บทนำ 100%

1109 Words
ภายในคอนโดมิเนียมย่านสุขุมวิทมีกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่ลอยฟุ้งเต็มห้องเพราะสองหนุ่มค่อนข้างดื่มหนัก ข้างกายมีสาวสวยระดับเน็ตไอดอล คอยรินเหล้าป้อนให้ถึงปาก ขยันลูบไล้บนกายไปถึงไหนต่อไหน เจ้าของห้องเพิ่งจะเบี้ยวงานหมั้นมาหมาดๆ จัดหาเหล้า หาหญิงมาต้อนรับเพื่อนสนิทที่นานทีปีหนจะขึ้นมากรุงเทพฯ สักครั้ง ขลุกอยู่ในสวนยางพาราไม่ออกไปดูโลกสักที เจ้าเพื่อนคนนี้เห็นท่าทางติดดิน ไม่ฟุ้งเฟ้อ แต่ฐานะมันรวยมาก เป็นเศรษฐีอันดับต้นๆ ในภาคใต้ มันเคยแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นสาวกรุงเทพ แต่แต่งกันได้ไม่กี่เดือนน่าจะไม่ถึงปีเมียมันก็ถูกรถชนเสียชีวิต ผ่านมาหลายปีแล้ว เกือบจะเจ็ดหรือแปดปีได้แล้วมั้ง เพื่อนคนนี้ก็ยังไม่แต่งงานใหม่หรือมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที พยายามเถียงกับมันนานมากว่าใครหล่อกว่า แต่ก็มักจะได้รับคำตอบประมาณว่าหล่อคนละสไตล์ เขาหล่อใส ผิวขาว กล้ามแน่นจากการเข้าฟิตเนสเป็นประจำ คล้ายหนุ่มกรุงเทพทั่วไป แต่ในส่วนของเพื่อนนั้น หล่อคม หน้าเข้ม จมูกโด่ง ร่างกายกำยำสันทัดจากการทำงานแบกหามหนักๆ ประกอบกับแดดทางภาคใต้แรงอยู่แล้วผิวจึงเป็นสีแทนเข้มจนเกือบจะเรียกว่าดำคล้ำก็ว่าได้ เพื่อนคนนี้ของเขามีชื่อว่า ‘อิทธิพล พัฒนาเขต’ “เสียโง่แล้วไหมล่ะมึง ไม่ได้ลองของสักครั้งแต่กลับต้องเสียเงินเสียทองหมั้นไปหลายบาท” กระดกเหล้าเข้าปากเร็วและแรงเหมือนมันเป็นน้ำเปล่าไร้รสชาติใดๆ หลังได้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในหนึ่งถึงสองเดือนนี้จากปากเพื่อนสนิท มันเล่าด้วยความอารมณ์เสียและอาการมึนเมาเล็กน้อย ผิวสีขาวของมันเริ่มแดงจัดบนโหนกแก้ม “ทำไงได้ล่ะ ก็ถือซะว่าเป็นค่ายกเลิกสัญญาปากเปล่างี่เง่าของผู้ใหญ่ก็แล้วกัน มีอย่างที่ไหน พ่อกูสัญญากับพ่อยัยนั่นว่าจะให้แต่งงานกัน แล้วพ่อแม่กูก็ดันบ้าจี้อยากได้ยัยนั่นมาเป็นลูกสะใภ้จริงๆ” “สวยมากไหม?” กระตุกยิ้มมุมปาก แลบลิ้นออกมาเก็บกวาดเหล้าตามขอบปากทว่าสายตาโคตรจะหื่น “ก็น่ารักดี ไม่อย่างนั้นจะมีลูกค้าติดเยอะเหรอ ขายดีเทน้ำเทท่าขนาดนั้น ลองได้มาเป็นเมียจริงตั้งท้องทีกูแทบแยกไม่ออกเลยว่าในตัวเด็กคนนั้นมีน้ำเชื้อกูบ้างไหม” หนุ่มหล่อเหยียดริมฝีปากขยะแขยงสาวคนนั้น หลังสืบรู้ว่าเจ้าหล่อนแอบขายบริการ นัวเนียอยู่กับเสี่ยหลายคน มีหลักฐานเป็นรูปแอบถ่าย “เสียดาย มึงน่าจะลองสักหน่อยนะไอ้รัน เผื่อจะติดใจ” “มึงเอาไหมล่ะ กูจะติดต่อให้ลองสักยก” “ฮึ! ไม่ไหวหรอก มึงก็รู้ว่ารสนิยมกูเป็นยังไง” ดิบ เถื่อน รุนแรง ทิ้งรอยตามเนื้อตัว “มืออาชีพขนาดนั้น ต่อให้มึงขอท่าขี่ดาวเสาร์กูว่าหล่อนก็ทำให้ได้ นี่กูยังงงอยู่เลยว่าทำไมพ่อแม่กูไม่รู้เรื่องนี้ ถูกคนบ้านนั้นจับย้อมแมวมาขายซะขนาดนี้ คงหวังปอกลอกสมบัติครอบครัวกูไปกินไปใช้อย่างสบายใจ” “ท่าทางมึงจะแค้นจัดนะ” ส่งแก้วเหล้าคืนให้น้องหนูชงให้อีกครั้ง สาวสวยสองคนนุ่งแค่บิกินีตัวจิ๋วเท่านั้นประกบเขากับเพื่อน หลังอิ่มเหล้าก็พร้อมแยกย้ายหอบหิ้วน้องๆ ไปสำเริงรมย์ในห้องนอนกันต่อ สายตาคมปานเหยี่ยวตวัดไปมองสาวสวยที่เพื่อนจัดหามาให้ ตัวบางนิดเดียวแต่นมใหญ่เหมือนลูกมะพร้าว หวังว่าจะถึกทน ไม่ตายคามือเขา “เกือบได้เมียเป็นผู้หญิงขายตัว เป็นมึง มึงไม่แค้นเหรอ” “แค้นสิ ถ้าเป็นกู กูก็ไม่เอามาเป็นเมียเหมือนกัน!” “ผู้หญิงพวกนี้มีไว้ระบายความใคร่ก็พอแล้ว กูสะอิดสะเอียน อย่าให้ถึงต้องทนมองหน้ากันทุกวันเลย” พูดอย่างไม่สนใจฟ้าดินอะไรทั้งนั้น แม้ข้างกายเขาจะมีผู้หญิงประเภทอย่างว่าอยู่ด้วยก็ตาม ผู้หญิงดีๆ สมัยนี้หายากเหมือนงมเข็มในหลุมอวกาศ เขาทั้งสองคนจึงพร้อมใจครองตัวโสดไม่ต้องการจะหาห่วงหรือโซ่มาคล้องคอ ใช่ เขาเองก็ไม่เอาผู้หญิงพวกนี้เหมือนกัน แววตาของอิทธิพลเปลี่ยนไปเล็กน้อยทว่าไม่มีใครจับได้ “กูไปก่อนล่ะ อิ่มเหล้าแล้วอยากอิ่มอยากอื่นบ้าง มานี่!” มือใหญ่คว้าต้นแขนสาวน้อยคนนั้นอย่างแรง เสียงหวานประท้วงในช่วงแรกเท่านั้นก็รีบลุกขึ้นแล้วตามไปในห้องนอน ไม่นานก็ได้ยินเสียงครวญครางแสนน่ารำคาญร้องออกมา อิทธิพลยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะถือวิสาสะหยิบโทรศัพท์เพื่อนมาเลื่อนดูรูปหญิงขายบริการคนนั้นอีกครั้ง หน้ารูปไข่ ปากนิด จมูกหน่อย รวมๆ แล้วสวยไม่มาก แค่พอดูได้ เจ้าหล่อนแต่งตัวสวยนั่งในร้านอาหารกับชายแก่คราวพ่อหลายคน นักสืบของไอ้รันส่งมาให้หมดทั้งชื่อ และเบอร์ติดต่อที่เจ้าหล่อนให้ลูกค้าเพื่อโทรมาขอซื้อบริการ อิทธิพลย่นหัวคิ้วใส่กันพยายามขยายรูปเพื่อดูหน้าผู้หญิงคนนั้นให้ชัดมากขึ้น เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ดูข้อมูลยังไม่ทันจบเลยสาวข้างกายก็เข้ามานัวเนีย อิทธิพลตวาดใส่ทีเดียวเจ้าหล่อนสะดุ้งตัวโยน หน้าซีด ปากสั่น ตาเขาเบิกออกกว้างค่อนข้างน่ากลัว “ไม่ต้องสะเออะมาจับ ถ้าอยากได้ฉันจะเข้าหาเอง!” เขาตวาดลั่น และเลิกสนใจผู้หญิงประเภทอย่างว่า จัดการจิ้มหน้าจอส่งต่อข้อมูลพวกนั้นเข้าที่เครื่องตนเอง และจัดการลบประวัติการส่งนั้นทิ้ง ไหนๆ เพื่อนก็ยังไม่ได้ใช้ โอนมาให้เขาลองให้ก็คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง ไอ้รันมันใจดีเกินไป ทำแบบนี้ไม่นานแก๊งของยัยพวกนี้ก็ไปหลอกเอาเงินคนอื่นต่อ คนอย่างยัยนี่ต้องเจอลูกค้าของจริงอย่างเขาถึงจะเข็ดหลาบ เห็นทีต้องลองใช้บริการสาวจากเมืองกรุงคนนี้สักครั้ง เป็นการลองเช็คแทนเพื่อนว่าสินค้า ‘ชำรุด’ มากแค่ไหนแล้ว! ..................................................................................................................... พ่ายรักภรรยามือสอง โดย คณานางค์ ติดตามผลงานนักเขียนได้ที่แฟนเพจ คณานางค์
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD