Umay
Kötü olmak bu dünyadaki en zor şeylerden biriydi. Bu yola girmeden önce bir insana bile bile nasıl kötülük yaparım diye düşünürken aklıma hep bebeğim ve ailem gelmişti. O sıralar çektiğim o büyük acılara rağmen ben iyi biriyim, nasıl kötü olurum diye düşünüyordum.
Tayfun hayatımda gördüğüm en kötü insandı. Üniversitedeyken insanların kişiliklerini araştırmaya merak salmıştım. Kohlberg Ahlak Gelişimi de dikkatimi çekenler arasındaydı. Genelde insanları o şekilde kategorize ederdim. Tayfun da saf çıkarcı eğilime sahipti. Diğer insanlar umurunda bile değildi.
Sadece kendi çıkarlarını ön plana koyuyordu. Bu uğurda Atalay’ı bile harcıyordu ama o da babası gibiydi. Onu asla savunacak değildim. Duyduğum o konuşmasının ardından kendi içimde girdiğim hesaplamadan çıkarımlarım bunlardı.
