Atalay
“Bunu bize neden yaptın, Hüma? Neden bizi kendinle bu toprağın altına gömdün? Bana bu ihaneti nasıl yaptın?”
Soluğu mezarlıkta almıştım. Hüma öldüğünden bu yana kaç kez geldim bilmiyorum ama her defasında acı çekiyordum. Haklıydım. Şu an büyük bir acı çekiyordum. Onun yaptıklarını ve ölümünü hala kaldıramamıştım. Sadece kendimi kaldırıyordum. Dün gece yaşananlardan sonra buraya gelmek zorunda hissetmiştim.
Mezarlığının üzerine çiçekler vardı. Tıpkı bana baktığında gülümsemesi gibi çok güzellerdi. O bana baktığında o kadar saf ve temiz gözükürdü ki meğer hepsi yalanmış. Bunu göremeyecek kadar aşıktım. İç çektim.
Sanki karşımda Hüma varmış da onunla yüzleşiyormuş gibi konuşmaya başladım.
“Ben, seni ilk gördüğümde sana aşık oldum. Evet, ben de seni kandırdım, yemin ederim vazge
