Kapı ardından Ahmet’in sesi geldiğinde Defne, emek emek yaptığı tüm planın çöküşünün acısını yaşıyordu.
Kendini fazlasıyla kapana kısılmış hissediyordu.
Çığlık atma isteği giderek yükselirken elini yeniden saçını götürmüş, bu kez düzeltmek için değil dağıtmak için hareketlenmişti.
“Misafirler geldi,” dedi.
Necmettin başını sallayıp Ahmet’in gidişinin ardından “Neye karar veriyorsanız bir an önce verin,” deyip yanına Gülay Hanım’ı da alarak odadan çıktı.
Odadan çıkar çıkmaz ablasına göz kırptı.
“Yedi gibi?”
Gülay Hanım, hafifçe gülümsedi.
“Yedi yemedi ilgilendirmez. Kızın korkudan aklı çıktı. Kıyamadım, pot kıracaktım. Beni bir daha oyunlarınıza alet etmeyin!”
Necmettin, “Muro aylardır adını sayıklıyor, kız da oğlana da boş değil… Kızın günahını almıyoruz, merak etme sen!” deyip
