สารภาพมาซะดี ๆ

392 Words
ตอนที่ 3 “บอกความจริงมา...คนสวย” “คือว่า...” “ไอ้แทนมันจ้างให้เธอมาหลอกฉันใช่มั้ย” “ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ..” “เล่าทุกอย่างให้ฉันฟังอย่างละเอียด เดี๋ยวนี้!!!!” “จริง ๆ แล้วเมื่อก่อนแม่ของเอมมี่เคยเป็นเมียลับ ๆ ของ ท่านสุพจน์ คุณพ่อของคุณแทนไทค่ะ” “แล้วเธอล่ะ..มีความสัมพันธ์อะไรกับไอ้แทนหรือเปล่า” “คุณแทนไทเป็นแค่พี่ชายบุญธรรมค่ะ” “แสดงว่าไอ้แทนมันคงคิดจะเอาตัวเธอมาแลกกับหนี้ห้าล้านน่ะสิ” “เรื่องหนี้สินเอมมี่ไม่รู้เรื่องด้วยจริง ๆ นะคะ ที่มาในวันนี้พี่แทนเป็นคนขอร้องให้ช่วยมาอำพี่เล่น ๆ ก็เท่านั้น ไม่คิดว่าเขาจะหนีหายไปแบบนี้” “งั้นก็ดี!!!...เราคงต้องมีเรื่องคุยกันยาวหน่อยแล้ว” “แต่เอมมี่ต้องไปแล้ว” หญิงสาวรีบบอกทันที เพราะเธอมีนัดประมูลพรหมจรรย์ตอนห้าทุ่มตรง ผ่านทางเวปไซด์ของเมืองนอก “ถ้าเธอก้าวขาออกไปแม้แต่ก้าวเดียว...รับรองว่าสมองของเธอกระจุยอยู่ภายในร้านนี้แน่” เอมิกาจ้องใบหน้าคมเขม็ง เธอตกใจกับคำพูดของเขา ก่อนจะค่อย ๆ นั่งลงยังที่เดิม แล้วพลางถอนหายใจ “ดูแล้วคนอย่างเธอก็ไม่ใช่คนโง่นี่น่า ทำไมถึงยอมทำงานให้ไอ้แทนมันหลอกเอาได้” “ฉันมีความจำเป็นบางอย่าง” เธอไม่คุยกับเขาในแบบชิดเชื้ออีกต่อไป “ก็แปลกดีนะ ผู้หญิงสมัยนี้” “ท่านสุพจน์เคยช่วยเหลือฉันกับแม่ ตอนที่เราลำบาก” “เรื่องนั้นฉันไม่สนหรอก แต่หนี้ห้าล้านของไอ้แทน..เธอต้องรับผิดชอบ” “ฉันไม่ได้เป็นหนี้...ทำไมฉันจะต้องชดใช้ด้วย” “งั้นเธอก็พาฉันไปหาไอ้มันสิ” “ฉันไม่รู้หรอก ว่าตอนนี้เค้าอยู่ไหน อันที่จริงเราไม่เคยเจอกันมาเป็นปีแล้ว ตั้งแต่ท่านสุพจน์เสีย แต่พอดีเมื่อวานนี้เรามีโอกาสเจอกันแล้วพี่แทนก็ขอให้ฉันช่วยหลอกคุณ ฉันก็นึกว่าเค้าจะแค่อำคุณเล่น ๆ เท่านั้น” ระหว่างที่ทั้งสองกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น โทรศัพท์ของตุลธรก็ดังขึ้นอีกครั้ง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD