Nakşi, kaşlarını çatıp kendisi gibi rengi dönmüş kardeşlerine baktı.
Masaya sertçe otururken “Ne diyorsun oğlum sen?” diye sordu merakla. “Ne öldürmeye kalkması? Kim cesaret edebilir?”
Necmettin, başını sallayıp Murat’ı onayladı.
“Çocuk evleneceğim dedi, size duyurdu; arkasından kaza geçirdi. Kızı eve getirdi, önünüze çıkarttı; mevzuların ardı arkası kesilmedi,” dedi sakince.
Çıkarıp bir sigara yaktı. Derin bir nefes çekerken “İçimizde kardeşime kast eden birileri var. İlki Sedat’tı,” dedi.
“Biraz daha sabredip iş birliği yaptığı kişileri de bulmak istiyorduk ama delirtmişsiniz ben yokken Murat’ı.”
Nakşi, “Ortalığın o kadar karışmasının basit bir kız kıskançlığından ileri gelmediğini düşünmüştüm ama bunu…” deyip sinirle iç geçirdi.
“Kim kardeşine kardeş katilliği yakıştırabilir? Emi
