ขุนโจรที่รัก

Ep2 : ระเบียงไม้กับแสงจันทร์ (Part2)

คำแก้วรีบตลบผ้านุ่งของเธอลงคลุมสิ่งล่อตาล่อใจ เจ้าตัวขยับถอยห่างจากร่างบึกบึน มันมีกล้ามสีทองแดงเป็นมัดสวย ใบหน้ารกรุงรังด้วยหนวดเครา ตอนนี้มันกำลังยืนหอบหายใจถี่ระรัว คร่อมร่างเธอเอาไว้ติดกับโคนต้นไม้ใหญ่หลังทางเข้าหมู่บ้านราหู...

คำแก้วรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อความกักขฬะของไอ้หนุ่มจากบ้านขุนโจร แต่จะให้ทำอย่างไรได้ ในเวลานี้เธอไม่มีทางเลือกอื่น ทั้งที่ก่อนหน้าเธอเคยเสนอเงินก้อนใหญ่ให้มันแท้ๆ แต่มันกลับไม่ต้องการ แต่กลับขอแลกเปลี่ยนเป็นการร่วมหลับนอนกับคำแก้วสักครั้ง...

คำแก้วต้องการให้มันช่วยทำงานสำคัญให้ เลยจำยอมฝืนทนให้มันเสพสมผ่านทางร่างกาย ด้วยถือเป็นการจ่ายค่าจ้างล่วงหน้า แถมยังได้เปลี่ยนรสชาติใหม่ๆ ตอบสนองอารมณ์ซ่อนเร้นของคำแก้วไปในคราเดียวกัน

ถ้าคำแก้วไม่ยอมฝืนใจปล่อยกายให้มันเชยชม งานใหญ่ที่คำแก้วเฝ้ารอคอยก็คงไม่สำเร็จเสียที หอกข้างแคร่ชิ้นสำคัญก็จะยังเดินเชิดหน้ารบกวนสายตาของคำแก้ว...และคำแก้วคงต้องยอมก้มหัวให้มันคอยโขกสับอยู่ร่ำไป...

สีสมานรูดลำดุ้นก่อนจะสะบัดทำความสะอาด ลูกสมุนของขุนโจรผู้เหี้ยมโหดยังไม่คิดเก็บมันเข้ากางเกง อารมณ์พิศวาสยังไม่มอดดับลงง่ายๆหรอกในเวลานี้ ก็อีคำแก้วมันสวย หุ่นมันก็น่าฟัดให้แหลกลาญคามือ ผิวพรรณขาวผุดผาด ใบหน้าหวานราวตาลเฉาะ ร่องสาวของมันยังคับแน่น สอดเสือกดุ้นเข้าใส่แตะละครั้ง ทั้งนุ่มทั้งลื่นจนเขาไม่อยากให้เสร็จง่ายๆ แต่สีสมานก็มีความอดทนไม่มากพอ ไม่อาจต่อต้านอารมณ์รุนแรงที่ถาโถมเข้าใส่จนต้องยอมปลดปล่อยน้ำเชื่อออกมาอยู่ดี ถึงจะกินสมุนไพรอึดของไอ้มะยอมาก่อนหน้านี้ก็ตาม ยังไงสีสมานก็ต้องยอมหลั่งเมล็ดสายพรรณอยู่วันยังค่ำอยู่ดี...

คิดๆไปแล้ว เขานี่แหม่งโคตรโชคดีชะมัด...อุตส่าห์ยังได้ลิ้มลองเนื้อหงส์รสชาตินุ่มลิ้นกับเขาสักครั้ง ไม่ต้องคอยเที่ยวหากินกับพวกเนื้อห่านหยาบกระด้างอย่างอีพวกสาวๆในบ้านของอีคำหร้า บ้านที่ให้ความสุขแด่บรรดาผู้ชายหนุ่มมากตัณหาอย่างพวกตน...

“อย่าเพิ่มรีบกลับเลย ขอให้ข้าเอาเอ็งต่ออีกสักน้ำไม่ได้หรือไงวะ ข้ายังไงไม่หายอยากสักเท่าไรเลย อยากเอาเอ็งอีกหลายครั้งด้วยซ้ำ”

สีสมานออดอ้อนเสียงหวานไปพร้อมกับมือหยาบลูบไล้บนผิวแก้มนวล นัยน์ตาดำเจ้าเล่ห์หรี่รอคอยคำตอบ เห็นท่าทางเรียบร้อยของมัน ตอนแรกยังหลงคิดหนักว่าคงต้องเสียเวลาสอนงาน พอเอาเข้าจริงอีนี่มันทำเอาเขาแปลกใจ เผลอตัวส่งเสียงครางเสียจนเสียงแหบแห้ง

อีกทั้งยังเป็นฝ่ายรุกสลับกับเป็นฝ่ายรับได้อย่างถึงใจ

เอาง่ายๆ อีนี่มันรู้จักต่อกรกับเขาได้ทุกกระบวนท่า พอเขาลุกขึ้นนั่งมันก็คลานขึ้นมาขย่มเขาราวกับเป็นแม่ม้าพันธ์คึก...โดยไม่ต้องสั่งสักคำ

ขย่มเขาที...เล่นเอาหัวหอกตัวดีมันรู้สึกปวดแสบปวดร้อน ร่ำๆว่าน้ำเขาจะแตกให้ได้ในบัดเดียวนั้นด้วยซ้ำ

ใครมันจะคาดคิดกันละว่า...ผู้หญิงทั้งสวยทั้งเรียบร้อยราวกับผ้าผับไว้ จะร่านร้อนถึงอกถึงใจ ตอบสนองอารมณ์ใคร่ของผู้ชายได้ถึงอกถึงใจไม่ต่างกับพวกสาวๆบ้านอีคำหร้า... แต่ก็น่าเสียดายชะมัด มันให้เขาเสพสุขได้เพียงครั้งเดียว...ของสดใหม่ขนาดนี้ ใครมันจะหายอยากกันล่ะวะ...

คนถูกอ้อนขอส่ายหัวดิก คำแก้วเงยหน้าส่งยิ้มหวานหยดเป็นการคลี่คลายสถานการณ์ชวนอาเจียนในเวลานี้...เพราะสำหรับคำแก้วกับไอ้โจรหน้าหื่น เพียงครั้งเดียวมันก็เกินจะรับประทานไหว ขืนให้มันทำต่อ คำแก้วคงได้อกแตกตายแน่ๆ ต่อให้มันมีท่อนซุงมหึมาแต่คำแก้วไม่ชอบผู้ชายหน้าตาสกปรก คำแก้วชอบผู้ชายหน้าตาสะอาดสะอ้านแล้วก็แต่งตัวดี แต่ไอ้นี่มันตรงกันข้ามกับสิ่งที่คำแก้วชอบราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ

“ไม่ได้แล้วจ้ะพี่จ๋า ก็ไหนเราตกลงกันว่าแค่ครั้งเดียวเองไง พี่จะผิดคำพูดกับฉันรึ...” คำแก้วจีบปากจีบคอ ฉอเลาะด้วยคำอ่อนหวาน ดันร่างหนาให้ถอยห่างอย่างมีจริตจะกร้าน มืออีกข้างยังช่วยกันกลัดรังดุมเสื้อเป็นพัลวัน

“แล้วเอ็งอยากให้ข้าทำอะไรเพิ่มอีกไหมล่ะ นอกจากเอาภาพของพี่สาวเอ็งไปให้เพื่อนๆข้าดู”

“พี่ทำให้ฉันได้แน่หรือ?” สาวนิสัยหน้าไหว้หลังหลอกช้อนสายตาแล้วเอ่ยถาม

“ก็ลองว่ามาก่อน ได้หรือไม่ได้เดี๋ยวก็รู้กัน”

กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปล่อยทิ้งค้าง มือบอบบางวกกลับขึ้นมารั้งมันออกจนนมตั้งเต้าพุ่งทะยานตัวออกมาอีกคำรบ ดวงตากลมหวานเชื่อมเยิ้ม เจ้าตัวจงใจแอ่นร่างอ่อนเข้าหาลำกายแข็งแกร่ง สัมผัสอย่างบางเบายั่วเย้าด้วยปลายนิ้วหมุนวนอยู่บริเวณรอบฐานหัวนมสีดำคล้ำ

สีหน้าสีสมานสว่างวาบ

“ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพี่หรอก งานที่ฉันอยากให้พี่ทำให้เพิ่ม...”

คำแก้วจูบปากหยักที่มีกลิ่นแปลกน่าพะอืดพะอม

หากคำแก้วก็จำยอมฝืนใจสอดปลายลิ้นเล็กแหย่เข้าหยอกเอินภายในโพรงปากนั่น เรียกเสียงครวญครางของสีสมาน เขาหลับตารับความสุขล้ำ แต่ก็ให้ความรู้สึกรวดร้าวตรงปลายหัวรบจนตอนนี้สีสมานอยากจับมันมุดเข้าถ้ำสาวเสียให้ได้...

“อืม...อืม...อ๊า...อ๊า”

สีสมานหลุดเสียงครางระโหย กลีบปากร้อนชื้นของอีสาวบ้านราหูกำลังขบเม้มไปตามผิวกายเขา ลงต่ำไปเรื่อยๆอย่างไม่นึกรังเกียจ แต่จริงๆแล้วคำแก้วสุดที่จะฝืนใจเลยทีเดียว...

“เอ็งนี่มันของเด็ดจริงๆให้ตาย ทั้งสาวแล้วก็สวยกว่าคนพี่ เอ็งก็ดีกว่าทุกอย่าง แล้วไยเอ็งจะต้องคิดกำจัดมันด้วยล่ะหึ?...”

คนถูกถามชะงักไปนิด แล้วเคลื่อนไหวกลีบปากต่อ...

ความเสียวทำให้ลูกสมุนขุนโจรหยุดสงสัย เปลี่ยนเป็นเอนแผ่นหลังพิงเข้าหาลำต้นของต้นไม้ใหญ่ ลำขาแกร่งทั้งสองกางออกกว้าง ปล่อยให้ลูกตุ่มสองฝาแฝดห้อยโตงเตง...ตอนนี้กึ่งกลางลำโด่นั้นกำลังแข็งปัง และมันกำลังถูกมือนุ่มดึงไปรูดด้วยจังหวะไม่ออมแรง ผิวหนังขยับปลอกเปิด ส่วนหัวแดงแจ๋ร่านร้อน

สีสมานห่อปากร้องซีด เสียดเสียวจนต้องรีบคว้ามือตะปบลงกับเต้านุ่ม ทั้งบีบ ทั้งขยำ เคล้นคลึงจนหัวจะงอยบวมเป่ง เรียกเสียงครางแผ่วเบาในลำคออีสาวบ้านราหู

“เบามือให้ฉันหน่อยสิจ๊ะพี่จ๋า”

“อยากให้ข้าเบามือจริงหรืออีคำแก้ว”

“ถ้าพี่จะกรุณาฉัน...”

“ข้าจะกรุณาเอ็งให้มากๆ ให้ถึงใจ ก็แล้วกัน”

สีสมานดันหัวไหล่มนนั่งลงต่ำ คำแก้วเลียกลีบปากเพ่งสายตามองขนาดของอาวุธไอ้ลูกสมุนขุนโจรด้วยความพึงพอใจ

เอาเถอะ...เธอจะเห็นแก่อาวุธร้ายประจำตัวของมันก็แล้วกัน เพราะอย่างน้อยๆ ขอเพียงได้กำจัดอีพี่สาวตัวดีออกไปจากชีวิตได้อย่างถาวรมันก็คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม...

แล้วหัวหอกก็ถูกครอบด้วยริมฝีปากทั้งดุ้น เจ้าตัวโก่งคอสลับสับเปลี่ยนทั้งดูดทั้งเลียจนน้ำลายเอ่อล้น สีสมานตัวสั่นเทิ้ม เขาขยุ้มเส้นผมอ่อนนุ่มจนข้อนิ้วเกร็งขนัด ตัวเขาแทบระเบิดแต่เขาจะไม่ยอมปลดปล่อยมันออกมาในตอนนี้แน่ๆ ยังไงเขาต้องยืดระยะเวลาเล่นสนุกกับอีกสาวผู้ดีคนนี้ออกไปเท่าที่เขาจะทนรับไหว...

----------------------------------------