Special ka sa Puso ko ☄Bad Girl Series3 ☄

Final Chapter

AYANA WRITER'

Presents....

Loving a Writer

Words have a lot of power over people.

With just the right words, you can easily make someone fall in love with you.

A writer may be outwardly kind, funny and enjoyable to be with. However, when it comes to their personal life, instead of making a big deal out of every problem they have, they'd rather keep it to themselves.

Writers will express their feelings - through great words that will make your heart bleed with pain, jump with joy and crushed with disappointment.

Writers can be honest with you.

But once they find out they will end up hurting someone, they can also lie.

Writers take inspiration from nature.

Writers appreciate every little detail.

Writers can understand.

Writers are beautiful inside and out.

Fall in love with a writer and you'll forever be grateful.♥♥♥♥

'AYANA WRITER'

Presents...

Loving a Writer

~The words I cannot say~

By: Miss. Roselia Delsy

These are the words I cannot say

But they come from the heart

Despite all the arguments

I've liked you from the start.

I like the way your mind works

The way you're so unique

And when I'm in my darkest hour

I long to hear you speak.

I like the way you walk

The way you slightly smile

And when your move close to me

You cause my heart to go wild.

I like the ways you're different

I like those mysterious eyes

Actually I like everything

Even what's inside.

I long for you to hold me

To feel your lips on mine

I know it isn't work yet

We need a little more time.

But these are all the things

I guess I cannot yet say

Like how I somehow manage

To think of you all day.

Yes I'm scared you'll hurt me

Just break me and leave

I don't want to have to worry

I don't want to be deceived.

How all this can work

I'll guess we'll never know

But don't turn your back on me yet

I'm not quite ready for you to go.

I'm sorry for writing this

But its all I can do

It's the only way for me

To say I love you.

For these are the words

I just cannot say

But things will be different

One day...

Napabuntong hininga na lang si Ym matapos paulit ulit na basahin ang Entre Poem ni Roselia. After two weeks na ilathala sa Ayana Writers Magazine, ngayon pa lang nila malalaman ang winning results ng mga Entre na kasali sa katatapos lang na anniversary ng Ayana's Publishing Company..

'Roselia...' Hinaplos nyang litrato ng dalaga na nakakabit sa Entre Poem nito.

'Lam mo bang nagsusulat ako tungkol sa iyo? Itinatago ko ang lahat sa likod ng mga salita.

Tulad din ng mga sinasabi nila, mahalin ang isang manunulat dahil hindi ka mamamatay ... at tiyak na sumasang-ayon ako. Sapagkat ang bawat piraso na ginawa namin para sa isang espesyal na tao ay hindi malalanta o mamamatay. Sila ay magpakailanman mabubuhay sa pamamagitan ng gawain ng mga sining na ginawa natin.

'Pero minsan nagtataka ako. Paano ko maikakandado ang pusong ito upang hindi ako masaktan?''

Nasubukan mo na bang umupo sa bench na nagmamasid lamang sa mga tao sa paligid mo? Ako ay isang masigasig na tagamasid ng mga tao sa mga taon. Gustung-gusto ko lamang ang pagtuklas ng iba't ibang pag-uugali mula sa iba't ibang mga tao at naniniwala ako na iyon ang isa sa aking mga talento. Kumukuha pa ako ng mga larawan ng mga random na tao na nakikita ko.

Pagkatapos ay mayroong taong ito na nakakuha ng aking mga mata. Nakasuot siya ng isang simpleng itim na blouse, isang maong na shorts at isang pares ng itim na high heels. Matangkad siya, maputi at maganda. Sya ay medyo cute na may mga salamin sa mata, lahat ay mabagal sa paggalaw habang papalapit siya sa direksyon ko.

Hindi ko akalain na ang tadhana ay gagawa ng isang paraan upang matulungan kaming mas mapalapit sa isa't isa. Tunay na natuwa ako nang makita siyang ngumiti sa isang close up shot. Akala ko hindi ko siya maaabot sa malayo. Sa kabutihang palad, ang tadhana ay naging napakabuti sa akin.

Ito ay isa sa mga pinaka-nakakagulat na sandali na hindi ko makakalimutan. Kung paano namin sinimulan ang aming pag-uusap, kung paano kami unang tumambay, kung paano kami nasiyahan at nag enjoy sa piling ng bawat isa. Iyon ang mga sandaling pinahalagahan ko. Iyon ang mga sandali na nagparamdam sa akin na espesyal ako. Iyon ang mga sandali na kinilig ako sa sarap.

Natuwa ako. Masaya kaming magkasama. Hanggang sa nagsimula akong magtaka ...

Ano ang tunay na iskor sa pagitan namin? Ni hindi man lang siya naglakas-loob na tanungin ako tungkol dito. Ni hindi man lang siya naglakas-loob na ilabas ang paksang iyon. Natatakot din akong tanungin muna siya, dahil may pride pa rin ako. Iyon ang nagparamdam sa akin ng sobrang pagkalito.

Ayokong idikit ang aking sarili sa kanya nang walang kasiguruhan. Ayoko ng umasa ng marami. Ang naaalala ko lang ... sa tuwing nakikita ko siya, sa tuwing tumatambay kami, lahat ng tungkol sa kanya ay lalo akong nahuhulog.

Nagtataka ako kung ganoon din ang naramdaman niya ... o kung ito ay isa lamang paghanga saking panig na pakiramdam?

Ano na ngayon? Iniwan niya ako. Matapos ang lahat ng mga masasayang sandali na kami ay magkasama, mayroon siyang lakas ng loob na sabihin ... 'Siya ay abala sa kanyang buhay?'

Okay naintindihan ko. Ngunit nandoon pa rin ako na matiyagang naghihintay sa kanya hanggang sa maputol niya ang aming mga komunikasyon. Pero hindi! Siya lang ... ayoko ng makarelasyon ng iba.. Siya na lang ... At hindi ko sya susukuan, kahit na ako ay mahirapan..

'Roselia, hindi ka naging akin at hindi ako iyo. Lahat ng tungkol sa atin ... nawala lamang sa manipis na hangin.'

Paalis na sana si Ym ng marinig ang boses ng babaeng kinasasabikan nyang makita. Kaya nanatili na lang sya sa kinatatayuan at nakiramdam.. Nahigit nyang paghinga ng may tumabi sa kanya, kasabay nun ang mabangong amoy ng perfume nito na kilalang kilala nya, at ng magsalita ito para basahin ang Entre na kaharap nito.. Napapikit na lang sya sa pagsalakay ng samot saring emosyon na kanyang nararamdaman sa mga oras na yun.

"AYANA WRITER'

Presents...

Loving a Writer

~You Are My Poem~

By: Ym Xian Dryke

Written by pen, you're born in this world,

Modeled by love, you've been this old,

Stared by many, you're a beautiful art,

Read by me, you reached my heart.

You are my poem that tickles my chest,

You are the words that inspire me best,

You are the rhymes that I admire the most,

You are the reason I'm writing this clause.

Your actions are likely smile,

But your smile is much hyperbole,

Just your word can complete my day,

Without you I may die and lay.

I made plenty similar poems,

But I can't describe you using them,

Verbs may do, but not exactly that is you,

No word can say how much I love you.

Let me express my love for you,

Like how I dedicate this poem to you,

I'll justify these words I say,

Just be with me day by day.

Like a poem I memorized as I read,

Stuck in my heart and in my head.

The only poem that I may heed,

A unique poem that I'll fall in love with.

"Hmm... Sa tingin mo matatalo na ba kita ngayon, Mr. Perfect Writer?"

'Ha! Ako bang kausap nya o yung picture ko sa Entre?'

"Hoy! Ba't ka nakapikit? Ayaw mo bang makita ang mukha ko? Bakit?"

Napapiksi pa si Ym ng may tumusok na daliri sa kanyang pisngi, bigla tuloy syang napadilat.

"Roselia...?" Awang ang labi na sabi pa nya.

"Ako nga! Bakit may inaasahan kapa bang iba?" Nakataas ang kilay nito, umirap pa sa kanya at bubulong bulong..

"Sino namang iba yung tinutukoy mo?" Nagtatakang tanong nya dito.

"Yung first love s***h dream girl na special sa puso mo! Sino pa ba? May iba kapa ba bukod kay Cindy ha?"

Natawa na lang si Ym ng makita ang nakabusangot na mukha ni Roselia. Lalo pang napalakas ang tawa nya ng pandilatan sya nito ng mga mata ng di sya huminto sa pagtawa, naiinis nitong kinurot ang magkabilang pisngi nya. Duon na sya umalma.

"Araayy... Bakit kaba nananakit?" Pilit nyang inaalis ang kamay ng dalaga sa kanyang masakit na pisngi.

"Panu nakakainis kana kasi!" Binitawan ni Roselia ang namumulang pisngi ni Ym. Napalabi na lang sya ng makitang pamumula nito, sa haba ng kanyang mga kuku bumakat pa yun sa pisngi ng binata. Kaagad syang yumuko para ikubli ang mga matang nag uumpisa ng mamasa.

"Ang sakit ng pisngi ko!"

Sabi naman ni Ym na lalong nagpadagdag sa nararamdaman nya, nagsisi tuloy sya kung bakit nya ginawa yun sa binata.

"Alam ko, mahal mo siya, ngunit maaari niya bang idetalye kung paano ang iyong ngiti ay nagbibigay ng ilaw sa madilim na daan, kung paano nagkukuwento ang iyong mga mata sa tuwing tumatawa ka, kung paano gumagalaw ang iyong buhok sa hangin habang naglalakad ka, kung gaano ka perpekto ang tunog ng iyong boses at kung paano matutunaw ng iyong tingin ang puso ng sinuman?"

Mabilis na pinahid ni Roselia ang luhang pumatak sa kanyang pisngi. Huminga muna sya ng malalim bago nagpatuloy sa pagsasalita.

"Alam kong mahal mo siya, ngunit maaari ka ba niyang isulat bilang isang talinghaga at makakalikha ba siya ng mga tula at lyrics tungkol sa kung paano kayo nagkakilala? Maaari ba niyang i- elaborate ang mga alaalang ibinahagi mo ng kayo'y magkasama? Kakayanin ka ba niya kapag sinimulan ka ng iyong mga insanity at kung hindi makikita ang pag-asa sa iyong mga mata? Magagawa ba niyang kalmahin ang iyong nagngangalit na puso nang magpasya kang talikuran ang mundo at harapin ang iyong mga problema nang mag-isa? Magagawa ba niyang manatili kahit hihilingin mo sa kanyang iwan ka?Makikita ba niya kung gaano kaganda ang mahalin ka kahit pagod ang puso at lumubog na ang araw para sa inyong dalawa?"

"Roselia..." Dahan dahan nyang pinihit paharap sa kanya ang dalaga.. Inangat nyang mukha nito, nabaghan sya ng makitang sunod sunod na pagdaloy ng mga luha nito. "Sshh...! Tahan kana!" Pinahid ng kanyang daliri ang namamalisbis nitong luha habang pinapatahan nyang sisigok sigok na dalaga.

"Alam ko, mahal mo siya, at kahit gaano ko subukan na maging sya na maaari mo lamang tingnan, ang pagsubok ay ang magagawa ko.lang. Kahit na handa akong yakapin ka sa iyong pagkabigo at mga tagumpay, kahit na sumulat ako ng mga tula tungkol sa nararamdaman ko para sa iyo o subukan ang aking makakaya na maging kapaki pakinabang mo sa iyong malungkot na mga gabi..."

Napasigok ng sunod sunod si Roselia na ikinatawa na naman ni Ym. Masuyo nyang niyakap na lang ang dalaga na tuloy pa rin ang pag iyak.

"... hindi mo masusuklian ang pagmamahal na mayroon ako para sa iyo, dahil hindi ako siya at hindi ako magiging katulad niya kailanman."

"Hindi nga!" Sabi nyang kaylapad ng pagkakangiti. Masyadong nalulunod ang kanyang puso dahil sa mga naririnig nya ngayon mula sa babaeng nagbibigay ng saya at ligaya sa kanyang buhay ngayon.

"Sya na hindi ka niya kayang mahalin tulad ng pagmamahal ko sayo..."

Bigla syang bumitaw sa pagkakayakap kay Roselia at bahagyang dumestansya dito. Nanlalaki ang kanyang mga matang nagtanong para makasiguro syang tama ang kanyang pagkakarinig sa mga sinabi nito.

"T - Totoo ba yan?" Nabubulol nyang tanong dito.

"Bakit sa palagay mo ba tayo'y nagbibiruan lang?" Paangil na sagot naman nito sa kanya.

"Kung ganun, bakit mo ako iniwan?"

"Bakit? ang magpabebe ba ay wala na'kong karapatan?" Nandidilat pang mga mata nitong namumula na dahil sa pag iyak.

"Syempre meron kang karapatan, Ikaw pa ba mawawalan? Takot ko lang sa'yo baka karatehin mo pa ako, lol."

"Buti alam mo." Sabay irap na naman nito. Naghanap sya ng tissue sa kanyang bag. Pero nauna na si Ym, may hawak na itong panyo, pinupunasan na nitong pisngi nya.

"Kaya kaba lumayo sa'kin dahil lang kay Cindy o may iba pang dahilan? Teka nga muna! Paano mo naman nalaman ang tungkol sa kanya?"

Umirap na naman sya. "Kay Paolo! Buti pa yung taong yun concerned sa feelings ko, pero yung iba dyan wala man lang pakialam.. Mas gusto pang ilihim sakin ang tungkol dun."

'Tangnang betlog na yun! panira ng buhay ng may buhay! Mapipisa na talaga kita kapag nagkita tayong sira ulo ka!'

"Grabe sya! Naniwala kaagad kay Tol Pao kesa piliing magtanong sakin! Nakakatampo kana, lam mo ba yun?"

Sa inis ni Roselia kay Ym, sinakal na lang nya ito bigla. "Letche ka! Ikaw pang may ganang magtampo dyan!"

Tawa lang ng tawa ang binata, hinayaan nya lang si Roselia na gawin sa kanya kung anuman ang nais nito. Ng bitawan na nito ang kanyang leeg, kinuha nyang dalawang kamay nito saka hinawakan ng mahigpit.

"Roselia makinig ka sakin ng mabuti dahil ngayon ko lang sasabihin ito sa'yo ha!"

Tango lang ang naging tugon ng dalaga sa kanya.

"Si Cindy, ay nakaraan ko na, oo aaminin kong special sya sa puso ko, pero ikaw special ka naman sa isip, puso at buhay ko!"

"Talaga! Wala ng bawian yan ha?"

"Talagang wala na uy! Hindi ako baliw para sayangin ang pinagsamahan natin."

Masuyo nyang hinalikan sa nuo si Roselia, gumanti naman ng yakap ito sa kanya.

"Mr. Perfect Writer! Masaya ako sa piling mo, kaya mananatili ako sa buhay mo."

"Deserve mo naman lahat ng mga bagay na ipinararamdam ko sayo, yung saya, efforts, love. kasi minsan ka lang dumating sa buhay ko. Kaya mas gagawin kong worth it yung pananatili mo."

"Hoy! anu yan? Anong ganap dito b***h?"

Sabay pa silang napalingon ng marinig ang boses ni Rowena. At sa di kalayuan nasulyapan nila si Paolo na patungo na rin sa kanila.

"Tol Ym! Natalo ka sa pustahan, kaya halika na libre mo na kami ni Tol Rr!"

"Ha! Natalo ang Entre ko? Kung ganun sinong nanalo sa Ayana Writer?"

Inginuso ni Paolo ang kahawak kamay nyang si Roselia.

"b***h! Congratulations! Ikaw ang tinanghal na Miss Perfect Writer ng Ayana Publishing Company!"

Napapalakpak pang niyakap ni Rowena si Roselia na nakatulala at awang ang labi. Kitang kita sa mukha nito na tila hindi ito makapaniwala sa kanyang narinig, kung dipa binitawan ni Ym ang kanyang kamay dipa sya matatauhan.

"Ym, narinig mo ba yun ha? Ako ang nanalo... Yeheeyy!.."

Nagniningning ang kanyang mga mata, patalon talon pa sya at pumapalakpak.

"Kita mo na! Sabi ko naman sa'yo eh! Makakaya mo, basta't magtiwala ka lang sa'yong sarili.. Congratulations... Miss Perfect Writer ng buhay ko!"

Sabay kiss nya sa pisngi ng dalaga, nahawa na sya sa nakikitang kasiyahan nito, nawala sa isip nyang may mga kasama na sila ngayon at dina nila solo ang isa't isa.

"Abah! Tol, kayo na bang dalawa?" Nakangising agaw pansin ni Paolo sa natitigilang si Ym.

"Ikaw b***h ha! Nakakatampo ka! Luma lablyf kana pala ng di mo man lang kami ininform? Anuto solohan na ba tayo ngayon dina tropa ha?"

Hinampas pa ni Rowena ang kaibigang nakataas lang ang kilay sa kanya, pero halata ang kasiyahan sa mukha nito. Hihirit pa sana sya ng isang kurot ng biglang may humablot sa kanyang pulso at basta na lang sya hinila palayo kila Roselia at Ym na nagulat rin sa bilis ng mga kaganapan sa kanilang apat.

"Halika na alis na tayo! Hayaan na natin ang dalawang yan na makapag solo!" Nag thumbs up pa sya sa kaibigan at sinabing... "Tol Ym, makakatikim kana ngayon ng mani, magpakasawa ka ha! Abante Tol! Hahaha."

Pakaladkad na hinila palayo ni Paolo si Rowena, ni hindi man lang ito nakapalag dahil sa pagkabigla. Wala na yung dalawang pasaway ng magtanong si Roselia kay Ym.

"Ano yung sinabi ni Paolo tungkol sa mani?"

"Ah yun ba? Wala lang yun, wag mo ng isipin yun! Lukoluko kasing betlog na yun kaya daming naiisip na kalokohan."

"Bakit feeling ko... may pagka rated spg ang sinabi nyang yun satin?"

"Kaya nga wag mo ng pakaisipin pa yung sinabi nya, may pagkabastos kasi talaga ang isang yun eh!"

"Eh kung sabihin ko sa'yong nae excite ako dun! Ayaw mo bang gawin natin yun?"

Pilyang dinila dilaan pa ni Roselia ang mapulang labi saka bahagyang kinakagat kagat pa ito. Malakas syang napatawa ng makitang sunod sunod na paglunok ni Ym.

"Tsk! Mag ice cream na lang tayo!"

"Ehh! Ayoko nun! Hotdog na lang sakin.. " Nagpapadyak pa syang lumayo konti kay Ym. "Yung hotdog mong gusto kooo..! Hahaha..."

Tinapik nyang puwet ni Ym, saka kumaripas ng takbo.

"Hoy! San ka pupunta! Bumalik ka ditooo!"

Natatawang sinundan na lang nyang nagtatakbong si Roselia. Di nya inakalang mahuhulog ang loob nya dito, kasi sa umpisa pa lang pinaka iiwas iwasan na nya ito dahil sa mga naririnig nyang di maganda tungkol dito. Pero may kasabihan ngang... 'Don't judge the book by its cover'. kumbaga malalaman mo lang ang tunay na kulay ng isang tao kapag nakakasama mo na ito.

"Mr Perfect Writer! Bilisan mo! Para makarami tayoooo...!"

Sigaw pa ni Roselia na hindi man lang nag abalang lingunin si Ym, di nya tuloy alam na nasa likuran na nya ito. Nagulat na lang sya ng may mga matitipunong braso na biglang pumulupot sa kanyang bewang, kasabay nun ang pag angat nya sa sementong inaapakan.

"Huli ka!"

"Ayy! Anuba Ym! Ibaba mo nga ako! Nakakahiya.. baka may makakita satin dito!"

Masunurin naman si Ym, ibinaba nga nyang dalaga, pero hindi na nya ito binitawan pa!

"Hah... Hah... Ano kayang parusa ang ibibigay ko sa'yo dahil sa ako ay pinagod mo? Hah.."

"Yun na lang kainan ng mani at hotdog mas bet ko kasi yun eh! Hihihi.."

"Ikaw ha! Para kang si Tol Pao! Mahalay ang utak!"

Hinaplos haplos nyang pisngi ni Roselia, ng mapadako ang kanyang dalikri sa labi nito, nagulat sya ng biglang kagatin at maagap na dinilaan nitong daliri nyang nasaktan sa pagkagat nito.

"Masarap ba...?"

Napatid ng pagtitimpi ni Ym, yung biglang pagsapo nya sa magkabilang pisngi ni Roselia siniil nya ng malalim na halik ang labi nito. Nangiti na lang sya ng ginanti naman nito ng isang mas mapusok na halik. Kung dipa sila kinapos ng paghinga dipa sila bibitaw sa isa't isa. Humihingal na bahagyang inilayo ni Ym ang mukha sa dalaga na habol rin ang paghinga.

"I love you Roselia Delsy... Mula noong magkalapit tayo sa park, ikaw ng special sa puso ko!"

"I love you too! Yury Xian Dryke.. Mula pa noong una kitang makita, Special ka na sa puso ko, Mr. Perfect Writer ng buhay ko!"

?♥ Ym & Roselia ♥?

You don’t need a reason to love someone. Because love just happens. You can’t force yourself to love someone, just like you can’t force yourself to hate someone you love.

♥?

Love is contagious laughter. Love is a silent car ride. Love is cinnamon buns for no reason. Love is homemade pizza night. Love is an aimless walk. Love is a color you can’t describe.

?♥

THE END

?MahikaNiAyana