EP6.2 ll Being flirt [2]

1118 Words

อะ อัลไลไยทำหน้าแบบนั้น =[]=;; ผมกลืนน้ำลายสองอึกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองตามปลายนิ้วมือของคนขี้เมาที่ยังนอนละเมอง้องแง้งทำร้ายร่างกายชาวบ้าน ไอ้โดนตีมันไม่เท่าไหร่ ที่ผมเสียใจมากกว่าคืออะไรรู้มั้ย... การที่ยัยผู้หญิงขี้เมานี่กำลังทำร้ายอนาคตสุดหล่อผมดกด้วยการดึงมันออกไปเป็นหย่อมอ่ะเด้ TOT กร๊าซซซ~!! เก้ากัลป์เธอมันปีศาจผู้โหดเหี้ยม ยัยคนใจร้ายยย! TOT ถ้าผมหัวล้านผมจะไม่ให้อภัยเธอเลย ชดใช้มาเดี๋ยวนี้เลยนะเฟ้ย! ผมยังไม่อยากไปออกรายการชิงร้อยหัวล้านหรอกนะ บ้าที่ซู้ดดด! ผมนั่งเงียบแล้วมองตาเธอด้วยสายตากรุ่นโกรธ เขาว่ากันว่าบุญคุณต้องทดแทนความแค้นต้องชำระ! ผมเม้มริมฝีปากพลางครุ่นคิดว่าจะเอาคืนยังไงดีให้เจ็บแสบเท่าที่ผมโดน จะดึงให้ขาดเหมือนกันก็ไม่สาแก่ใจจนกระทั่งปั้นหยาพูดขึ้นมา ไอเดียชั่วช้าสามานย์สุดทรามในสามโลกก็โผล่ขึ้นมาในสมองทันที! “ชุดเปื้อนอ้วกเป็นหย่อมๆแบบนี้ เปลี่ยนให้สักหน่อยดีมั้ย?” “...” “เดี๋ยวฉันเปลี่ยนให้ ฉันมีชุด” ปั้นหยาว่าพร้อมกับชะโงกหน้าเข้ามามองใบหน้าของคนขี้เมาในขณะที่ผมเหยียดยิ้มร้ายคล้ายกับพวกตัวโกงในละคร... เหอะๆ ทั้งตบ ทั้งด่า อ้วกใส่หน้าแล้วยังดึงผมหลุดไปเป็นกระจุกอีก จะตบคืนก็ไม่สาแก่ใจ ดีไม่ดีโดนด่าว่าหน้าตัวเมียถ้างั้น อันนี้โอเคสุด “ไม่ต้องหรอกค่ะ หนูปั้น” ผมว่าแล้วค่อยๆเดินเข้าไปประคองร่างบางที่นอนเมาหยำเปให้ลุกขึ้นมาก่อนจะสบตาปั้นหยาและไอ้เตี้ยด้วยนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มแสนซื่อ “...” “เดี๋ยวเฮียเปลี่ยนให้หนูเก้าแฟนเฮียเองค่ะJ” ผมโกหกหน้าด้านๆแล้วยกยิ้มหวานปานเทพบุตร แต่แท้จริงแล้วไซร้... ก็ซาตานร้ายดีๆนี่เอง J -45%- เช้าวันรุ่งขึ้น มันแน่นอนว่าผมตื่นแล้วพร้อมกับอารมณ์เปรมปรีดา ยังดีที่เมื่อวานไอ้คริสกับปั้นหยาแค่มาเอาของเฉยๆแล้วกลับ ถามว่าเมื่อวานนี้ผมได้เปลี่ยนชุดเก้ากัลป์มั้ย... เอาเป็นว่า ความลับ อิอิ ^O^ และเพราะผมต้องสละห้องนอนให้เก้า ผมก็เลยต้องระเห็จมานอนกับไอ้เตี้ยที่จ้องจะลวนลามผมทั้งคืน ถึงผมจะรู้ว่ามันแกล้งเล่นก็เหอะ แต่มันก็เสียวสันหลังพิลึกว่ะครับ (-_-;) ผมรีบลุกขึ้นอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันแล้ววิ่งไปส่องคนขี้เมาว่าตื่นรึยังซึ่งก็เป็นไปตามที่คาด ร่างบางนั่นยังคงหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องอะไรสักนิด ความรู้สึกแรกที่เห็นคือ... น่าแกล้งจุง -.,- เธอนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มสีครีมในขณะที่ผมนั่งยองๆลงข้างเตียงพลางคิดว่าจะแกล้งอะไรดี มือไม้ขอผมมันก็ไปก่อนความคิดซะแล้ว –O-; จึก! จิ้มแก้มหนึ่งที แม้ความจริงจะอยากจิ้มที่อื่นก็เถอะ (-.,-) เงียบ ร่างบางยังคงนอนนิ่งไม่รู้สึกรู้สา ถ้าเป็นผมคนเมื่อวานคงฉวยโอกาสจุ๊บแก้มไปแล้ว แต่บังเอิญว่าเข็ดง่ะ –O-; ไอ้ความรู้สึกสะหยึยกึ๋ยมันยังอยู่ในปากผมอยู่เลยนะเฟ้ย แหวะ สยองโคตร T^T จึก! ผมลองจิ้มอีกทีเพื่อปลุกให้เธอตื่น ไม่ได้ตั้งใจจะแอบแตะอั๋งอะไรเล๊ย ไม่มี๊ ไม่มีอยู่ในหัว แต่ถ้ายังไม่ตื่นอีกผมจะจับปล้ำละ มีสาวมานอนอ่อยบนเตียงแล้วผมไม่ได้ทำอะไรรู้สึกเสียชาติเกิดมาก อิทส์ นอท มาย สไตล์ -,,- ขณะที่ผมตั้งใจจะจิ้มแก้มเธออีกทีก็ต้องสะดุ้งเมื่อจู่ๆเสียงริงโทนคุ้นหูก็ดังขึ้น ตอนแรกผมก็นึกว่าเป็นของตัวเองแต่ทว่าไม่ใช่ว่ะ มันดังออกมาจากกระเป๋าของเก้าที่วางไว้ตรงมุมห้อง... อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงแจ่มใส แหม่ เสียงริงโทนบ่งบอกรสนิยมและอายุมาก (-_-;) ผมไม่คิดว่าจะมีใครตั้งริงโทนแบบนี้ยกเว้นไอ้เตี้ยที่ชอบมาเปลี่ยนริงโทนโทรศัพท์ชาวบ้านเพราะมันอยากฟัง... เราเบิกบานรีบมาเร็วไว ยิ้มรับวันใหม่ยิ้มให้แก่กัน เสียงของโทรศัพท์ยังดังขึ้นเรื่อยๆจนผมต้องเดินเข้าไปกดรับแต่ก่อนจะพูดอะไรออกไปมันดันมีเสียงผู้ชายแทรกเข้ามาทำเอาผมกลืนน้ำลายอึก [เก้า ทีเองนะ] ปลายสายพูดขึ้นในขณะที่ผมเงียบไม่กล้าพูดอะไร เพราะกลัวว่าจะมีปัญหาใหญ่ตามมาแต่ว่าไอ้เสียงนี้มันคุ้นๆชอบกลเหมือนเคยได้ยินที่ไหน (-_-;) [ยังโกรธอยู่เหรอ...] ดูจากลักษณะน่าจะมีความสัมพันธ์ขั้นพิเศษนะ ถ้าให้ผมเดาจากรูปการเมื่อวานแล้วเป็นไปได้ว่าจะ.. ทะเลาะกับแฟน? ผมขมวดคิ้วแล้วปรายตาไปมองร่างบางที่นอนนิ่งๆแต่ขอบตากลับบวมช้ำผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก [ขอโทษนะ พูดอะไรบ้างสิ] ปลายสายพูดเสียงแหบพร่า แต่ผมกลับไม่รู้สึกอะไรเลย ก็นะ มันไม่ใช่เรื่องของผม [งั้นเดี๋ยวโทรหาใหม่นะ ทีรักเก้านะ] พูดเท่านั้นหมอนั่นก็ตัดสายไปซะดื้อๆ ช่างเป็นการง้อที่ไร้รสนิยมที่สุดเท่าที่ผมเคยพบเจอ ก็งี้แหละพวกไม่มีวาทศิลป์ ถ้าไม่กลัวว่าแฟนเก้าจะเข้าใจผิด ผมจะสอนให้เปลี่ยนวิธีพูดใหม่ไปละ ^O^// ผมส่ายหัวไว้อาลัยให้กับปลายสายก่อนจะ… ตุบ! สวัสดีตุ๊กตาหมีที่ลอยละลิ่วเข้ามาหาใบหน้าแทนกาย =_=; “เก้า... ไม่สิ ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง!!” เสียงแหลมปรี๊ดพร้อมกับใบหน้าบิดเบี้ยวเจ้าปัญหาสบตาผมที่กำลังกำโทรศัพท์ของเธอไว้ในมือ เออ เอาเข้าไป ตื่นมาก็หาเรื่องกันเลยวุ้ย เมื่อวานยังทำร้ายผมไม่พออีกเหรอ -_-^ เจ็บเป็นนะ เชอะ L “ก็เมื่อวานเก้าเมาแล้วสลบลงไปจูบพื้นนี่ค่ะ กายเลยพามานอนนี่” ผมยกยิ้มแล้วกะพริบตาวิ้งๆหว่านเสน่ห์ ก็รู้นะว่ามีแฟนแล้ว แต่ขอนิดนึง พอดีนิสัยขี้อ่อยมันแก้ไม่หายสักทีอ่ะ คริคริ >. “...” ผู้หญิงตรงหน้าขมวดคิ้วก่อนจะเกาหัวแกรกๆแล้วปรายตามามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า “มองอะไรคะ?”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more