บัวกัดปากกำมือแน่น เธอบิดลูกบิดแต่มันถูกล็อกเอาไว้ เธอประหลาดใจเพราะประตูของเธอปกติจะล็อกจากด้านใน แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงเปิดมันออกไม่ได้
บัวกระชากประตูให้เปิดสุดแรง แต่กระชากจนมือแดงมันก็ไม่เปิดออกในขณะที่ลีนั่งมองเธอด้วยสายตาปนขบขันอย่างเงียบเชียบ
บัวพยายามเปิดประตูจนเหนื่อย แต่เปิดยังไงก็เปิดไม่ได้ในที่สุดเธอจำใจต้องหันมามองเขา ผมของเขายุ่งเล็กน้อย ยังถอดเสื้อเผยให้เห็นสัดส่วนแข็งแกร่งของมัดกล้ามด้านบนอย่างชัดเจน
"นายจะเอายังไง"
ลียิ้มเล็กน้อย เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาหาเธอช้า ๆ ตอนนี้ทั้งตัวของเขามีแต่บอกเซอร์ตัวเดียว เขานอนในห้องเธออย่างสบายทั้งคืน ในขณะที่เธอกับขดตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าเพราะกลัวเขา ลีขยับมาจนชิดบัวถอยไม่ได้เลยเมื่อหลังของเธอชิดประตู
"มานี่สิมาที่เตียง นอนยังไม่อิ่มเลยไล่จับแกะน้อยในฝัน แกะตัวนั้นดื้อมากทำยังไงก็ไม่ยอมออกมา ไอ้เราก็เห็นมันกลัวก็ไม่อยากทำให้มันกลัวยิ่งขึ้นเล
