เด็กน้อยผู้อาภัพ
"เจ้าเด็กสวะ กล้าดีอย่างไรมาทำชุดข้าเปื้อน"
เสียงด่าทอดังลั่นสวนผกา ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงทุบตี บรรดาสาวใช้ในจวนตระกูลหลี่ต่างพากันก้มหน้า ในแววตานึกสงสารคุณชายน้อยสุดใจแต่ก็ไร้กำลังจะช่วยเหลืออีกฝ่าย
ตั้งแต่นายท่านสามหายสาบสูญในสนามรบ ฮูหยินผู้เฒ่าก็ไม่ใส่ใจบ้านสามอีกแม้แต่เงินเบี้ยหวัดก็ลดลงถึงแปดส่วน ผู้เป็นฮูหยินเอกของนายท่านสามทนความอยากลำบากนี้ไม่ไหว จึงอ้างเรื่องมารดาไม่สบาย ทอดทิ้งบุตรชายขอกลับบ้านเกิด
หนึ่งปีมานี้คุณชายน้อยบ้านสามจากบุตรลูกแม่ทัพใหญ่กลายเป็นเด็กชายกำพร้าบิดา มารดาทอดทิ้ง ถูกบ้านใหญ่ บ้านรองรังแก นับว่าชีวิตพลิกผันโดยแท้จริง
ตู้ม!
เสียงคล้ายบางสิ่งตกลงสระน้ำ เรียกสายตาของสาวใช้โดยรอบให้หันมองโดยพร้อมเพียงกัน
ภาพมู่ฮูหยิน ฮูหยินเอกของนายท่านรองผลักคุณชายน้อยบ้านสามตกน้ำล้วนชัดเจนในสายตาผู้คน ทว่าเมื่ออีกฝ่ายกล่าวว่าเด็กชายพลัดตกน้ำ ผู้ใดยังกล้ากล่าวว่านางผลักกัน
"ก็แค่ตกน้ำจะตามหมอให้วุ่นวายทำไมกัน"
เสียงของจางฮูหยิน ฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลหลี่ประกาศก้องอย่างไม่ใส่ใจ ตัวนางมีบุตรชายเพียงสองคน อีกฝ่ายเป็นทายาทของหญิงแพศยาที่มาแย่งความรักจองสามีไปจากนาง นางยังต้องใส่ใจด้วยหรือ
ก็แค่เศษสวะผู้หนึ่ง ตายเสียก็ลดลงไปหนึ่งปาก
……………………………………………………………..