ตอนที่ 28
สภาพของโรงเหมืองเป็นเตาเผาที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว จึงปล่อยให้รกร้าง จึงเป็นหลุมบ่อและมือเครื่องมือเครื่องใช้วางอยู่บริเวณนั้น รวมทั้งรถขุดเจาะเพื่อหาแหล่งแร่บนเขาก็ทำงานตามปกติเป็นการโค่นระเบิดหินก็ไม่ผิดนัก เพราะเขาเป็นเจ้าของที่ได้รับสัมปทานอย่างถูกต้อง ดังนั้นจึงไม่หวั่นเกรงต่อผลกระทบใดๆทั้งสิ้น
เพราะบ้านเรือนของลูกน้องประชาชนพลเมืองที่อาศัยอยู่บนเกาะจะอยู่ในที่ปลอดภัยซึ่งไม่มีสารพิษตกค้าง ที่ก่อให้เกิดปัญหาต่างๆ ขณะนี้คนงานของเขาเพิ่มอีกจำนวนสามคนรวมทั้งหมดมีสิบคน
กฤษณาทอดมองแผ่นน้ำสีครามแกมมรกตที่ดูเวิ้งว้างใสสะอาดแผ่นน้ำไม่ได้ราบเรียบเพราะลูกคลื่นไล่ทยอยม้วนตัวเป็นริ้วระลอกก่อนซัดเข้าหาฝั่งเธอเพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศยังไม่ได้ตัดสินใจที่จะทำอะไรหรือแปลนเรื่องไว้บนหัวสมองที่สำคัญล่ะในเวลานี้หล่อนนึกถึงสุภาพบุรุษผู้ผึ่งผายสง่างามที่เหมือนจะอยู่ในจินตนาการตลอดเวลา
“
