When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Defne, Ilgın ile Murat ile beraber arka bahçeye geçerken odalarının açık kapısı önünde bir süre duraksadı. Çalışanlar işe koyulmadan önce eşyaları çıkarılmıştı. Gülay Hanım, merdivenlerden inmiş, peşlerinden gelmişti. Defne’yi görünce “Defne sen beklesene,” dedi. Murat da durup beklediği için asıl meseleye geçemedi. “Canım, yanınızdaki odaya taşıttım eşyaları, işleri bittiğinde düzenlenir yeniden,” dedi. Defne, “Tamam,” deyip hafifçe gülümsedikten sonra duraksadı. Odaya bir göz atıp “Yandaki odada kim kalıyor?” diye sordu. Gülay Hanım, “Ilgın için ayırmıştım,” deyip neden sorduğunu anlamak için Defne’nin yüz ifadesini taradı ama bir şey anlayamadı. Defne, düşünceli bir şekilde “O oda da bizimki kadar geniş mi? Bölünmüş bir oda mı?” diye sordu. Murat, “Aynısı,” dediğinde odanın eşiğin