ณีเวีย | รางวัลจากณีเวีย

3088 Words

ฉันเชยชิมรสหวานจากลิ้นอุ่น ๆ เขาก่อนชั่วครู่ ก่อนจะดันมือเล็กกดร่างใหญ่นอนลงบนเตียง... ตอนนี้ฉันอยู่บนตัวเขา ฉันจะกินเขาเอง “นี่... ไม่ต้องห่วงเรื่องพ่อ ฉันจัดการให้แล้ว” ฉันขมวดคิ้ว สงสัย เขารู้จักพ่อฉันได้ยังไง และ จัดการอะไรเรื่องพ่อ “คุณรู้จักพ่อฉันเหรอ?” หน้านิ่ง ๆ พยักหน้าตอบ “รู้จักได้ยังไงคะ แล้วจัดการอะไร” เขาจะรู้จักพ่อฉันก็ไม่แปลก เพราะพ่อก็เป็นนักธุรกิจ ที่พอจะมีชื่อเสียงอยู่บ้าง ถึงแม้จะไม่รวย มีชื่อเสียงเท่าเขาก็เถอะ “รู้จักแล้วกัน ฉันส่งคนไปสืบห่าง ๆ ไม่ต้องห่วง พ่อเธอรู้ ว่าแม่เลี้ยงเธอคิดจะทำอะไร” ฉันอดยิ้มไม่ได้ ดีใจที่คนตรงหน้าทำหน้าที่แทนฉันหมดทุกอย่าง โดยที่ไม่ต้องร้องขอเขาเลย แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากจะถามอะไรเขาอีกแล้ว อยากกินเขามากกว่า “ขอบคุณนะคะ” ฉันก้มลงไปจูบเขาอีกครั้ง ฟังไม่ผิดหรอกคราวนี้ฉันเป็นคนเริ่มเกมส์ ฉันระดมจูบ ก่อนจะปลดกระดุมเชิ้ตขาว ๆ ของเขาทีละเม็ด ริมผีปาก เล็ก ๆ ฉันไม่รีรอเลื่อนต่ำ ลงมาสัมผัสแผ่นอกกว้าง ๆ ของเขา ผิวเนียนจัง มือบางถอดเข็มขัดราคาแพงโยนลงบนพื้น ก่อนปลดกางเกงเขา ออกทีละชิ้น แล้วฉันก็เจอ... มังกรใหญ่ของเขา มันแข็งชูชัน ตั้งคอผงาดรอสู้มือฉันเต็มที่ ฉันจับมันรูดขึ้นลงเบา ๆ และหันไปมองหน้าเจ้าของเป็นระยะ เขาหลับตาเคลิ้ม... ส่งเสียงครางทุ้มเบา ๆ ออกมาจากลำคอ... ฉันไม่รอช้า จับมันขึ้นมาชิม ไอติมแท่งนี้มันใหญ่จนฉันอมมันไม่หมด ฉันได้แต่ขยับปากเม้มขึ้นลงช้า ๆ จนไม่ทันใจ มือใหญ่เอื้อมมากดหัวฉัน หวังให้เป็นไปตามจังหวะเขา... “อ่า... ใช้ลิ้นไปด้วยสิ” เขาครางเสียงแผ่ว ก่อนที่ฉันจะเริ่มละเลงลิ้นลงแท่งยาว... ร่างใหญ่เกร็ง ตัวแข็งทื่อ ส่งเสียงครางกระเสร่าเบา ๆ เป็นระยะ “เร็วอีก... อ่า~” ฉันเม้มปากรูดขึ้นลงถี่ขึ้น ไม่ลืมลงลิ้นเคลอเคลียเจ้ามังกรไปด้วย จนไม่นานมังกรตัวนี้กระตุกอยู่ในปาก และพ่นน้ำอุ่น ๆ ใส่เข้าเต็มกระพุ้งแก้มฉัน คือ... ฉันเผลอกลืนมันไปหมดแล้ว เขาหายใจหอบก่อนจะจับฉันพลิกตัวลงมานอน ตานิ่งจ้องเข้ามาในตาฉัน ด้วยสายตาที่ฉันเดาไม่ถูก “เด็กน้อย” เขาพูดเบา ๆ และ ประทับจูบลงมา โดยไม่รังเกียจคราบน้ำรัก ที่ติดอยู่บนริมฝีปากฉันแม้แต่น้อย... ฉันส่งลิ้นไปรับรสแอลกอฮอล์อ่อน ๆ นั้นอีกรอบ ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบแผ่นหลังเนียน ๆ ของเขา... เดรสชุดใหม่ ฉันถูกโยนลงพื้น หน้าขาว ๆ ซุกไซส์ ระดมจูบไปทั่วตัว “วันนี้... เสร็จเกินสามรอบ เป็นไง...” เขาพูดอู้อี้ในร่องเนินสาว พลางใช้มือใหญ่ เค้นบีบ อกเนียน ๆ ของฉันอยู่ “ขอเกินสามสิบนาทีด้วยนะคะ” เขาเงยหน้ามามองฉันแว๊บนึง แล้วเผยยิ้มกระล่อนออกมา อืม… เขายิ้มหล่อจัง กินฉันสักทีเถอะได้โปรด ฉันจะละลายเพราะรอยยิ้มคุณ เหมือนเขาจะได้ยินคำขอในใจฉัน จับขาสองข้างแยกออกจากกัน ก่อนจะเริ่มบดละเลงลิ้นอุ่น ดูดกิน น้ำรักในร่องสวาทฉันอย่างเอร็ดอร่อย “อื้อ~” ฉันชอบลิ้นเขาจัง “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันกดหัวเขาแน่น ไม่อยากให้เขาหยุด นิ้วเรียวถูกใช้ให้คลึงตุ่มเสียว สลับกับสอดเข้าออก จนน้ำในรูสวาทฉันไหลเยิ้ม... เกิดเสียงดัง ‘แจ๊ะ แจ๊ะ’ คุณพระ แล้วฉันก็ชอบนิ้วยาว ๆ ของเขาด้วย “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันเด้งเอวรับแรงเสียวสะท้าน เม้มกัดริมผีปากตัวเองแน่น พอเขาเห็น เขายิ่งเร่งจังหวะถี่ขึ้น จนฉันตัวงอ กระตุก ตอดนิ้วเขาสามที... ฉันหายใจหอบ หลังจากขึ้นไปเยือนสวรรค์รอบแรก แต่หมดแรงไม่ได้ มังกรใหญ่มารอปากถ้ำแล้ว… เขาจับมันถูไถตามร่องสวาท ก่อนจะค่อย ๆ ดันมันเข้ามา อื้ม... อึดอัดน้องสาวจัง “แน่น...” เขาแช่ไว้ ก่อนจะก้มลงมากระซิบข้างหูฉันเบา ๆ ฉันไม่ตอบ แต่มือสองข้างไปจับเอวเขาแล้ว ร่างใหญ่ค่อย ๆ ขยับ ให้แก่นกายใหญ่ ๆ เคยชิน “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” เมื่อเข้าจังหวะ ฉันต้องลดมือสองข้างไปจิกผ้าปูที่นอน จิกหมอน จิกหลังเขา แรงสั่นสะเทือนช่วงล่าง ทำฉันครางกระเสร่า หายใจถี่หอบเหมือนตัวเองจะขาดใจตายตรงนั้น เขายกขาฉันขึ้นชิดกัน ก่อนจะโน้มตัวลงมา ส่งเอวหนาร่อนแก่นกาย ใหญ่ ๆ ของเขาเข้ามา อื้อ ลึกขึ้นไปอีก ‘ปึก ปึก ปึก’ “อ๊ะ ๆ ไม่ไหวแล้วค่ะ” ฉันครางหน้ายู่ยี่ อยู่ไม่สุข หาที่ยึดเหนี่ยวตัวเอง เสียววูบวาบเหมือนตัวเองยืนอยู่หน้าผาสูง ๆ และกำลังตกลงมา หน้าหล่อ ๆ เขา มองมาผ่านเรียวขาสองข้างของฉัน ก่อนจะอมยิ้มเบา ๆ ฉันทนไม่ไหวเอามือไปบีบแขนกำยำของเขาแน่น ก่อนจะ กระตุก ตอดแก่นชายเขารัว ๆ ฉันหมดแรง นอนหายใจรวยรินอยู่ข้างล่างเขา ฉันเสร็จอีกรอบจนได้... อยู่ ๆ เขาล้มลงมานอนข้าง ๆ ฉัน ฉันได้ยินเสียงเหนื่อยหอบของเขา... เหนื่อยล่ะสิ “ขึ้นมาสิ ไม่ไหวแล้วเหรอ” เขายังไม่พอ ฉันไม่รอช้า เหมือนถูกสบประมาท ลุกขึ้นนั่งค่อมตัวเขา ก่อนจะจับมังกรใหญ่เปียก ๆ ดันเข้าไปในถ้ำของตัวเอง ฉันนั่งอยู่สักพักเพราะรู้สึกเจ็บนิด ๆ มันแน่น จนฉันอดที่จะก้มไปมองไม่ได้ กลีบกุหลาบแดงของฉัน กำลังกลืนกินน้องชายเขาไปทั้งตัว เขินจัง... มือหนาจับเอวฉันโยกเบา ๆ ชั่วครู่... ก่อนที่ฉันจะออกแรงโยก มันเอง อื้ม~ “อ่า~” เขาเอามือกายหน้าผาก ส่งเสียงครางออกมาให้ฉันได้ยิน เม็ดสวาทแหลมของฉัน เสียดสีกับท้องน้อยเขาเบา ๆ ทำฉันเสียวจนเผลอ เร่งเอวรัว ๆ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันหลับตา เงยหน้ามองเพดาน ความรู้สึกที่ลึกอยู่ในกายฉัน มันดีจนฉันหยุดเอวตัวเองไม่ได้ มือใหญ่เอื้อมมาบีบหน้าอกฉัน ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งดูด ฉันรีบกอดคอเขาก่อนจะโยกเอวตัวเองเข้าออกอีกรอบ คราวนี้เม็ดสวาทแหลม ๆ ของฉันเสียดสีตัวเขาง่ายขึ้นไปอีก เสียวเหลือเกิน... เขาส่งลิ้นอุ่นดูดเม็ดบนยอดอก ขณะที่เอวของฉันยังทำงาน แรงสัมผัสทั้งบนและล่าง ทำฉันเสียวเหมือนดึงสวรรค์มาไว้ตรงหน้า~ “อ๊ะ อ๊ะ ซี๊ด~” ฉันกระตุกอีกครั้ง ก่อนจะหมดแรงนอนทับเขาลงไป มือใหญ่ยังไม่หนำใจ จับเอวของฉันไว้ ก่อนจะกระแทกขึ้นมา จนตัวฉันสั่นรัว ๆ เขาพลิกฉันนอนคว่ำ ก่อนจับสะโพกฉันดึงเข้าหาตัวเอง... และใส่มันเข้ามาอีกรอบ... “อ่า” เขาครางกระเสร่าทันทีที่แก่นกายเขามิดด้าม เอวหนาเริ่มจัดการเด้งเข้ามา ส่งแรงกระแทกเข้ารูสวาท สาดความเสียวเข้าตัวฉันเต็ม ๆ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” แขนฉันไม่มีแรงยันตัวเองลุกขึ้นเลย หนำซ้ำยังโดนคนข้างหลังคอยจู่โจมเข้ามาถี่ ๆ อีก… ฉันเสียว... เสียวจนอยากจะกรีดร้องขอชีวิต! “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันครางอู้อี้ฟุบกับหมอน ในขณะที่ร่างกายยังสั่น ‘ตับ ๆ’ เพราะแรงกระแทกอยู่ น้ำรักมากมายไหลเยิ้มไปทั่วขาของฉัน ก่อนที่มือหนาจะจับแขนฉันไขว้หลังสองข้าง ทำฉันลอยขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะโหมกระหน่ำเอวรัว ๆ ของเขาเข้ามาอีก ให้ตายเถอะ ฉันจะตายแล้ว... “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันและเขา ครางประสานเสียงกันไม่มีใครยอมใคร แขนใหญ่ของเขายังยึดไว้แน่น ก่อนที่จะช้าลง และบดเอวเน้น ๆ เข้ามา ไม่นานฉันก็ถูกเขาดันลงไปนอนราบกับเตียง ทั้งที่แก่นกายเขายังอยู่ ในตัวฉัน “เด้งตูดขึ้นหน่อย” มือใหญ่บีบก้นฉันเบา ๆ ก่อนที่จะเข้าจังหวะเร่าร้อนกับฉันอีกรอบ ครั้งนี้มันลึกจริง ๆ แม่จ้าว! จะบอกว่าฉันชอบน้องชายเขาด้วย… จะน่าเกลียดไปไหม เสียว! “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ สะ เสียวค่ะ” ฉันคราง เสียงสั่น เมื่อถูกแก่นใหญ่ ๆ ของเขารุกใส่จากข้างหลัง เข่าสองข้างเขาตั้งอยู่ข้างตัวฉัน ปล่อยให้แค่เอวหนาทำงานของมันต่อไปไม่หยุดหย่อน ‘ปึก ปึก ปึก’ “ให้ตายเถอะ... รัดฉิบ อื้มส์” เขาหยุดร่อนเอวสักครู่ และโน้มตัวลงมา หอมผมฉัน “ไม่ไหวแล้วเหรอคะ” ฉันถามเขาขึ้นเบา ๆ ก่อนมือใหญ่จะจับเอว ฉันไว้แน่น “มันตอดเก่ง ซนเหมือนเจ้าของ” พอพูดจบเขาก็เริ่มกระแทกมันอีกที เอาเลยค่ะ มันตอดเก่งก็กำราบมันสะ ฉันยอม... “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันครางสลับกรี๊ดเลยก็ว่าได้ เมื่อเขาร่อนเอวกระแทกเข้ามาที่ก้นฉันรัว ๆ มือไม้ฉันกระชากผ้าปูที่นอนจนหลุดรุ่งริ่งไม่เป็นทรง ฉันเสียว เสียวจนอยากตาย “ใกล้แล้ว อ๊ะ ไม่ไหวแล้วค่ะ” ฉันเม้มปากแน่น เมื่อรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะถึงฝั่งอีกรอบ “พร้อมกัน” เขาเร่งเอวให้เร็วขึ้น จนฉันกระตุกตุบ ๆ พร้อมเขา เขาก้มลงมาหอมแก้มฉันก่อนจะล้มตัวลงนอนข้าง ๆ จากที่ฉันเมาแอ๋ เสร็จกิจก็มึนขึ้นไปอีก เผลอหลับทั้งอย่างนั้นไม่รู้ตัว... หมดไปอีกวัน... รวมถึงน้ำในตัวฉัน Good Night ฉันตื่นเช้ามาก็รู้สึกปวดหัวตุบ ๆ เวียนหัวไปหมด เมื่อคืนฉันจำได้ว่าดื่มหนักมาก เล่นเกมส์หมุนขวดหมุนขวด แล้วอะไรต่อนะ นึก ๆ เห้ย! ดะ เดี๋ยวนะ! อยู่ ๆ ภาพเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมารัว ๆ ในหัวฉันเป็นฉาก ๆ แทบทุกฉาก แทบทุกตอน เมื่อคืน... เขากับฉัน และฉัน ทะ ทำเขา โอ้ย… ฉันเริ่ม ฉันทำอะไรลงไป โถ่ชีวิต แอลกอฮอล์แผงฤทธิ์ใส่ฉันเต็ม ๆ อยากร้องไห้ ฉันจะเอาหน้าที่ไหนไปสู้หน้าเขาเนี่ย “เป็นอะไร?” ฉันหับขวับไปที่ต้นเสียง ก็เจอเขานอนอยู่ข้าง ๆ ฉัน ล้อนจ้อนเหมือนกัน โอ้โหสภาพแบบนี้ก็มา... จะตอกย้ำฉันไปถึงไหนนะ อย่าพูดมันขึ้นมานะคุณเซ็น อย่าพูดขอร้อง! “ปะ เปล่า เวียนหัวเมาไม่รู้เรื่องเลยค่ะ” ฉันทำหน้าอึน ๆ ทำเป็นแกล้งลืมเรื่องเมื่อคืนทั้งหมด เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะยันตัวขึ้นมานั่งกอดอกมองหน้าฉัน ฉันล่ะไม่อยากจะคิด อะไรอยู่ใต้ผ้าห่มเขามันตุง ๆ “เธอเมาก็ดีไปอีกแบบ อย่าไปกินเหล้าเมาแอ๋กับผู้ชายอื่นล่ะ” โล่งใจที่เขาไม่พูดมันออกมา ฉันมองไปที่นาฬิกา ก็ปาไปเที่ยงกว่าแล้ว... ตื่นสายทั้งคู่ คนข้าง ๆ ไม่ทำการทำงานรึไง “ไม่ไปทำงานเหรอ” เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูสักพัก ก่อนจะพิมพ์อะไรลง ไปสักอย่าง “เหนื่อย เมื่อคืนไม่ค่อยได้นอน” เขาย้ำคำว่าไม่ค่อยได้นอน ใส่หน้าฉัน จนหน้าฉันร้อนผ่าว อายจนไม่รู้จะทำยังไง อยากจะลุกออกไปก็ไม่ได้ ผ้าห่มผืนเดียวกัน ล่อนจ้อนทั้งคู่ ไม่ใครคนใดคนนึงที่ต้องเสียสละแล้วล่ะ แต่ฉันไม่… “อ๋อ ๆ งั้นวันนี้ฉันไปมหาลัยนะคะ พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว” ฉันรีบเอาผ้าห่มหมุน ๆ ห่อตัวเอง ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาเขาคงใส่อะไรแล้วล่ะ ‘แอด…’ คุณพระ เขายังแก้ผ้านั่งบนเตียงอยู่! “เอาผ้าห่มมาคืนฉันได้แล้ว” ฉันรีบหอบผ้าห่มที่ห้องแต่งตัวไปคืนเขาที่เตียง โดยพยายามสุด ๆ ที่จะไม่สบตากับน้องชายของเขา “คุณทำไมไม่ใส่อะไรก่อนเนี่ย!” ฉันรีบโยนผ้าห่ม ใส่ตัวเขาทันที “กลัวอะไร เมื่อคืนยังกินอยู่เลย” อ๊าก… นึกว่าจะไม่พูดแล้ว ฉันรีบหันหลังวิ่งออกมาจากห้อง นอนทันที อายจนหยิบข้าวของหล่นหมด ขอห่างกันสักพัก ยังไม่อยากสบตา กลัวความจริง ฮือ… พี่นพอาสามาส่งฉันเหมือนเคย กว่าจะถึงมหาลัยก็ปาไปบ่ายสอง “แก ๆ มาเร็ว” แตงโมกวักมือเรียกฉันแต่ไกล อีกมือถือกระดาษ แผ่นนึงอยู่ นางคงลงทะเบียนไม่ได้เหมือนเคย “เป็นไง แกลงทะเบียน ได้ยัง” แตงโมส่ายหัวเซ็ง ๆ ก่อนจะเอื้อมมือมา จับแขนฉัน “ออร่าจับแกมากอะ ทำไมดูสวยกว่าแต่ก่อนวะ” แตงโมมองสายตาเป็นประกาย มืออีกข้างดันตัวฉันหมุนไปด้วย “อะไร ฉันก็สวยมาตั้งแต่ไหนแต่ไร โหะ ๆ” แตงโมเบะปากใส่ฉันทีนึง ก่อนจะลากฉันไปนั่งใต้ต้นชงโค “เทอมสุดท้ายแล้ว เราเลิกแรดกันมั้ยเพื่อน” อยู่น้ำหวาน ก็เดินปากแดงมานั่งข้างฉัน “เหอะ ยากหน่อยโดยเฉพาะแกน้ำหวาน” น้ำหวานหน้าบึ้ง แยกเขี้ยวใส่ฉันทันที เรื่องทะเลาะกับน้ำหวาน เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นประจำ เอาหล่ะ ปัญหาวันนี้คือ แตงโมยังลงเรียนวิชาเอกตัวสุดท้ายไม่ได้ ฉันกับน้ำหวานเลยมาเป็นเพื่อนนางช่วยคุยกับอาจารย์ พอเราทำธุระกันเสร็จ น้ำหวานก็เริ่ม งอแงขึ้นมา “แก ฉันหิวว่ะ ไปกินข้าวที่ห้างกัน” “ไปดิ ร้อน ฉันอยากไปนั่งตากแอร์เย็น ๆ” แตงโมรีบตอบตกลง ฉันเองก็ไม่ได้ตอบอะไร เออ ออ กับพวกนางดีเหมือนกันยังไม่อยากกลับ “เดี๋ยว ไปห้างไหน?” ก่อนที่พวกนั้นจะก้าวขึ้นรถตัวเอง ฉันเปิดประเด็นถาม ฉันไม่อยากไปห้างคุณเซ็นเลยจริง ๆ กลัวเจอเขา ยังไม่อยากเจอตอนนี้ อาย “ก็ห้างแกไง ทำไมเหรอคุณนายเจ้าของห้าง?” น้ำหวานเบ๊ะปากแขวะฉัน “ห้างเขาเหอะ ไม่ใช่ฉันย่ะ นี่เปลี่ยนห้างไม่ได้เหรอ อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง” ฉันสงสายตาเว้าวอน จนพวกมันใจอ่อน พอเข้าที่เข้าทางฉันเลยไปบอกพี่นพให้ขับรถตามไป ฉันจะไปกับเพื่อน “แกคิดว่าคุณเซ็นดีมั้ย” อยู่ ๆ แตงโมหันมาถามฉันจากเบาะข้างคนขับ “เฉย ๆ” ฉันตอบผ่าน ๆ พลางเล่นมือถือ เลื่อนฟีดเฟซบุ๊กดู “แกไม่รู้สึกดีกับเขาเหรอ” ฉันหยุดรูดมือถือ ก่อนจะฉุกคิดขึ้นมารู้สึกดี เวลาแค่อาทิตย์เดียว ฉันไม่กล้าคิดอะไรกับเขาหรอก เพราะเราก็แค่คู่นอนชั่วคราว จะมีสิทธิ์อะไรไปรู้สึกดีกับเขา “เห้ยแก ทำไมไม่ตอบล่ะ ฉันน่ะอยากให้คบ ๆ กับคุณเซ็น เราจะได้กินกลุ่มเขาทั้งกลุ่มแบบเต็มรูปแบบ” ไม่ต้องเดาว่าใครพูด น้ำหวานตามเคย “มีแต่แกนั่นล่ะเต็มรูปแบบ เลิกพูดเถอะฉันไม่อยากนึกถึงเขาว่ะ” อยู่ ๆ แตงโมก็ซึมขึ้นมา ฉันก็เซ็งนิด ๆ พยายามไม่คิดเยอะ เดี๋ยวหมดสัญญาก็แยกย้ายกันแล้ว “เออ ๆ แต่แกรู้มั้ยณีเวีย พี่ทีเล่าให้ฉันฟังว่า คุณเซ็นเขาแปลกไป ก่อนหน้าเนี้ย เขาไม่ยิ้มเลย ยิ้มยากมาก ตั้งแต่แกไปอยู่กับเขา เขายิ้มบ่อยขึ้นเยอะ” ฉันเผลอยิ้มนิดหน่อย ก่อนจะรีบหุบยิ้มทันที ก่อนความคิดนึงจะพุ่งขึ้นมาในหัว ‘อาจจะไม่ใช่ฉันก็ได้ สาว ๆ เขาออกจะเยอะ’ “ไม่เกี่ยวกับฉันหรอก สาว ๆ เขาเยอะแยะ ฉันไม่สนใจหรอก เลิกพูดเรื่องเขาได้แล้ว” ฉันพยายามบ่ายเบี่ยงสนใจมือถือต่อ “เหรอ ตอนเมาเห็นแก อยากรู้เรื่องเขาจนตัวสั่น อยากคิดว่าฉันไม่รู้นะเว้ย แกจ้องจะรอคำตอบ พอเขาตอบแกก็เอาไปคิด ยกเหล้าพรวด ๆ ทำไมฉันจะไม่รู้วะ” ฉันตาโตกับสิ่งที่น้ำหวานพูดเมื่อกี้ น้ำหวานคอยสังเกตการณ์ฉันตลอดเวลาจริง ๆ น่าอายชะมัด ตอนเมาทำไมคิดเยอะแยะแบบนั้นก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจตัวเอง “เนี่ย ฉันจะไม่ไปกินเหล้ากับแกล่ะ ก็แค่อยากรู้เฉย ๆ ป้ะ” กว่าจะถึงห้าง ฉันก็ทำสงครามน้ำลายกับน้ำหวานจบไปหายรอบ เราเลือกมานั่งกินข้าวที่ Cafe เพราะฉันอยากกินกาแฟ แตงโมอยากกินเค้กด้วย ไม่สนใจน้ำหวานหรอกมันอยากกินอะไรก็ช่างมัน หมั่นไส้ “เอ้อ แตงเมื่อคืนในหรือนอก” น้ำหวานกระซิบแตงโมเบา ๆ แตงโมวางช้อนเค้กก่อนจะถอนหายใจรัว ๆ “ใน แต่ไม่ท้องหรอกเพราะทำเสร็จ เมนส์ฉันมาพอดีเมื่อคืน” น้ำหวานพยักหน้าก่อนจะมองหน้าฉัน “มองอะไร หาเรื่องอะไรอีก” ฉันรีบค้อนมันไปที ชิงตัดบท กลัวมันจะถามอะไรหื่น ๆ อีก “ป๊าว” นางเบ๊ะปากใส่ฉันทีนึง ก่อนจะหันไปเล่นมือถือ เรานั่งคุยกันสักพัก อยู่ ๆ ก็มีผู้ชายคนนึงหน้าตาตี๋ ๆ เดินมาที่โต๊ะ “แตง จำเราได้เปล่า” แตงโมยิ้มดีใจทันทีที่เห็นหน้าเขา “อ้าว กายเป็นไงบ้างสบายดีมั้ย นี่ ๆ เพื่อนเราณีเวีย นี่น้ำหวาน” ฉันยิ้มทักทายเขาไปทีนึง “สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก น้ำหวาน... และณีเวีย” เขามองฉันไม่ละสายตา แถมเป็นสายตาประกายวิววับ ฉันเดาไม่ถูกว่าเขามองอะไร มีอะไรติดที่หน้าฉัน?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more