BREE'S POV
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa lalaking lumuluha sa harapan ko ngayon at nagmamakaawang wag ko na siyang iwan ulit, na wag na wag na akong mawawala sa piling nya dahil hindi na nya kakayanin ang sakit kapag nawala na naman ako.
Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko. Nasasaktan ang puso ko habang pinagmamasdan ang mga luhang patuloy na umaagos mula sa mga magaganda nyang mata.
Gusto kong sabihin na wag na syang umiyak dahil nandito na kong muli at hindi sya iiwan. Ngunit paano? Ramdam ko sa puso ko na nandito sya. Na sya ang nagmamay-ari nito pero hindi ko alam kung ano ang sasabihin o ang gagawin sa mga oras na ito.
Isa pang gumugulo sa utak ko, bakit hindi sinabi ng pamilya ko ang tungkol sa kanya? Ang tungkol sa asawa ko? May nangyari ba sa nakaraang dalaw
