(ศิลา)
“พร้อมไหมมึง”
ไอ้เงินล้านมันถามผม...ถ้าผมจะตอบว่าไม่พร้อมได้ปะละ? คงโดนส้นตีนไอ้เงินล้านเล่น ๆ อะ
“ก็คงต้องพร้อม”
ผมตอบไอ้เงินล้านออกไป บอกเลยไม่มั่นใจสักนิดว่าจะชนะ ก็ผมน่ะมันไม่เคยลงแข่งจริงจังกับใคร นี่ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ มีแค่ความชินสนามเพราะมาบิดบ่อย
“มั่นใจหน่อยดิวะ...มึงฝีมือดีจะตาย”
ไอ้เงินล้านมันก็ยังพูดพร่ำต่อไป แล้วแต่มึงเถอะเพื่อน กูมีหน้าที่แข่งให้มึง
“คู่แข่งก็ดูไม่ธรรมดานะเว้ย”
ไอ้เงินล้านมันพูดพร้อมกับหันไปมองคู่แข่งที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกล
“อ้าวไอ้ห่า แล้วแม่งก็มาพูดให้กูใจแป้ว”
“แต่มึงก็เก่งกูเชื่อว่ามึงทำได้”
“ไอ้ส้นตีนหมา” หมั่นไส้ครับด่าแม่งเลยแหละ เผื่อผมจะคลายความเครียดลงได้บ้าง
“ด่ากูทำเหี้ยไรเนี้ย” แล้วมันก็หันหน้ามาโวยผม
“ด่ามึงแล้วก็รู้สึกไม่เครียดไง จะได้ชนะเอารางวัลมาให้มึง” ผมรีบแถ ทั้งที่ก็หลอกด่ามันนั่นแหละ
“กูยอมวันนี้เท่านั้นแ
