ตอนที่ 15
เจ็บครั้งนี้หล่อนไม่ลืมหรอก หล่อนจดจำอย่างแน่นอนที่สุดเขาก็พาเธอมาที่เรือนพักหลังหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับบังกะโลทรงยุโรปเรียกว่าอาณาเขตไร่แห่งนี้เต็มไปด้วยไร่พริกไทยกับแก้วมังกร สลับกับสวนทุเรียนที่รายรอบไปจนสุดเขตไร่สลับกับมังคุดและต้นเงาะ
มุกล้อมยินยอมที่จะลงมาจากรถยนต์ไม่แตกต่างไปจากหุ่นยนต์เท่าใดหล่อนไม่เอ่ยถามว่าที่นี่ที่ไหน เพราะหล่อนไม่รู้อยู่แล้ว แต่จำได้ว่าเส้นทางจากป้ายบอกทาง คือเขตอำเภอท่าใหม่ เท่านั้นเอง อยู่ห่างลึกจากฝั่งบกของหมู่บ้านชาวประมงที่มีคนนำรถยนต์มารับหล่อนและเขา และเขานำเรือไปจอดเทียบท่าและก็ล่ามสมอไว้อย่างดี ฝากไว้กับคนที่รู้จักในหมู่บ้านแห่งนี้ แล้วจากนั้นเดินทางมาอีกห้ากิโล ถึงได้สู่จุดหมายปลายทาง
บ้านป่าอย่างนี้รายรอบนอกจากมีความวังเวงยังน่ากลัว เพราะมันกรีดไปด้วยเสียงร้องของส่ำสัตว์ ในใจของมุกล้อมแน่นอนที่สุดมันช่างก่อความหวาดผวาให้แก่สาวสวยจ
