Chapter 3
1710 Words
Nicole P.O.V
Good mood ako kaya malapad 'yong ngiti ko!
Today is Wednesday and I am so happy to tell you that tomorrow is my BIRTHDAY! Yehey!
Excited na ako alam niyo ba 'yon? Dahil kahit wala si Auntie at ang mga parents ko ay may mga kaibigan naman akong kasama para i-celebrate ang birthday ko.
Bumangon na ako at saka pumasok na sa banyo.
Minutes after, tapos na ako kaya naman napag-isipan ko ng bumaba.
Kapansin-pansin naman siguro na wala kayong naririnig na sumisigaw.
Well, I'm very much happy to day dahil wala si Kim because.... nag-sleepover siya sa bahay ng isa sa mga friends niya. Kaya peaceful at maganda ang araw ko ngayon,syempre kagaya ko. Joke!
Bumaba na ako na may malapad na ngiti.
Pagkadating ko sa kusina nandon na si Manang.
"Oh, Iha, good morning. Nandito ka na pala. Hala, sige, kumain ka muna bago ka pumasok sa school mo. Alam mo na, bawal mag palipas ng gutom," nakangiting sabi ni Manang at saka hinain na ang mga pagkain sa lamesa.
Ganito kasi 'yan, 'pag wala ang bruha, si Manang ang magluluto. Pero 'pag nandito, AKO.
Balik tayo, Oh diba? di ako magugutom pag kasama ko si manang. Hindi kasi niya ako pinapayagan na pupunta ng school na hindi muna kakain eh.
''Ahh good morning din po manang, ah! sige po. Salamat''nakangiti kong sabi saka yinakap siya at saka umupo na.
Pagkatapos kong kumain ay kinuha ko na ang mga gamit ko at naghahanda ng umalis.
''Manang alis na po ako ah?! Bye ingat po dito sa bahay''sabi ko at tumakbo na papalabas sa bahay.
Syempre naman caring alaga kaya to no!
''Hala! Sige iha ingat ka OK? Makinig sa teacher! I lock mo na lang ang gate"sigaw ni manang mula sa kusina.
Grabe talaga to si manang parang totoong nanay ko lang pero sabi ko nga nanay ang turing ko sa kanya :)
Ilang minuto ang nakalipas....
Nandito na ako sa school, at pag apak at pag apak ko palang dito sa may gate parang may naramdaman akong may hindi magandang mangyayari ngayong araw.
Well womans instincts, and never naman talaga tayong binigo diba? pero baka nag ha-hallucinate lang siguro ako or na paparanoid! Coffee pa more.
Well, I guess I was right. Thank goodness nakarating naman ako sa classroom ng walang nangyayaring masama kaya baka talaga nag ha-hallucinate lang siguro ako.
''Good morning nicz"
"Good morning bessy~~"sabay na bati ng Kambal. Umagang-umaga sobrang taas na ng energy ng dalawang 'to. Ano kaya pinapakain ni tita sa kanila umagang-umaga? on the positive thought they are my happiness kaya nga kahit badmood ako sa bahay napapangiti pa rin ako dito sa school dahil sa kanila.
''Goodmorning din sa inyong dalawa" nakangiti kong bati sa kanila at umupo na.
Nagulat naman ako na biglang lumapit si Marie sa akin, tsaka hinila niya ang isang upuan papalapit sa kin.
''Bes, may nabalitaan na naman ako. Alam mo ba narinig ko sa mga studyante sa may cafeteria. Mayroon na namang aapihin sila Nicole ngayong araw.''pagsisimula ni Marie.
WHAT?! Kahit kailan talaga 'yon di parin nagbabago. Lagi nalang talaga ganyan siya. Sobrang bully sa mga taong mahihina and I guess that explains why masama pakiramdam ko ng makapasok ako sa school.
''Talaga? Wala namang pinagbago, ganyan naman talaga 'yan. Kilala mo ba kung sino?'' Tanong ko habang hinahalungkat ang bag ko. Gotcha! Nakita ko rin yung ballpen ko.
''Ewan ko bes. They didn't bother to drop a name eh basta 'yon lang ang alam ko'' sabi naman ni Marie Lyn tsaka nag kibit balikat. Tumango nalang ako at napatingin sa classroom.
''Go back to your seats. Paakyat na si Miss dito sa room''sabi ko.
''Hala! Oo nga pala. Lagot! Wala akong assignment! Lagot na! Argh kainis na physics yan''pag-papanic ni marie lyn.
Tignan mo 'to. Inuuna naman kasi 'yong tsimis? or baka social media.
''Hala! Hala! Hala! ako rin pala wala rin. Lagot na!"sigaw naman ni Mary at pinagpawisan ng sobra.
''Ano ba naman kasi ang ginawa niyo kagabi? Ang haba haba ng oras hindi niyo man lang nagawa 'yong assignments natin?''tanong ko at kinuha na 'yong notes ko. 'tong dalawang 'to hindi talaga nag tatanda.
Noong huli kasi, hindi rin nila nagawa assignment nila dahil maaga silang natulog ayun... Our teacher punished them and let them stand on the soccer field for the entire subject.
Lagot na naman silang dalawa punishments na naman ang aabutin nito.
''Nag i********:"
"NAG TWITTER'' sabay nilang sabi.
Tsk tsk! Iba talaga pag mayaman nuh? Social media at its finest.
Never use your gadgets or 'wag magbabad sa social media pag weekdays. You need to work your assignments or project first before mag scroll sa feed ng f*******: okay?
''Yan kasi insta-twitter pa mo--''hindi naman natuloy ang sasabihin ko ng biglang pumasok ang teacher namin.
''Good morning class, Get your notebook and let's check your assignments''pambungad ni ma'am Bugtai.
Kakarating lang pero assignments agad, hindi talaga niya nalilimutan ang mga assignments or projects. Bilib talaga ako sa gurong ito. Bumati naman kaming lahat pabalik atsaka tiningnan ko naman ang dalawa at parehong expression ng mukha ang makikita mo, parang pinagbagsakan ng langit at lupa.
''Patay''sabay nilang sabi.
Sa kasamaang palad pinangank na sobrang linaw ang pandinig ng teacher namin.
''What's wrong Lee sisters?''tanong ni ma'am Bugtai habang nakataas ang kilay.
Uh-oh I smell some twin sisters is in trouble and this is so not good! Tsk.
''NOTHING ma'am'' they both said in unison.
Halata sa mukha ng dalawa ang tension at pagkabahala
''Ma'am I think wala silang assignment *smirk*''sabi nung alipores ni pinsan at nag smirk tss. Di bagay pero
Argh bakit ba niya sinabi yun? kainis ahh? Gustong gusto talaga nilang may nahihirapan -_-
''Is that true Lee sisters?''nakapameywang at taas kilay na tanong ni maam.
Patay talaga Sila terror pa naman yan. Ugh!
''We're sorr--''they both said.
Pero naputol ang dapat nilang sasabihin ng biglang sumigaw si mam ng
''BOTH OF YOU STAND AT THE BACK, AND MR. SORELLEIANO PUT 3 BOOKS EACH OF THEIR HANDS, Lee sisters put your hands at the side--Shoulder level! You will remain in that position until my class is done, Gets?''sigaw ni Mam na halos lumabas na yung ugat sa leeg niya.
Ang tindi naman ng parusa ni Ma'am sa kanila.
Tatlong oras? Tatlong oras sila na tatayo na may mga libre sa dalawang kamay? Hindi ba sobra 'yan?
''Yes mam''Tangong sabi ni Mr. Sorelleiano, kahit ayaw niyang gawin wala naman siyang magagawa.
Napatingin naman ako sa dalawa na sobrang lukot 'yong mukha. Hays kawawa naman ang mga best friends ko.
''Haha buti nga sa inyo''nakangising sabi nung isa sa mga alipores ni insan.
''Haha oo nga''sabi naman ni pinsan sabay smirk.
Kahit kailan ang sama sama talaga ng ugali ng insan ko. Kulang nalang talaga 'yong dalawang sungay eh.
Lahat sila tumawa ako lang ang Hindi , alangan tumawa ako diba? Bestfriend ko yang mga yan ehh!
I just give my BFF's a SORRY-I-CAN'T-HELP-LOOK
Pero binigyan lang nila ako ng it's-ok-look sabay fake smile.
Haist kawawa naman Sila :( . Bakit ba kasi inuna nila ang insta at twitter eh!
''Ok, that's enough! So as I was saying Go and get your assignments.-----" sabi ni maam.
Binuksan ko nalang ang notebook ko tsaka nag check na. At syempre perfect ako no, pero yung mga kaibigan ko! Hayy! :(
3 hours later
(*Bell Ringing*)
Yes! Lunch na.
At tapos na rin ang paghihirap ng dalawa.
Lumapit naman ako sa kanila pagkatapos kong ayusin ang mga gamit ko.
''Guyss Tara na''sabi ko ng makalapit ako.
''Wahh! ang sakit ng mga balikat ko~~''Mangiyak-ngiyak na reklamo ni Marie Lyn tsaka minamasahe ang balikat.
Kawawa naman 'tong bespren ko.
''wah~ nangangalay yung shoulder ko''reklamo naman ni mary habang pinipisil pisil niya yung braso niya.
Hay! Kasalanan din naman kasi nila, kung sana inuna nila yung assignments bago ang gadgets edi sana walang ganito hindi ba?
''Guys lunch na, tara na. Kain na tayo dun nalang kayo mag emote ok? Imamasage natin yan mamaya :)"nakangiti kong sabi. Nag nod naman sila.
I need to cheer them up! Masyadong nakakaawa ang pagmumukha ng dalawa.
So ayun pumunta na kami sa cafeteria.
CAFETERIA ~~~~
Wait lang, Bakit ang tahimik yata ng cafe? This place is known as ONE OF THE MOST NOISEST PLACE in the campus.
''Guys? Bakit ang tahimik sa cafe?''rinig kong tanong ni Marie habang pinipisil pisil ang shoulder niya.
''Yan nga ang iniisip ko eh nakakapagtaka, pero bahala na nga gora let's!''sabi ko. Baka may anghel lang kaya ganun.
''Nakakaduda! Pero OK Tara na gutom na ako eh."sabi naman ni Mary
Pagkarating na namin sa cafeteria ay binuksan ko na 'yong pinto nito para pumasok at Pag bukas na pagbukas ko palang biglang may bumuhos na malagkit galing sa itaas.
Shit ang lagkit.
Aatras sana ako ng bigla naman ako na dulas.
Ouch ang sakit!
''Nicz!''Pasigaw na tawag ng kambal sa akin at lalapit na sana sila.
Pero binigyan ko lang sila ng stop-look, kaya naman di na sila lumapit pa.
Tatayo na sana ako ng biglang may nagbuhos ng harina sa akin at siguro nung ubos na yung harina ay pinagbabato na naman nila ako ng itlog fvck!
Tumingin naman ako sa paligid ko nakita ko naman sa mga estudyante na Merong gustong tumulong , nakikita ko rin na naawa Sila sa akin Pero di sila makalapit kasi baka mabully din sila
Kaya wala na akong ibang nagawa kundi umiyak nalang ako , ano ba ang ginawa ko?
Wala naman akong nakalaban diba?
Wala namang may galit sa akin dito.
Sino ang may gawa sa akin nito?
Huhuhuhu and that hit me.
Kim
Kaya naman hinanap ko siya at ng makita ko siya ayun! Nakangisi pa.
Bakit kim? Ano ba ginawa ko sayo at gina-ganito mo ako?
Mary P.O.V
Ito kami nakatayo lang habang tinitignan siyang umiiyak
Ayaw niya kasing lumapit kami
Bakit anong ba ang rason niya?
Siguro dahil ayaw niya rin kaming mabully pero...
Sino may gawa nito?
"Alam mo ba? May i-bubully na naman daw si Kim mamaya!"sabi nung babae sa gilid ko.
"Really? Hay naku! Parati naman eh! Dakilang bully kasi yun!"sabi naman nung kasama niya.
Oo nga pala!
Kim!
Pesteng bruha yun! Bakit kailangan niyang ibully tong pinsan niya? Wala naman siyang ginawang masama sa kanila--kaniya
Pero habang nakatingin ako kay nicz parang nag bago yung mga mata niya!
Naging kulay ginto? What?
Wait...No..
Kinusot kusot ko naman ang mga mata ko at brown naman 'yong mata ni Nics eh.
Baka namamalik-mata lang ako dahil sobra ako na nag-aalala sa kaniya.
Napatingin naman ako sa paligid at ngayon ko lang napansin
Ang cafeteria ay napuno ng tawanan.
Si Marie dito Lang sa tabi ko umiiyak ng palihim.
Sa aming dalawa siya yung iyakin ehh
Lalapit na sana kami ng biglang tumakbo si nicz
Sinundan namin siya Pero ang bilis niyang tumakbo kaya di na na min siya nakita at nahabol pa
Siguro she needs time kaya umuwi na lang kami
Sana safe siya :(
I'm so sad to think na hindi namin siya kayang protektahan!
Anong klase ba kaming bestfriend?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
- Writer
