Sevgilisinin cenazesine katılan Akın için sıkıcı bir gündü. Etrafındaki sahte gözyaşlarını, insanların Hande hakkındaki abartıya kaçansözlerini, ailesinin cenazede basının bulunmasına izin vermelerini saçma buluyordu. Sanki kadın lekesiz melekmiş gibi ölünce değeri artmıştı. Siyah takım elbisesinin içinde ifadesiz dimdik dururken, kıyafetleri gibi siyah olan güneş gözlüğünün camından çevresini gözlemledi. Az önce başsağlığı dilediği Hande’nin annesi ve erkek kardeşi hemen yanında duruyorlardı. Göz ucuyla ikisine baktı. Ellerinde peçeteler, gözlerinde yüzlerinin neredeyse yarısını kapatan geniş camlı güneş gözlükleri vardı. Onların varolmayan gözyaşlarını siliyor gibi yaptıklarına adı kadar emindi. Yapmacık hareketlerini komik buldu. Olduğu yerde sıkıntıdan kıpırdanırken, anne ve oğlun kısı
