท้องตอนนี้ ไม่เอา!

“ไม่กล้า เรารออีกสักหน่อยก่อนดีมั้ยเผื่อผลมันอาจชัดเจนกว่า”

น้ำหวานเงียบไปสักพัก

(ก็ดีนะ แกก็อย่าคิดมากล่ะ บางทีเครียดไปเมนส์เลื่อนไปอีก )

“แล้วนี่แกโทรมามีอะไร”

(วันงานแก ได้ชุดยัง)

“ยังเลยไว้ฉันปรึกษาแม่คุณเซ็นก่อน วันลองชุดแกไปด้วยนะ

ฉันเลือกไม่ถูก”

(ได้ ๆ แค่นี้ล่ะ)

ฉันวางสายปุ๊บ ความคิดทุกอย่างก็พุ่งเต็มหัวฉัน อาจจะไม่ท้อง

ก็ได้ฉันแค่เครียดไปหน่อย เดี๋ยวมันก็มาเอง หรืออีกสักสามสี่อาทิตย์ไม่มาค่อยตรวจก็ได้ ผลเป็นยังไงก็ต้องยอมรับมัน

ฉันอาบน้ำอาบท่า นั่งปั่นโปรเจคที่ห้องรับแขกสบาย ๆ ทุกอย่างค่อนข้างลงตัว อะไรฉันไม่เข้าใจก็โทรไปปรึกษาคุณเซ็น ไม่เขาก็ขึ้นลิฟต์มาอธิบายฉันถึงห้อง

วันนี้ทั้งวันงานฉันก้าวหน้าไปยี่สิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ถ้าไม่ได้แฟนสุดที่รัก ป่านนี่ฉันคงมึนตึบตั้งแต่จุดประสงค์แรก!

พอคุณเซ็นออกจากออฟฟิศก็พาฉันมาดูห้องจัดงานในโรงแรมของเขา ห้องนี้เป็นห้องประชุมใหญ่ มีเวทียกสูงกำลังพอดี เขาให้ออแกไนซ์มาคุยกับฉันว่าอยากได้งานแบบไหน ฉันจึงเลือกงานสีขาว ดอกไม้ขาว เพราะแม่ฉันชอบ

ฉันจะได้รู้สึกว่าแม่อยู่ข้าง ๆ ฉันในวันนั้นด้วย เขาจัดการจ่ายเงินมัดจำให้ฝ่ายต่าง ๆ ตอนนั้น และก่อนถึงวันงานหนึ่งวัน ออแกไนซ์ต้องนำมาประกอบทุกอย่างให้ครบ วันนั้นเราค่อยมาตรวจงานอีกที กว่าจะปรับแก้อะไรอีก...

“ยินดีด้วยนะคะคุณเซ็น คุณณีเวีย สวยหล่อ ทายาทน้อย ๆ ต้องน่ารักมากแน่ ๆ” พี่หัวหน้าออแกไนซ์เข้ามาแสดงความยินดีกับฉันและคุณเซ็น

“ครับ ขอบคุณครับ ยังไงผมฝากด้วย” พี่หัวหน้าออแกไนซ์รีบรับปาก

ก่อนจะเรียกลูกน้องไปประชุม

ฉันและคุณเซ็นเดินเล่นอยู่สักพัก ก็ออกไปซื้อของกินของใช้กลับห้อง

วันนี้ฉันอยากทำกับข้าวกินที่ห้อง นั่งสบาย ๆ กันสองคน เบื่อรถติด

“วันนี้ทำอะไรกิน” เขานั่งอยู่ในครัว มองฉันสลับกับจอไอแพดไปด้วย

ฉันเตรียมของทำต้มยำกุ้งอยู่สักพัก ก็รู้หิวขึ้นมาก่อน

“คุณ... มาช่วยหน่อยค่ะ อยากให้เสร็จไว ๆ หิวแล้ว ทำอะไรอยู่”

ตาคมเหลือบมองฉันแว๊บนึง

“ดูหุ้นของลูกอยู่ กำลังทำกำไร” เขาซื้อหุ้นไว้ให้ลูกแล้วเหรอเนี่ย?

เพิ่งพูดกับฉันไม่กี่วันนี่เอง อะไรจะรีบขนาดนั้น?

“ใจร้อนจัง ซื้อไปเท่าไหร่คะ ลองดูก่อนใช่มั้ย”

เขาปิดไอแพดแล้วเดินมาช่วยฉันเตรียมของ

“ลองสักสองร้อยดูเศรษฐกิจไปสักพัก ถ้าข่าวโอเคค่อยเพิ่ม” ดีที่ไม่

ลงทุนมาก

“ดีจังแค่สองร้อยเอง ฉันซื้อไว้ให้ลูกสาวฉันบ้างดีกว่า” ฉันหันไปยิ้มหวานให้คนข้าง ๆ

“เอาสิสองร้อยล้านเอง!”

“บ้าเถอะ! คุณซื้อหุ้นทีละสองร้อยล้านเลยเหรอคะ” เขาทำหน้านิ่ง

ไม่ตกใจอะไร แอบขมวดคิ้วกับท่าทางตกใจของฉันด้วยซ้ำ

“ก็ปกติ เธอเคยซื้อหุ้นปกติเท่าไหร่ล่ะ ฉันซื้อไว้ทำกำไร และปันผล ราคานี้ไม่มากไปหรอก” ฉันจะไปรู้อะไรด้วยล่ะ! เคยแต่ซื้อหุ้นสหกรณ์โรงเรียนยี่สิบสามสิบบาท แถมครูยังบังคับให้ซื้ออีก

“ไม่เคยซื้อหรอกค่ะ” ร่างสูง หันมามองฉันก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบไอแพด

“เอามั้ยละ มาเดี๋ยวซื้อให้!” ฉันรีบดึงไอแพดมาจากมือเขาทันที

“คุณ พอก่อน อย่าซื้อเด็ดขาดนะ”

“ทำไม เธอก็เก็บไว้ปันผลเรื่อย ๆ ก็ได้” โถ่... ฉันจะโดนเปย์ทีเป็นหลักร้อยล้านแล้วเหรอเนี่ย!

“พอเลยค่ะ ทำกับข้าวดีกว่า” ฉันเอาไอแพดไปวางไกล ๆ และเริ่มเทวัตถุดิบลงหม้อทีละอย่าง ก่อนจะปรุงให้ลูกมือข้าง ๆ ช่วยชิม กว่าจะเสร็จก็หลายชั่วโมง รู้งี้ไม่ทำดีกว่า ออกไปซื้อกิน สะดวกกว่าเยอะ!

“อร่อยไหมคะ...”

“ใช้ได้ วันหลังทำให้กินอีกนะ” เพิ่งคิดว่าจะไม่ทำอีกเมื่อกี้!

กินข้าวเสร็จ ฉันต้องรีบอาบน้ำเข้านอน พรุ่งนี้เอาความคืบหน้าไปรายงานอาจารย์แต่เช้า... แต่มันจะไม่ได้นอนเพราะคนข้าง ๆ นี่ล่ะ!

“คุณ... ทำอะไรคะ” เขามาคลอเคลียหน้าอกฉันอีกแล้ว ใจร่ม ๆ ณีเวีย อย่าใจอ่อน อย่ามีอารมณ์ร่วมกับเขา

“กินนมก่อนนอน” แล้วมันจะแค่กินนมมั้ย?

ฉันได้แต่กุมขมับ พยายามไม่อ่อนไหวตามเขา เขาจะกินฉันทุกวันเลยเหรอเนี่ย คุณชายเซ็น จะหื่นไปไหนคะ?

“พรุ่งนี้นะคะ พรุ่งนี้กลับมาจากนำเสนออาจารย์ จะกลับมาให้กิน”

“วันนี้ หลับเลย เดี๋ยวทำเอง” มือไม้เริ่มซนไม่อยู่นิ่ง สักพักมันก็ไปถึง น้องสาวฉันแล้ว!

“คุณเซ็น...”

มือใหญ่ไม่ฟังฉันเลย ที่รักคะ ทำแบบนี้ฉันจะหลับลงได้ยังไง!

“อื้อ~” ฉันเผลอครางกระเส่า เมื่อมือปลาหมึกเขาเริ่มเขี่ยติ่งสวาท

น้อย ๆ ของฉัน

“ยังไม่หลับอีกเหรอ!” ถามได้

“กำลังค่ะ...” ฉันส่งเสียงอู้อี้ พลางหยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเอง หลับสิ

ณีเวีย หลับ~ เขายังคงหยุกหยิกอยู่ร่องสวาทฉันจน...

“อ๊ะ~ คะ คุณ” ให้ตาย... ฉันถูกเขากินอีกแล้ว ลิ้นอุ่น ๆ ของเขาเริ่มทำฉันทรมานอีกแล้ว...

“หลับได้แล้ว...” ฉันขยับขาดุกดิก พยายามไม่คล้อยตามคนข้างล่าง

“ฉันจะหลับลงได้ยังไงคะทำขนาดนี้” ฉันดึงหมอนออกจากหน้า

งอแง จนเขาเงยหน้าจากหว่างขาขึ้นมามอง ทำไมต้องส่งสายตายั่วยวน! หยุด

“ก็มันน่ากิน...” เขาพูดเสร็จ ก็ก้มลงไปดูด ปลายแหลมติ่งสวาทฉัน

ดังจ๊วบ อ๊าย!

“อ๊ะ~” ฉันเสียวท้องวูบนึง จนเผลอยกเอวขึ้นมาสู้หน้าเขา สะ เสียว

“ยังไม่หลับอีกเหรอ” เขาละหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน ทั้งที่นิ้วยัง

ก่อกวนฉันอยู่!

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ น้องชายคุณอยู่ไหนคะ” ฉันครางกระเส่า มือไม้ลงไปขวานลงไปหาเขา

“ถามหาทำไม?” ยัง... ยังไม่หยุดเขี่ย อื้อ~

“นะ น้องสาวฉันอยากกิน อ๊ะ~ ด่วนค่ะ ไปตามมาให้หน่อย อ๊ะ~”

ฉันตัวบิดเป็นเกลียวจนคนข้างล่างหัวเราะชอบใจ ทรมานฉันเข้าไป ฉันใจจะ

ขาดแล้ว!

“เดี๋ยวไปตามมาให้” เขาลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะจับขาของฉันแยกออก

กว้างกว่าเดิม

“อ๊ะ~ เขาเจอกันแล้วใช่มั้ยคะ” เขาดันมันเข้ามาในรูสวาทฉัน จนฉันอดสะดุ้งไม่ได้ เมื่อไหร่จะชินนะ ไฟสลัว ๆ ในห้องทำฉันเริ่มกระสับกระส่าย

บวกกับชายที่เริ่มขยับเอวเข้าออกช้า ๆ จนเร็วขึ้น เร็วขึ้น ตามจังหวะ

‘ตับ ตับ ตับ’ อื้อ ฉันไม่ไหว~ มันส่งความเสียวซ่านเข้ามาใส่ตัวฉัน ฉันใจจะขาด เหมือนใจจะขาดรอน ๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” การบรรเลงเพลงรักของแฟนฉันยังไม่จบ เขาโน้มตัวลงมาคลอเคลียคออุ่น ๆ ของฉัน... หนำซ้ำมือหนาเริ่มบีบคลึงอกตึง เอวหนาเขายังคงทำงาน มันช่วยกันทรมานฉัน จนฉันอยากจะตายมันตรงนี้

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันเผลอจิกแผ่นหลังเขา เมื่อรู้สึกใกล้จะถึงสวรรค์

แล้วเต็มที!

“อ่า ฉันรักเธอ” เขากระซิบเบาแผ่วที่ข้างหู ทำฉันเผลอกระตุกตอด

ตุบ ๆ รัดแก่นกายเข้าออกนั้นชั่วขณะ

“ฉันรักคุณ รักคุณที่สุด” ฉันหมดแรงแล้ว... พึมพำหลับตาตอบเขา

เอวหนาเร่งเริ่มจังหวะถี่ พักใหญ่แก่นกายเขากระตุก ฉีดพ่นน้ำรักอุ่น ๆ

ใส่ตัวฉัน... เขาล้มลงนอนข้าง ๆ ดึงฉันเข้าไปกอดแน่น

“อยากมีลูกสักสามสี่คน คนหนึงบริหารโรงแรม คนหนึงบริหารห้าง

คนหนึงบริหารพวกเครื่องดื่ม อีกคนทำอสังหาริมทรัพย์ เฮ้อ...”

เขาบ่นพึมพำ ทั้งที่หลับตาอยู่ คนอะไรคิดการไกลทุกอย่าง แบ่งกิจการให้ลูกแล้ว หนำซ้ำจะไปลงทุนอสังหาริมทรัพย์เพิ่มอีก ฉันต้องทำใจ มีแฟนเป็นนักธุรกิจหนุ่ม อายุแค่ยี่สิบเก้ากลับมีธุรกิจเป็นของตัวเองหลายอย่าง นี่แค่สิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาเอง ของพ่อแม่ที่ตั้งใจยกให้เขาก็ยังมีอีก ฉันเป็นห่วงเขา จนบางทีก็อยากจะช่วยใช้เงิน อิอิ

‘ฟอด’ ฉันหอมแก้มขาว ๆ เขาไปหนึ่งที

“ฉันเชื่อว่าคุณทำได้มากกว่าสี่ ฝันดีนะคะ” เขายิ้มเบา ๆ ก่อนจะหลับไป

ฉันตื่นมาตอนเช้าก็จ๊ะเอ๋ป้านวล กำลังทำอาหารอยู่ในครัว ป้านวลยิ้มหวานให้ฉันเหมือนเคย

“คุณณีเวีย เป็นยังบ้างคะ งานบ้านไหวไหม” ถ้าไหว คุณชายหน้านิ่งคงไม่ตามป้านวลมาหรอกค่า ฉันบิดขี้เกียจเดินไปข้าง ๆ ป้านวล

“ค่า สบายมากค่า แต่ป้านวลมาก็ดีแล้ว หนูไม่ค่อยมีเวลา ทำโปรเจคจะจบแล้ว” ป้านวล ตักโจ๊กใส่ถ้วยให้ฉัน

“ดีเลย คุณเอม จะได้อุ้มหลานไว ๆ ค่ะ” หวังว่าจะไม่ใช่ตอนนี้...

แอบเครียด ขอให้ฉันเรียนจบก่อนเถอะ

“ค่ะ คงสักพัก หนูขอทำงานก่อน” ป้านวลหยุดเคี่ยวโจ๊กและมองหน้าฉัน

“เป็นป้า ป้าไม่ทำแล้ว อยู่สบาย ๆ ให้ผัวเลี้ยง ฮ่า ๆ” ฉันหัวเราะลั่นกับ

ป้านวล จนคุณเซ็นเดินออกมานั่งด้วย เขาอาบน้ำแต่งตัว กลิ่นน้ำหอม หอมฉุย

มีแต่ฉันนั่งน้ำลายบูดอยู่ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ เน่าของแท้

“อยากได้รถมั้ย?” อยู่ ๆ เขาก็ถามฉันขึ้นมา แต่ก่อนก็อยากจะผลาญเงินเขาอยู่หรอก แต่เดี๋ยวนี้รถเขาก็หลายคันแล้วไม่รู้จอดไว้ไหน

“ให้พี่นพไปส่งดีกว่าค่ะ คุณมีรถเยอะอยู่แล้ว” เขาหันไปมองราวพวงกุญแจรถสปอร์ต ต่าง ๆ นา ๆ ของเขาที่แขวนเรียงกันอยู่

“หรือเอารถฉันไปใช้ พอดีฉันจะส่งนพไปคุมโรงงานแทน ไม่อยาก

ไปไกล ๆ เป็นห่วงคนแถวนี้” ป้านวลยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วเดินไป ฉันเห็นรถแต่ละคันของเขาฉันขับไม่ลงจริง ๆ มันแพงเกินไปสามสิบล้านบ้าง ยี่สิบสี่ล้านบ้าง

“คันไหนถูกสุดคะ?” เขาเดินไปหยิบกุญแจมาให้ BMW i8

“ถูกสุดแล้วสิบสามล้านเอง ฉันไม่ค่อยได้ใช้ด้วย” ถูกสุด... สิบสามล้าน สำหรับฉันเบนซ์สี่ล้านก็หรูพอแล้ว

“เอ่อ ฉันกลัวขับไม่ถูก” ฉันงอแง

“เดี๋ยววันนี้เอาคันนี้ไปส่ง จะได้สอนระบบ รีบไปอาบน้ำเถอะ”

พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เขาก็พามาอีกซีกของเพนเฮ้าส์ มันเป็นห้องกระจกใหญ่ มีลิฟต์ส่งรถ รถซุปเปอร์คาร์เรียงกันเป็นตับ เขาเดินไปใกล้รถ BMW i8 ที่รูปร่างเหมือนยานอวกาศนั้น

“เสียงเครื่องเบา ท่อปรับเสียงได้เพราะเป็นลำโพง เหมาะกับเธอดี ขึ้นมาสิคุณนาย”

ฉันจำใจเดินไปเปิดประตูปีกนกอีกฝั่งขึ้นมานั่งข้างเขา เขาถอยรถเข้าช่องลิฟต์ กว่ารถจะถึงชั้นหนึ่งใจฉันก็แทบวายก่อน มันเป็นกระจกใสรอบทิศมองทาง

ไหนก็สูง!

เขาสอนระบบของรถไประหว่างทาง จนมาถึงมหาลัยฉัน...

“คุณ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ” เขายิ้มและหันมาจุ๊บหน้าผากฉันทีนึง

“ตั้งใจทำให้ดี จะได้มาทำต่อให้เสร็จเร็ว ๆ” ฉันยิ้มให้กำลังใจของฉัน

ก่อนจะรีบลงรถ เพราะหัวถูกยีจนฟูหมดแล้ว หมดสวย!

น้ำหวานกับแตงโมมาถึงห้องแล้ว ข้อมือน้ำหวานยังพันแผลอยู่

สำออยไม่เลิก

“แผลยังไม่หายรึไง หรือสำออยต่อ” ปากแดงหันมาเบะใส่ฉัน ก่อนจะหยิบกระจกมาส่อง

“แหม... นิดหน่อย แฟนฉันมันเจ้าชู้ ใครจะเหมือนแก อิจจริง ๆ”

ฉันส่ายหัวเอือมระอากับท่าทีน้ำหวาน

“ฉันเนี่ยอยากผ่านรอบนี้ จะไปเที่ยวทะเลกับพี่ที ไปกันไหมพวกแก”

ทะเล... ไม่ได้ไปนานแล้วนี่น่า คุณชายจะว่างไหมนะ

“อยากไปนะ แตงไปไหม ๆ” แตงโมคิดแป๊บนึง ก่อนจะหน้ายับยู่ยี่

“พวกแกไปเป็นคู่ แล้วฉันล่ะ!” อะไรกันนึกว่าคบกับพี่เอส นางอยู่ของนางสถานะไหนนะ

“อ่าวพี่เอสละ ไม่ได้คบเหรอ” แตงโมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ใส่เราสองคน

“เหอะ เขาเจ้าของผับนะ สาว ๆ ยั้วเยี้ยไปหมด ฉันไม่อยากมานั่งเสียใจภายหลัง”

“แล้วที่ไปด้วยกันตลอดนี่ยังไง แกตอบมาตรง ๆ แกไม่ใช่เซเลบไอ้แตง” น้ำหวานเริ่มสงสัยเหมือนฉัน

“ก็พี่เอส ตื้อฉัน (กระซิบ) ถ้าฉันไม่ยอมไปด้วย จะไปแจ้งความว่าฉัน

ข่มขื่นเขา” โว๊ะ! ฉันกับน้ำหวานถึงกับหลุดขำออกมา

“ฮ่า ๆ แกก็บอกไปดิว่าไม่มีหลักฐาน”

“ไม่ได้ เขามีกล้องวงจรปิดหน้าห้องน้ำ” จะมีชีวิตใครรันทดเท่าแตงโม

บ้างนะ เผลอไปข่มขืนผู้ชาย แถมเขาขู่จะแจ้งความอีก น่าสงสารชะมัด!

หลังจากที่เราพรีเซนท์เสร็จ ก็เกือบเย็น พรีเซนท์สิบห้านาที

อาจาร์ยถามอีก สามสิบนาที กว่าจะหมดทั้งห้อง ฉันนั่งรากจะงอก

ฉันรีบไลน์ไปหาคุณเซ็นให้มารับได้เลย ก่อนจะเดินไปนั่งรอกับแตงโม

และน้ำหวานล่างตึก

“ฉันรอเมล์คืนนี้ ถ้าผ่านก็เก็บกระเป๋าเลย โฮะ ๆ” น้ำหวานดี๊ด๊าใหญ่ เพราะอาจารย์ไม่ได้ถามอะไรมาก

“ฉันถามคุณเซ็นก่อน ยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าเราจะไปทะเลกัน”

ฉันพูดไม่ทันจบอยู่ ๆ ก็มีคนแทรกขึ้นมาก่อน!

“ไปไหนเหรอ ไปด้วยสิ” เชี่ย!

“กาย!”

และอยู่ ๆ กายก็ยื่นช่อดอกไม้จากข้างหลังส่งให้ฉัน เอ่อ... ฉันลังเลก่อนจะรับ ๆ ค่อยแอบเอาไปทิ้ง แต่สวรรค์ไม่เข้าข้าง เชี่ย!

“เชี่ย! มึง... ฉิบหายแล้ว” น้ำหวานและแตงโมประสานเสียงกัน เมื่อเห็นรถคุณเซ็นกำลังเลี้ยวมาจอดหน้าตึก...

ไปซิกาย ไปจากตรงนี้ ไปเลย เดี๋ยวบ้านกูก็พังหรอก ออกไป