ทางด้านกู้อี้เหวินที่ไม่สามารถพบหน้าคุณหนูรองต้วนมานานหลายวันก็รู้สึกกระวนกระวายใจ หาใช่เพราะหลงใหลหรืออาลัยในตัวของอีกฝ่ายไม่ ทว่าเขากลับเกรงว่าอำนาจของตระกูลต้วนที่จะสามารถช่วยเหลือสนับสนุนเขาในภายภาคหน้านั้นจะหลุดมือไป วันนี้เขาจึงเรียกให้หลูเจียงหลีออกมาพบเขาที่เดิม
“ท่านพี่อี้เหวิน”
เสียงหวานขานนามของเขาออกมา หลูเจียงหลีรู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง ยามที่ได้เห็นสารจากกู้อี้เหวิน ที่เรียกนางให้ออกมาพบเขา ในสถานที่ที่เขาและนางใช้ลักลอบมีความสัมพันธ์กัน
นางเยื้องย่างเข้าไปหาเขาแล้วทำท่าจะโถมกายเข้าไปสวมกอดชายหนุ่ม ทว่านางกลับถูกเขาห้ามเอาไว้เสียก่อน หญิงสาวรู้สึกเสียหน้าอยู่ไม่น้อย แต่สุดท้ายนางก็ยินยอมนั่งลงยังเก้าอี้ตัวข้างๆ เขาแต่โดยดี หลูเจียงหลีลอบมองหน้าเขาพลางคิดในใจ ‘เพราะรูปโฉมของท่านหรือเพราะสิ่งใด ถึงได้ทำให้ข้ารู้สึกลุ่มหลงท่านได้ถึงเพียงนี้’
“นี่เจ้ารู้หรือไม่ ว่าเหตุ
