(ด็อจ)
คำว่า รับผิดชอบ ดังก้องอยู่วนเวียนอยู่ในหัวของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมเจ็บจนจุก มันพูดอะไรไม่ออก นอกจากปล่อยให้ความเจ็บรินไหลออกมาเป็นธารน้ำตา ความมักง่ายของคนที่ผมรัก มันมีผลกระทบต่อผมอย่างมาก ผมไม่รู้จะต้องเจ็บไปอีกแค่ไหน ผมรักศิลา ทุ่มใจที่มีให้ไปจนหมด แต่ตอนนี้สิ่งที่ได้กลับคืนมา คือ ความเจ็บปวด
"กูยังคงเจ็บไม่พอสินะ" ผมพูดออกมาทั้งที่ยืนหลับตาตากฝนอยู่แบบนั้น ผมก้าวขาให้เดินต่อไปข้างหน้าไม่ไหว ผมเจ็บเกินจะบรรยายแล้วจริง ๆ มันเอากับผู้หญิงมา ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่สุดท้ายมันก็ทำให้ผมเจ็บปวดจนแทบยืนไม่ไหว
"ด็อจ..." ศิลามันขยับขาเข้ามาใกล้ผม แต่ผมถอยหนีแล้วมันก็ไม่ยอมปล่อยมือผมออกห่าง
"อย่ายุ่งกับกู!!" ผมพยายามสะบัดมือออกจากการกอบกุมของศิลา ตอนนี้ผมห้ามน้ำตาไม่ได้จริง ๆ ผมโคตรจะเจ็บเลยครับ การรับผิดชอบผู้หญิงของผัว ที่คนอย่างผมต้องรองรับความเจ็บปวดไว้แต่เพียงผู้เดียว...ทำไ
