Hiram na Pagmamahal

Chapter 2

Nasa loob na kami ng opisina ko nasa harap ko sina Giana at Nicholas.

"May problema ba Giana?" tanong ko sa kaibigan kong mukhang badtrip.

"Tanungin mo sa mokong nato!" matigas na sabi ni Giana. Napatingin naman ako kay Nicholas.

"Wag kang maniwala sa pamilyang yon coz, hindi sila nagsasabi ng totoo. Ganito kasi yon." pagpapaliwanag ni Nicholas sa amin ni Giana.

"Alam mo ba na nagsampa sila ng reklamo sayo, halos masira daw ang mukha ng pinsan n'ya dahil sa ginawa mo."

"Bagay sa kanya yon! Kaya nga umuwi ako dito at nagpalamig muna."

"Ikaw muna ang bahala dito Nicholas, isasama ko si Chloe papuntang Manila." at deretso kong tumingin sa mga mata ni chloe at sabay sabi "Wag kanang tumutol kailangan mo rin to."matigas na sabi ko.

"Tama ka coz dalhin mo yan baka matumba yan dito na walang sakit." at tumawa ng malakas, matalim naman s'yang tinignan ni chloe.

"Gian_ _." hindi kona natapos ang sasabihin ko ng biglang tumayo sina Giana at Nicholas at dali-dali na lumabas sa opisina ko. Napabuntong hininga nalang ako.

Mabuti naman sigurong sumama muna ako sa Manila kay Gianna. Magpapahilom na rin ng sugat sa puso.

---------------

Napahiga agad ako sa kama dahil sa pagod, bago kasi umalis ng hacienda marami pa akong inayos na mga paper na iniwan kay Nicholas.

Kararating lang namin ni Giana. Napahiga rin s'ya sa tabi ko.

"Best ayo kong makita ka na, nasasaktan." sabi ni Giana. Bakas sa tono nito ang kalungkutan. Ngumiti ako ng pilit.

"Best, alam mo pag nagmahal ka kakambal na nito ang masaktan ka. Siguro natural nalang na masaktan ka dahil nagmamahal ka. Pero hindi naman lahat puro sakit ang mararamdaman mo, karamihan masaya rin. Hindi ka naman ma sasaktan kung hindi mo s'ya mahal. Siguro malas lang ako sa taong minahal ko dahil sa dami ng mamahalin, doon pa ako sa taong hindi ako kayang mahalin." seryoso kong sabi habang nakatingin sa kisame. Naramdaman ko na tumayo si Giana at bigla ako hinila patayo.

"Mag hapunan na nga tayo. Baka gutom lang to." natawa nalang ako sa sinabi ni Giana at lumabas na kami sa apartment ni Nicholas.

Maaga kami na gising papunta sa restaurant ng mga Reyes. Doon kasi gustong makipagkita ng lalaking nakaaway ni Nicholas. Sa pagkakaalam ko, anak ito ng isang mayor sa bulacan. Hindi nila itutuloy ang kaso, pero may condition ito.

"Ano kaya ang condition ang hihingin nga lalaking yon kay Giana." mga tanong na umiikot sa isipan ko. Talagang ni-request n'ya na si Giana lang ang kakausap sa kanya.

"Ito talaga ang ayaw na ayaw ko sa Manila bukod na sa ma pollution ang paligid, ang hina pa ng daloy nga mga sasakyan!" naiiritang reklamo ng kaibigan ko.

Hindi lang talaga magkakamali ang lalaking yon mamaya kay Giana kung ano man ang hihingin n'yang condition sa isang ito. Mala dragon pa naman ito pag na iirita.

Pagkapasok namin sa restaurant sinalubong kami ni Van at dinala sa mesa kong nasaan naka-upo ang lalaking gustong kausapin si Giana.

Nang makarating na kami sa harap ng lalaki umupo na kmi ni Giana. Pangiti-ngiti lang ang lalaki sa amin. In fairness gwapo s'ya.

"Anong plano mo magsasampa kayo ng kaso o makipag- alegro kayo sa amin? Kung tutuisin walang kasalan ang pinsan ko. Ipinagtanggol lang naman n'ya ang babaeng binastos ng pinsa n'yo." walang paligoy-ligoy na sabi ni Giana sa lalaking kaharap namin. Pangiti-ngiti lang ang lalaki.

"Ang bilis mo naman miss, hindi kapa nga nakipagkilala sa akin." sabi ng lalaki.

"Siguro naman akong kilala muna kung sino ako. Anak ka ng Mayor sigurado ako na nag pa background check kana sa akin. Para ano pa na makipagkilala pa ako sayo." mataray na sabi ni Giana. Napatango-tango lang ang lalaki at napangiti.

"Hindi mo ba tatanungin ang pangalan ko?" tanong ng lalaki. Talagang iniinis n'ya si Giana. Napangiti at nakikinig nalang ako sa dalawa habang umiinom ng mango shake na serve ni Van.

"Hindi na kailangan, hindi ako interesado. Nandito ako para ayosin ang kaso na isasampa ninyo sa pinsan ko. Hindi para makipag kilala sayo."madiing sabi ni Giana habang nakataas ang isang kilay nito.

"Oky! By the way I'm Gino Alvarez." pagkakilala sang lalaki sa amin.

"So!" mahinang sabi ni Giana and she rolled her eye.

"I'm Chloe Torres, best friend of Giana Reyes."sabay tingin kay Giana pagkasabi ko ng kanyang pangalan.

"I'm Gino Alvarez." Formal na pagpakilala uli ng lalaki sa akin at nilahad ang isang kamay nito sa akin at nakipag shake hands na rin ako sa kanya. Nilahad din niya ang kanyang kamay kay Giana pero tinaasan lang s'ya ng kilay nito. Kaya binaba nalang n'ya ang kanyang kamay at ngumiti sa akin.

"Mukhang dragon pala itong kasama mo. Miss Chloe." ngiting sabi ni Gino. Tumawa nalang ako. Hindi kuna dinugtungan pa mukhang sasabog na ang isang to.

"Miss Giana nandito ako para ayusin ang gulo sa pagitan ng pisan ko at pinsan mo. I-uurong namin ang demandang sinampa ng tito ko. Nagalit s'ya dahil sa natamo na pinsala ng pinsan ko.In be half of my Cousin humihingi ako ng pasensya sa inyu.

"Yan lang ba ang sasabihin mo. Sana tinawag mo nalang." mataray na sabi ni Giana.

"Yes, yan lang ang sasabihin ko sa ngayon kong papayag ka sa condition ko." sabi ulit ni Gino.

"Anong condition?" naiiritang sagot ni Giana.

"Kung papayag kang ibigay sa akin ang personal number mo at makipag date ka sa akin." napaawang ang mukha ni Giana ng marinig ang sabi nito.

"What the Hell!" dumadagundong na boses ni Giana. Napangiti nalang ako sabay sabi sa isipan ko "Tama ang hinala ko." kinalabit ko si Giana.

"Best pagbigyan muna para maka alis na tayo dito at hindi na nila itutuloy ang kaso at mukhang ma impluwensya ang pamilya nila base sa pag investigate natin." bulong ko kay Giana. Hindi pa s'ya pumayag nong una, pero di kalaunan napapayag ko na rin.

Ma impluwensya talaga ang pamilyang Alvarez. Hindi kami uubra sa kanila kahit walang kasalanan si Nicholas kaya nila itong pabaliktarin.

"Oky fine!" diing sabi nito at tumayo na sa kina-uupuan niya at lumabas. Kami nalang ni Gino ang naiwan. Binigay ko sa kanya ang number ni Giana. Tumayo na ako at tatangkang tatalikod ng mag salita s'ya.

"Thank you Chloe." sabi nito sa akin at malapad ang ngiti sa mukha.

"Wag kang magpa Thank you sa akin. Paamohin mo muna ang dragon."ngiting sabi ko at tumalikod na at naglakad palabas ng restaurant.

Nang dumating kami sa apartment panay na lang ang pagmumura ni Giana. Sinisisi nito si Nicholas. Hindi pa ito na kuntento tinawagan pa nito si Nicholas at pinagmumura ng kong ano-ano. Kung nasaharap lang nito si Nicholas baka nabali na ang buto nito. Kasi Noong high school kami nag training si Giana sa taekwondo at marunong rin itong humawak ng baril, at ang firing isa sa mga hobby nito.

Napatitig ako kay Giana na nagtatanong ang mukha ko ng makita ko na huminto s'ya sa pagsasalita kay Nicholas at napansin ko ang mukha niyang parang na bigla. Nang hindi na ako makatiis tinanong ko na s'ya.

"May problema ba sis?" takang tanong ko.

"A_ng, ka_si." parang hindi n'ya masabi ang sasabihin.

"Ano ba kasi ang problema sis?" pag-uusisa ko ulit. Lumapit s'ya sa akin ay pina-upo n'ya ako sa kama.

"Sis si lolo sinugod sa hospital." halos walang salita ang lumabas sa bibig ko at natulala ako nang marinig ko ang mga sinabi n'ya.

"Sis!" tawag niya ulit at doon lang ako natauhan.

"Uuwi ako!" na ngiyak-ngiyak kong sabi kay Giana bakas rin sa pagmumukha ni Giana ang pag alala. Halos sina lolo't lola na ang nagpalaki sa aming apat. Kaya alam ko kung mahalaga sa akin sina lolo ganon din sa kanila.

"Uuwi tayo ngayon." sabi ni Giana habang nililigpit ang mga gamit namin.

"Pero may kailangan kapang tapusin dito."

"Babalikan ko nalang yan. Pero ngayon uuwi tayo ng probinsya." tumango nalang ako at niligpit ang mga gamit na dadalhin namin pauwi.

Halos dalawang oras na ang biyahe namin. Nang biglang huminto ang sasakyan.

"Anong nangyari sis?" tanong ko kay Giana. Napamura pa ito. Lumabas na kaming dalawa para tignan kung ano ang nangyari.

Napasipa nalang si Giana sa flat na gulong ng sasakyan namin.

"Ang malas-malas naman ng araw nato!"malakas na sigaw ni Giana. Pinakalma ko nalang s'ya. Kahit ako naman ay na iinis rin, ngayon pa talaga kami na siraan. Himbis na magmamaktol ako pinag dasal ko nalang na may dumaang sasakyan para tulongan kami.

Higit isang oras diin ang tinagal namin dito ng may natanaw ako sa dikalayu.an na liwanag. "Thanks god!" bulong ko at napangiti. Mabilis kong hinila si Giana sa gitna ng daan at tinaas namin ang aming dalawang kamay para huminto ang sasakyang padating.

Ang saya-saya namin ng huminto ang sasakyan sa harap namin at bumaba ang sakay nito. Narinig kopa ng napamura ng mahina si Giana ng makita kung sin.o ang bumaba sa sasakyan.. Walang iban kundi si Gino Alvarez.

"Salamat pinadala ka ng angel sa amin." napangiti ako. "Pwde bang tulungan mo kami, nasiraan kami kailangan naming maka uwi ngayon dahil ang lolo namin nasa hospital." naiiyak ko nang sabi.

"Hali na kayo ihahatid kona kayo." seryosong sabi ni Gino. Sumunod na ako, tahimik namang sumunod si Giana na umupo sa backset. Habang nasa biyahe kami napansin ko na panay ang sulyap ni Gino kay Giana sa front mirror. Habang nakatuon lang ang paningin ni Giana sa labas ng sasakyan. Napailing nalang ako.

"Oh my God! Sigaw ni Giana at halos masubsub kami ng biglang napapreno si Gino at tumingin kay Giana.

"Ano naman ang problema mo? Tanong ni Gino.

"Ang sasakyan ko!" sigaw ni Giana

"Akala ko kong ano naman ang problema mo, oky na! wag kanang mag-alala pinakuwa ko na yon sa tauhan ko." sabi ni Gino at pinaandar ang sasakyan. Narinig ko pa ang pag buntong hininga ni Giana at binalik ang tingin sa labas ng bintana ng sasakyan.