Celal, odaya girdiğinde Gülce’yi bıraktığı gibi yatağında uyurken bulamayınca ilk olarak kırdığı pencere bir bakış attı. Sonra banyoya ilerledi. Kapıyı çalmadan açıp içeride de kızı göremeyince seslenmek için arkasını dönerken yatağın altından görünen turuncu saç buklesiyle karşılaşınca acısına rağmen hafifçe gülümsedi.
“Vır vır, çık lan oradan,” dedi.
Kız ses vermeyince “Üçe kadar sayacağın, yatağın altından çıkıp karşıma geçmezsen ben çıkarırım. Yatağın üzerine koyarım. Bu kez, sadece öpmekle kalmam. Seni soyarım. Her yerine dokunurum… Her yerine…” dedi.
Gülce, korkuyla “Çıkmıyorum!” deyince sinirle eğilip kızın bileğini yakaladı.
Kendine doğru bir halede çekip dışarı çıkarttı. Sonra aynı kola asılarak ayağa dikti. Beklemeden, basit bir hareketle yatağın üzerine fırlattı. Kız, çığlı
