ไอ้แสบกล้าหยามถึงที่ต้องจัดการมัน

1196 Words
ตอนที่ 5 เพราะเขาเชิญมารดาให้มาอยู่ที่นี่เป็นเดือนพักผ่อน แล้วขอร้องกับมารดาห้ามบอกลูกชายทางสามีใหม่ เพราะฉะนั้นมันถึงเป็นแขกที่ไม่รับเชิญของเขา ถ้ามันมาเมื่อไหร่ งานนี้คงพังแน่ เพราะมันชื่อไอ้แสบ.. แสบแค่ไหนชื่อมันก็บอก และเขาไม่ต้องการต้อนรับวงศ์วารที่ใช้นามสกุลของนายดำรง อย่างไอ้ ดามิฬ แต่คุณดาริกานี่ถือว่าละเว้น.. เธอเป็นแม่ของเขา แม่ที่ไม่อาจจะทิ้งขว้างได้ ถึงแม้เธอจะเป็นฝ่ายทิ้งเขาไปก็ตาม “ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะๆๆ”เสียงหัวเราะก้องคำรามอย่างเย้ยหยันเหยียดของคนนามสกุลปฐวีอนันต์ ลูกชายคนโตของดำรงนั่นเองที่เขาทราบความเคลื่อนไหวจากทางฝ่ายพี่ชายต่างบิดาไอ้เถื่อนมันจะแต่งงานโอ้ข่าวดีนี่หว่าคนของดามิฬได้รับข่าวจากทางเกาะว่ากำหนดการเดินทางมีมาแล้วจะยากอะไร..ดามิฬก็ส่งคนของเขาตามประกบตั้งแต่ย่างก้าวเข้ามาในเขตจันทบุรี มันเป็นถิ่นของเขาคนพวกนี้ต้องหลงกลอย่างแน่นอนพอผ่านเส้นทางขลุงเมื่อไหร่เถอะนั่นเป็นสัญญาณอย่างดิบดีที่เขาหมายมาดวางแผนไว้เจ้าสาวสุดสวยของพี่ชายต่างมารดาที่จะตกเป็นเหยื่อ.. ต้องอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขา เป็นการท้าทายฆเนศวรอย่างซึ่งหน้าหากฆเนศวรรู้ทันพาคนของมันส่งมาอารักขาด้วยนั้นเขาก็ไหวตัวทันเหมือนกันและเขาก็ต้องเปลี่ยนไปใช้แผนอื่นแทน ก็หมายตาเล็งเอาไว้แล้วล่ะ เพราะทราบข่าวดีว่า ครอบครัวนี้มีสองคนสองศรีพี่น้องตระกูลเดียวกันเพราะต่างก็เดินทางมาทั้งพี่ทั้งน้องทั้งสองสาวเขาคิดว่าหากไม่ได้คนพี่เขาก็หมายตัวคนน้อง เอาให้ไอ้เถื่อนมันหัวปั่น ตามหาเจ้าสาวกันทั่วเมือง ภายในเขตบ้านชั้นสองของคฤหาสน์ในอำเภอขลุง ดามิฬกระหยิ่มยิ้มขณะที่คาดคิดและบัญชาการพร้อมกับสั่งบอกลูกน้องว่าให้เตรียมขั้นตอนอย่างไรในครั้งนี้ หากลูกน้องตัวดีดันมาบอกว่า “แย่แล้วครับนาย เอายังไงดี ตอนนี้มีรถของเกาะโน้นวิ่งเข้ามารับตัวพวกที่มาจากกรุงเทพ แล้วประกบชิดตัวด้วยผมว่าแล้วเจ้าพ่อเถื่อนต้องรู้ทันแน่ ทีนี้เราจะเอายังไงดีครับเจ้านาย” ทันทีที่ได้ยินคำตอบของลูกสมุนนั้น ดามิฬก็สบถเสียงดังด้วยอารมณ์โมโหทันทีว่า “บัดซบจริง..กูนึกคาดไม่ผิดเลยไอ้เถื่อนนี่มันช่างรอบรู้เดาใจกูออกเสียจริงฮึ” จากนั้นจึงได้บัญชาบอกลูกน้องเสียงเข้มและเครียดออกไปว่า “งั้นพวกมึงก็ถอยออกมาก่อน แล้วอย่าให้คนของไอ้เถื่อนสงสัยเข้าล่ะ วิธีการยังมีอีกเยอะ แล้วกูจะเข้าไปเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญของมันด้วย ก็อยากจะเห็นหน้าค่าตาของเจ้าสาวแสนสวยของไอ้เถื่อนสักหน่อย แล้วกูจะคิดอีกทีว่ากูอยากจะได้คนไหน จะสั่งให้พวกมึงจัดการเอามาที่นี” ดามิฬสั่งเสียงเข้มเด็ดขาด และพวกลูกน้องนั้นก็พร้อมรับคำในทันที “ครับเจ้านาย พวกผมจะทำตามแผน” จากนั้นคนของดามิฬหรือไอ้แแสบก็หักเหเส้นทางเบี่ยงออกไปทางอื่น เพราะไม่อยากให้ฝ่ายของเจ้าพ่อเกาะเหมืองรับทราบว่ามีการตามสะกดรอยในครั้งนี้ และให้รู้ทันทีว่าแผนการนี้จะไม่ล้มเหลว หากแต่เจ้านายของพวกมันคือดามิฬก็ชิงไหวชิงพริบทันในทันทีด้วยการสั่งห้ามและเปลี่ยนแผนใหม่ขึ้นมาทันทีเป็นการหลบเลี่ยง ไม่ให้ฝ่ายของพี่ชายต่างบิดารู้เท่าทัน และทางด้านฆเนศวรนั้นนั่นเพราะเขาหวั่นใจหวาดเกรงกลัวว่า มันจะมีเหตุร้ายก่อขึ้นมา ก่อนที่แขกอาคันตุกะจากกรุงเทพดังกล่าวทั้งหมดจะเดินทางเข้าสู่เกาะเหมืองของเขาอย่างปลอดภัย เหมือนมีสัญชาตญาณบางอย่างบอกเขา แต่คนอย่างฆเนศวรหรือจะทำโง่ เขาก็สั่งป้องกันไว้ทุกทิศทางและรายรอบหมด พร้อมให้คนของเขานั้นขับออกไปรับแขกทั้งหมด จึงสบายใจและไม่หวั่นเกรงกลัวไอ้น้องชายต่างมารดาบรรลัยนั่น คิดจะทำการชั่วถ้าเกิดทางนั้นมีแผนมาเขาเตรียมซ้อนแผนใหม่ทันที และให้คนของเขาจัดการแล้วคาดเดาได้ว่าไอ้แสบไม่กล้าหือกับเขาแน่สันดานโจรเหมือนกับพ่อมันไม่มีผิดเมื่อมันเป็นโจรเขาก็เลือกใช้วิธีเยี่ยงโจรน่ะสิมันต้องแหลกลาญกันไปข้างหนึ่ง และว่าจนกระทั่งได้ยินพร้อมกับรับฟังเสียงวิทยุสื่อสารจากลูกน้องที่ส่งข่าวมาเป็นระยะ ถึงสถานการณ์และคอยสังเกตการณ์ “เรียบร้อยครับเจ้านายเส้นทางสะดวกโล่งไปหมดไม่มีคนของฟากโน้นมาคอยรังควานพวกเราแน่” และเพียงเท่านี้ฆเนศวรก็กระหยิ่มยิ้มในใจอย่างดี แผนการของเขาบรรลุผลสมหวัง ไม่ให้ไอ้แสบพาตัวมาเอี่ยวเกี่ยวข้องด้วยเขาต้องการตัดมันให้พ้นทางเพราะคนละนามสกุลและลูกคนละพ่อแต่เขาก็ยังเกรงใจที่มีแม่เป็นคนเดียวกันแต่เขาไม่ชอบดำรงเพราะชายผู้นี้เจ้าเล่ห์เพทุบายนักอีกไม่เกินยี่สิบนาทีด้วยซ้ำ วันนี้จันทร์เจรียงหรือหนูหริ่งลูกสาวของลุงซึ่งเท่ากับถือว่าเป็นน้องสาวของเขานั้นได้มาช่วยงานด้วยเห็นสีหน้าที่หงิกงอแล้วฆเนศวรยิ้มขบขันไม่หายเขาเอ็นดูหนูหริ่ง อย่างน้องสาวเท่านั้นไม่ได้คิดเป็นอื่น ******************************* ในขณะนี้ศีตะลาเพิ่งรู้สึกและหล่อนชำเลืองสายตามองตัวอักษรสีขาวป้ายสลักเสลาตัวเบ้อเริ่มบอกว่าเส้นทางสู่เกาะเหมืองขณะที่รถกำลังข้ามสะพานคอนกรีตขนาดใหญ่ที่เชื่อมระหว่างบกกับแผ่นน้ำซึ่งรายรอบ และดูเหมือนว่าขณะที่ตรงกันข้าม คือทางด้านฟากซ้ายและขวาปรากฏมีลักษณะเกาะแก่งแห่งอื่นรายรอบผุดขึ้นเช่นกันแต่หล่อนไม่เคยมาเยือนเมืองตราด เลยไม่รู้ว่านั่นเป็นเกาะอะไร หากเมื่อศีตะลานั้นเงยจ้องสบดวงตาคมกริบที่ฉายผ่านมายังเธอเมื่อต้องปะทะหน้ากันหลังจากลงจากรถตู้ ฮึ เหมือนมหาโจรชัด..หล่อนเอ่ยหลุดผ่านเบาในหัวใจ เห็นแต่ความสูงโปร่งและใบหน้าดุเข้มซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายใต้สีหน้าเฉยเมยเรียบกระด้างและเส้นผมที่หยักศกรุงรังหนวดเคราที่ยาวเฟิ้มดูน่ากลัวเหลือเกิน ภายใต้เคราสากเข้มที่หล่อนมองลดลงมาเห็นชุดคือลำคอสีขาวนอกจากเขาเป็นคนที่ค่อนข้างสูง ร่างกายหนาบึกบึนผิวนั้นถึงแม้จะดูคล้ำเผือดบ้างแต่สีผิวที่แท้จริงเป็นคนผิวขาวแต่หน้าตาที่บดบังนี่ล่ะที่ทำให้หล่อนไม่สามารถเดาออกมาได้ว่าผู้ชายคนนี้อัปลักษณ์แค่ไหน เพราะซ่อนปิดใบหน้าด้วยผ้าคลุม เห็นเพียงจมูกกับดวงตา
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD