EP05 ll What should I do
1693 Words
ผมไปคบกับมันตอนไหนวะครับ เดี๋ยวพ่อจับโยนแม่น้ำเลยนี่ -_-^
“เตี้ยแล้วอย่ามาขวางทางเฮียได้ป่ะครับ” ผมว่าแล้วจิกสายตาให้มันหลีก
“เค้าเปล่าเตี้ยนะ แค่ตัวเล็ก >OOO<
“ช่วยเก้าด้วย” น้ำเสียงเรียบดังชิดใบหูพร้อมกับลมร้อนๆทำเอาผมปั่นป่วนจนแทบคลั่ง
O[]o! อุต้ะ คุณพระ! ช่วยอัลไล? ไหนขยายความให้ผมที คิดนะเนี่ย คิดนะคร้าบบบ!
แหมะ
เสียงน้ำตาหยดเข้ากับบ่าผมอีกครั้งทำให้ผมเริ่มเข้าใจว่าไม่ใช่เรื่องทุเรศบัดซบอย่างที่ผมคิด แหม ก็ใครจะไปรู้ ชายหญิงสองต่อสองในห้องหับมิดชิด ไม่นับไอ้เตี้ยที่ยืนมองมนุษย์ต่างดาวขี่อัลปาก้า ก็น่าชวนคิดมั้ยล่ะ?
ไม่ได้หื่นนะ แค่กรุบกริบอ่ะ =.,=
ผมยกยิ้มหวานปลอบใจก่อนจะสอดปลายนิ้วมือเข้าไปในเรือนผมและสางมันเบาๆแล้วไม่ได้พูดอะไรต่อ บางทีมีแค่ความเงียบกับฟีลลิ่งก็เพียงพอสำหรับสถานการณ์นี้ แต่มีคำพูดนิดนึงก็ดี ผมกลัวว่าจะเงียบไปอะนะ
“ไม่เอา ไม่งอแงนะคะ ไม่น่ารัก”
อ่าฮะ คำพูดหากินผมเองอ่ะ คิดอะไรไม่ออก บอกประโยคนี้ไปพอละ
“งั้นเค้าเลยไม่รักเก้าใช่มั้ย... เลยทำแบบนั้นกับเก้าเหรอ?” ร่างบางตัวสั่นเทิ้มพร้อมกับซบใบหน้าเข้ากับไหล่ผมแน่นขึ้น ผมว่าเธอคงเป็นคนประเภทเมาแล้วเพ้อเจ้อแน่ๆ ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
รู้แค่เธอเป็นเพื่อนที่เคยสนิทสมัยมัธยม... และตอนนี้น่ารักดีเท่านั้นจบ
“คนที่เค้าไม่รักเราจะใส่ใจไปทำไม ถ้าเค้าไม่รักเก้า...” ผมเหยียดยิ้มหวานเคลือบยาพิษก่อนจะพรมจุมพิตที่เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนพลางเชยใบหน้าหวานขึ้นมาสบนัยน์ตาแล้วตามด้วยประโยคที่ร้อยทั้งร้อยก็ใจอ่อน…
“เดี๋ยวกายรักเก้าให้เอามั้ย?”
รู้สึกหล่อขึ้นมาทันที ฮี่ๆ
“จริงเหรอ?” นัยน์ตาสีอำพันเบิกกว้างขึ้นนิดหน่อยพร้อมกับใบหน้าแดงระเรื่อ กลิ่นแอลกอฮอล์เลือนลางนั่นทำให้ผมกำลังจะถอดร่างกระต่ายกลายเป็นจิ้งจอกซะตอนนี้
“อือ จริง...”
ที่จริงผมก็พูดแบบนี้ตลอดแหละ และที่แน่ๆมันได้ผลไปซะทุกครั้ง...
พอผมพูดจบก่อนจะทาบทับริมฝีปากสีเชอรี่นั่นทันทีไม่มีรีรอ ลิ้นเรียวสอดแทรกความหวานค่อยๆกลืนกินคนตรงหน้าพอๆกับที่กลืนกินตัวผมเอง ลิ้มรสแอลกอฮอล์และสัมผัสวาบหวาม มันคงจะเป็นแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆถ้าไม่...
“อุ่”
ผมชะงักเมื่อจู่ๆก็มีเสียงประหลาดจากคนตรงหน้าพร้อมกับทำท่าที่ผมเริ่มหวั่นใจพิกล คิดได้ไม่นานก็พลันเป็นจริงภายในไม่กี่วินาที แถมมีเสียงเอฟเฟคประกอบหนักๆอย่างเช่น...
โอ้ก!!!
=[]=! อ่ะ จ่ะ บะ เฮ้ย!
อะไรเอ่ยอยู่ในปาก?
เฉลย ของฝากจากเก้ากัลป์ที่มันไม่จำเป็นไง!! หรือพูดง่ายๆคือ อ้วกจ้า TOT!
ตึง! ตึง! ตึง!
เซอร์พร๊ายยยส์!!!!
- Writer
