มายาหัวใจชีค (ตบจูบ)

Ep3. กรนันท์ อิโนะอุเอะ

Ep3. กรนันท์ อิโนะอุเอะ

“ไม่หรอกค่ะ คุณต้องมีความหวังนะคะ ในเมื่อนันท์ยังไม่มีแฟนคุณก็ยังมีสิทธิ์จีบเธอ” พูดออกไปแล้วก็อยากจะตบปากพล่อยๆ ของตัวเองนักเชียว

“ใช่สิในเมื่อหัวใจของคุณนันท์ยังไม่มีใครเป็นเจ้าของ ผมก็ยังมีสิทธิ์ ขอบคุณมากนะครับคุณดา” เมธัสดีใจจนเผลอกอดรินรดาเข้าเต็มแรง ยังผลให้หญิงสาวหน้าแดงราวกับผลเชอร์รีในฤดูหนาว

“เป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ หรือว่าจะไม่สบายคงจะเหนื่อยที่ต้องพาผมหลบนักข่าวเมื่อสักครู่ ไปครับเดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง” เมธัสทำท่าจะประคองหญิงสาวไปขึ้นรถ ทว่านางแบบสาวกลับขืนตัวไว้

“คุณเมธัสกลับไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวดา เอ่อ มีธุระต้องทำต่อน่ะค่ะ”

รินรดาตัดใจพูดปด เพราะไม่ต้องการจะใกล้ชิดชายหนุ่มไปมากกว่านี้ แค่เพียงเท่านี้มันก็ส่งผลต่อหัวใจของเธอจนแทบจะฉุดไม่อยู่

“จะดีเหรอครับ ท่าทางคุณดูไม่ดีเลย” สายตาห่วงใยจากชายหนุ่มส่งผ่านมายังหญิงสาวอย่างจริงใจ เพียงแค่นี้รินรดาก็ดีใจที่สุดแล้ว

“ขอบคุณมากค่ะ แต่ดาไม่เป็นไรจริงๆ” นางแบบสาวพยายามฝืนยิ้มสดใสให้ชายหนุ่ม เมธัสเห็นดังนั้นจึงเบาใจ

“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”

เมธัสเอ่ยลา รถเบนซ์คันหรูขับออกไปนานแล้วแต่หญิงสาวยังคงมองตามรถคันนั้นไปจนลับสายตา น้ำตาใสๆ ไหลลงอาบแก้มนวลยากที่จะควบคุม

เธอเดินไปหยุดยืนอยู่ข้างกองขยะ จากนั้นจึงก้มลงเก็บดอกกุหลาบสีสดช่อใหญ่ขึ้นมากอดแนบอก นี่ไงล่ะธุระสำคัญของเธอ ธุระที่จะให้เมธัสรู้ไม่ได้เป็นอันขาดว่าเธอคิดเกินเลยกับเขาเกินกว่าคำว่าเพื่อนที่ชายหนุ่มหยิบยื่นให้

คอนโดฯ หรูใจกลางเมืองชั้นที่ยี่สิบเอ็ด ถึงแม้จะตั้งอยู่กลางใจเมืองที่เต็มไปด้วยรถราติดยาวเหยียดเป็นทิวแถว อีกทั้งยังรถไฟฟ้า ทางด่วน หรืออะไรต่อมิอะไรบดบังทัศนียภาพจนแทบจะไม่เหลือความน่าอภิรมย์ใดๆ ทว่าเมื่อเข้ามาในห้องชุดแล้วปิดประตูห้องลง

หญิงสาวก็กลับมาอยู่กับตัวเอง อยู่ในโลกส่วนตัวของตนเองอีกครั้ง หลีกหนีผู้คนมากมายที่เข้ามารุมล้อมบ้างก็เข้ามาดี บ้างก็เข้ามาด้วยกิริยาเสแสร้งแกล้งทำ ดังนั้นที่นี่จึงเปรียบเสมือนสวรรค์น้อยๆ สำหรับเธอ ห้องชุดกว้างตกแต่งห้องด้วยสไตล์ญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นเสื่อตาตามิ ฉากกั้นห้องและรายละเอียดปลีกย่อยอื่นๆ อีกมากมาย

ซึ่งแน่นอนฝีมือการออกแบบตกแต่งทั้งหมดเป็นฝีมือของบิดาสุดที่รักซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นโดยกำเนิด ทว่าเมื่อได้ภรรยาเป็นคนไทย บิดาก็ลงหลักปักฐานที่เมืองไทย แต่ยังไม่วายสอนภาษาและวัฒนธรรมญี่ปุ่นให้แก่เธอตั้งแต่ยังเล็ก อีกทั้งยังตบท้ายด้วยการแต่งห้องสไตล์ญี่ปุ่น โดยบิดาอ้างกับลูกสาวว่าจะได้ไม่ลืมชาติกำเนิดของตนเอง ดีนะที่มารดาของเธอไม่ฮึดฮัดอยากจะแต่งห้องสไตล์เนปาลบ้าง ไม่เช่นนั้นห้องชุดของเธอคงจะมีลวดลายสีสันชวนเวียนหัวน่าดู

กรนันท์ยิ้มพรายเมื่อคิดถึงบิดาและมารดา

ซองจดหมายซองใหญ่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน แม่บ้านประจำคงจะนำมาวางไว้ นางแบบสาวเลือกที่จะจ้างแม่บ้านแบบมาเช้าเย็นกลับด้วยเธอไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายยามเมื่อเธอกลับถึงห้อง มือบางแกะซองจดหมายปึกใหญ่อย่างระมัดระวัง แน่นอนจดหมายฉบับนี้ก็คงเหมือนทุกๆ ฉบับที่เธอได้รับ

จดหมายจากบิดามารดาที่พากันออกเดินทางเที่ยวรอบโลก ทุกๆ เดือนจะมีจดหมายที่เต็มไปด้วยรูปภาพทิวทัศน์โดยฝีมือช่างภาพชื่อดังระดับโลก อิโนะอุเอะ จุน บิดาของเธอ และนางแบบสาวประจำกายก็คงหนีไม่พ้นดาวค้างฟ้าอย่าง วาสิตา อิโนะอุเอะ มารดาของเธอไปได้

กรนันท์ยิ้มให้กับความน่ารักของบิดามารดาไม่ว่าจะผ่านไปสักกี่ปี ท่านทั้งสองได้ทำให้เธอเห็นและศรัทธาในความรัก ปลูกฝังให้เธอเชื่อมั่นตั้งแต่ยังเยาว์วัยว่าความรักงดงาม และเต็มเปี่ยมไปด้วยความหอมหวานสักเพียงไร กรนันท์ใฝ่ฝันมาโดยตลอด หากเธอจะมีใครสักคนเข้ามายืนอยู่เคียงข้างกายและใจ ชายคนนั้นต้องรักเธอเหมือนที่พ่อรักแม่ .

ใบหน้าอ่อนเยาว์แย้มยิ้มก่อนจะเหลือบไปเห็นหน้าซองซึ่งมีตราประทับจากสหรัฐฟาอิกสถาน หญิงสาวขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย

ฟาอิกสถานอย่างนั้นหรือ แปลกจังไม่เคยได้ยินชื่อประเทศนี้เลย

รูปภาพกว่ายี่สิบภาพวางเรียงรายบนโต๊ะ ดวงตากลมโตเป็นประกายสุกใสเมื่อได้เห็นพื้นทรายสีทองงดงามจับตา ประเทศที่ขึ้นชื่อได้ว่ารายล้อมไปด้วยทะเลทรายสุดลูกหูลูกตากลับดูโรแมนติกเหลือเกินยามเมื่อแสงอาทิตย์อาบไล้ลงบนร่างบางของมารดาท่ามกลางทะเลทรายยามอาทิตย์จวนลับขอบฟ้า

“สวยจัง แม่เลยดูสาวขึ้นเป็นกองเลย”

กรนันท์หัวเราะคิกคัก ก่อนจะหยิบรูปถัดไปขึ้นมาดู ครานี้เป็นภาพทะเลสีฟ้าใส มีโรงแรมหรูหราตั้งอยู่กลางทะเลซึ่งนั่นทำให้กรนันท์ถึงกับตาโตมากขึ้นกว่าเดิม หญิงสาวตัดสินใจเดินไปหยุดอยู่หน้าแผนที่โลกบนฝาผนังด้านหลังโต๊ะทำงานก่อนจะกวาดสายตาไปยังประเทศน้อยใหญ่มากมาย

“อยู่ไหนนะฟาอิกสถาน”

นิ้วเรียวค่อยๆ จิ้มไปยังแถบประเทศอาหรับทีละประเทศแล้วก็มาหยุดอยู่ที่ประเทศขนาดกลางประเทศหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ระหว่างประเทศกาตาร์และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

“อยู่นี่ไง”

กรนันท์ตื่นเต้นไม่น้อย หญิงสาวจ้องมองประเทศนั้นเนิ่นนาน

“อยากไปเที่ยวจัง จะมีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ที่สวยขนาดนี้บ้างรึเปล่านะเรา”

กรนันท์หอบรูปภาพทั้งหมดมาวางไว้บนที่นอน หลังจากอาบน้ำชำระล้างเครื่องสำอางเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวในชุดนอนลายหมีพูห์ก็กระโดดขึ้นเตียง ซุกตัวเข้าใต้ผ้าห่ม นอนดูรูปภาพเหล่านั้นจนผล็อยหลับไป

จะมีใครรู้ไหมว่าดารานางแบบเซ็กซี่สตาร์ที่ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แทบคลั่ง ยามเมื่อเธอถ่ายปกนิตยสารวาบหวิวคราใดมักจะเป็นที่ฮือฮาจนเรียกได้ว่าเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ไปเป็นเดือนๆ จะชอบใส่ชุดนอนลายการ์ตูน หากเปิดตู้เสื้อผ้าของเธอดูละก็งานนี้ได้มีการตะลึงงงงันกันบ้างล่ะ เพราะคงพากันเจอชุดนอนลายหมีพูห์ คิตตี้ มิกกี้เม้าส์ และบรรดาเจ้าหญิงจากวอลต์ดิสนีย์ทั้งหลาย

กลิ่นหอมของข้าวต้มกุ้งทำให้กรนันท์งัวเงียลุกจากที่นอนล้างหน้าล้างตาก่อนจะมานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ระหว่างรอข้าวต้มกุ้งจากป้าละเมียดแม่บ้าน หญิงสาวก็หยิบนมร้อนบนโต๊ะขึ้นจิบก่อนจะฉวยหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าขึ้นอ่าน ข่าวการเมือง เศรษฐกิจ เทคโนโลยีผ่านตาไปอย่างรวดเร็วจากนั้นจึงมาหยุดอยู่หน้าข่าวบันเทิง กรนันท์ถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อมองเห็นรูปภาพตัวเองกอปรไปด้วยเครื่องเพชรราคาแพง

“รูปนี้ใช้ได้ หน้าไม่เหวอ หน้าอกมิดชิด ไม่หลุด”